yolculukta tanışılan insan

bu bir otobüs vs. yolculuğuysa, mümkansız hadise. tek koltuğa oturur, camdan kaldırmam kafamı.

bazan armut gibi tipler denk geliyor, risk alamam, yol çekilmez böylesiyle.

sohbetin çok uzun tutulmaması gereken insandır.

her insan koca bir dünya misali. hiç beklemediğiniz insanlardan hiç beklemediğiniz hayat hikâyeleri çıkıyor. pandemi döneminde iletişim yeteneklerimi kaybettiğim için ne tepki vereceğimi de bilemiyorum. o yüzden hiç o toplara girmeden kendim ve sadece kendimle yolculuk yapmayı tercih ediyorum.

eğer yanındaki yaşlı bir teyzeyse gerçekten eğlenceli bir olay.
yol boyunca biri konuşuyor sen susuyosun. oh ne güzel.
sanki açmış müzik dinliyormuşsun gibi.
ama telefonunun şarjı hiç bitmiyor.