yoksula giydiği donu bile düşmandır

biraz açıklama gerektiren çok güzel bir türk atasözü, insan zayıf düştüğünde çevresini kaybetmekte kalmaz kendinden bildiği en yakın çevresi bile zamanla onu dışlar ve sırt çevirir anlamında bir söz, sözün çıkış noktası insan yoksul olduğunda belindeki kemer gevşer ve yerli yersiz yere eğilip kalkarken pantolonu aşağı düşer, yeni pantolon alamadığı için giydiği eski pantolon zamanla yıpranır, eskir, sağı solu yırtılır öyle ki artık yama bile tutmaz ve bu nedenle oturup kalkarken dikiş yerleri açılır ve kıçı bacağı gözükür, normalde kendisinin olan ve alt kısmını koruması gereken don bile yoksul olduğunda onu zor durumda bırakabilir buradan hareketle insan düştüğünde kendi çevresi bile ona yüz çevirir dışlar hatta düşmanlaşabilir anlamı anlaşılır, geniş ölçekte ne yaparsanız yapın asla düşmeyin bir anda dostlarınız düşman olabilir