1.
bir sinema klişe cümlesidir.
menzile ulaşmak için teknolojinin her türlü nimetinden faydalandıktan sonra doğa ananın bir yerden sonra zavallı insan ırkının büyüklenmesine dur demek adına bütün güçlerini seferber ettiği o ikonik anda ilerlemek için yapılacak tek şey doğanın kendi gücüne sığınmaktır. işte artık makinenin işlemeyeceği bu anda katırlarla yola devam etme fikri çok mantıklıdır.
katırlar güçlü ve inatçı hayvanlar oldukları için doğanın insanın teknolojik böbürlenmesine dur dediği anlarda bir kurtarıcı vazifesi görerek insan ırkını kalıtımsal özelliklerine taban tabana zıt olan yürüme eyleminden kurtarırlar.
birçok sinema filminde rastladığımız bu klişenin güzel örneklerinden biri de arog’da komutan logar’ın arif ışık’ı bir milyon yıl öncesine gönderip ondan kurtulmak için yaptığı planın uygulama alanı olan depoya ulaşmak için son yüz metreyi geçmeden önce kullandığı andır.
o aşılmaz yolları üç katırla aşan komutan logar, arif ışık ve tihulu depoya varırlar. komutan logar, arif ışık’ı bir milyon yıl öncesine gönderir ve gora’ya dönüp arif ışık’ın prenses eşiyle evlenip tahta oturmayı planlar.
tahta tabii zoruna mı gitti!
menzile ulaşmak için teknolojinin her türlü nimetinden faydalandıktan sonra doğa ananın bir yerden sonra zavallı insan ırkının büyüklenmesine dur demek adına bütün güçlerini seferber ettiği o ikonik anda ilerlemek için yapılacak tek şey doğanın kendi gücüne sığınmaktır. işte artık makinenin işlemeyeceği bu anda katırlarla yola devam etme fikri çok mantıklıdır.
katırlar güçlü ve inatçı hayvanlar oldukları için doğanın insanın teknolojik böbürlenmesine dur dediği anlarda bir kurtarıcı vazifesi görerek insan ırkını kalıtımsal özelliklerine taban tabana zıt olan yürüme eyleminden kurtarırlar.
birçok sinema filminde rastladığımız bu klişenin güzel örneklerinden biri de arog’da komutan logar’ın arif ışık’ı bir milyon yıl öncesine gönderip ondan kurtulmak için yaptığı planın uygulama alanı olan depoya ulaşmak için son yüz metreyi geçmeden önce kullandığı andır.
o aşılmaz yolları üç katırla aşan komutan logar, arif ışık ve tihulu depoya varırlar. komutan logar, arif ışık’ı bir milyon yıl öncesine gönderir ve gora’ya dönüp arif ışık’ın prenses eşiyle evlenip tahta oturmayı planlar.
tahta tabii zoruna mı gitti!
devamını gör...