yokluğuna alıştığımız insanlar

çıkıp gelsinler istediğimiz ama yoklukları artık bir varlığa dönüşen insanlardır.


onun yokluğu senin en iyi arkadaşındır artık.

tüm şarkılarım hep sana küstü.

bizimde yoklugumuza alışmış insanlardir,

e- hepsi

unutulan için ölüm gibi bir şeydir.

demek ki hayatımızda onlarsız da olabileceğimiz insanlarmış diye ezbere bir tanım yapsam muhtemelen bazıları için kabul görecek bir tanım olur.

ama soru şu; birisinin yokluğuna alışmış olmamız onu tamamen unuttuğumuz anlamına gelir mi?

yoksa burada sadece ''alışmak'' kavramı üzerinden mi değerlendireceğiz başlığı. eğer öyleyse yokluklarına alışmış olmamız onların sıradan insanlar olduğunu değil yalnızca şartlardan dolayı artık hayatımızda olmadıkları ve bu olmama durumlarına alıştığımız kişiler diye bir tanım yapsak doğru olur mu?

eğer başlığı insanlar üzerinden ele alacaksak, o zaman çıkmaz sokak olur ya da yapacağımız tanımlar başkalarını kırabilir. sevdiklerini kaybeden insanlara kaybettiklerine alışmış olmalarından dolayı gidenlerin aslında önemsiz olduklarını mı söyleyeceğiz?

açıkçası ben de yazarken bir yandan düşünüyorum kendi içimde... amma acayip bir başlıkmış bu, işi gücü bırakıp derin düşüncelere sevk etti beni.

belli bir eşik var bence ki bu eşik, bence doyum noktası. hissettiğiniz duygular doyum noktasına ulaştığında artık alışmış oluyorsunuz.

kimseyi yokluğunuza alıştırmayın.

ona untmak deniyor sanki..

duvarların ardından seni duymaya çalışıyorum hala, buradan gittin çoktan....diye sürüp gidiyor şarkı. dinlemekten usanmadığımız vega şarkısının düşüdürdükleri.

annemin babasi.dedem.merhameti azdı,bencildi falan ama gene de kefenin icindeki yüzü,yukariya takilip kalan gözleri geliyor aklima.kizgin olan icim bir anda soğuyor.bosver diyorum.

yokluktan ayrılık kasıtsa ayrılığa alışılıyor yada alıştırılıyorsun yok olana özlemse hep diri kopkoyu ve zifiri.

hiç olmadılar belki. alışmak bu denli kolay değil zira.

varlığında yokluğuna alışılmış insanlardır….

neden gittiğini kendilerinin dahi bilmediği bir takım eski sevgiler.

filozof atakan'ın yokluğuna alıştım.