bir pazar öğleden sonrasına dönüşmüş evren

precis de decomposition'da cioran'ın ''sıkıntı''yı tariflediği bölüm.

diyor ki:

''pazar öğleden sonraları aylarca uzasaydı, ter dökmekten kurtulmuş, ilk lanetin ağırlığından sıyrılıp hafiflemiş olan insanlık nereye varırdı? yaşanmaya değer bir tecrübe olurdu bu. tek eğlencenin cinayet olacağı; sefahatın yürek temizliği, naranın melodi, sırıtmanın şefkat halinde görüneceği hayli muhtemel. zamanın sınırsızlığı duygusu, her saniyeyi dayanılmaz bir azaba, darağacına çevirirdi. şiirle dolu yüreklere şevksiz bir yamyamlık, bir sırtlan hüznü yerleştirirdi; kasap ve cellatlar bitkin düşüp tükenir, kiliseler ve genelevler iç çekişlerle dolardı. bir pazar öğleden sonrasına dönüşmüş evren... sıkıntının tasviridir bu - evrenin de sonu...''

oldu olacak, trt 1’i açıp “tarkan altın madalyon” izleyerek zift gibi çayla “uzun sigarayı” kombinleyelim.

1tl farkla kovboy filmide istermisin?

insanın kendini sıkışmış hissetmesi sadece köle gibi çalışmasını zorunlu bırakan toplumsal ve ekonomik sistemin bir getirisi değil.

eskiden yani 2000 den önce insanlar daha mutluydu. o zaman da ekonomi kötüydü ama toplumsal birlik ve beraberlik daha ileri düzeydeydi.

günümüzde herkes bir şekilde birbirine düşman. politik bir nedenle düşman olmayan instagram facebook gibi mecralarda kocişimle pazar kahvaltısı fotoğraflarına kuruluyor.

eskiden hem bu mecralar yoktu hem de yapı daha muhafazakar ve gelenekçiydi. insanlar sokakta bir şey yemez alan var alamayan var denirdi. şimdi insanlar kasaptan et kiralıyor fotoğraf çekmek için.

gayet şükela bir evren tasavvuru olurdu. altılı paket birami alıp trt western kuşağı açar ve kendimi kaybetmişçesine soluk benizli zalimlere söverdim.

nefret ederim pazar öğleden sonrasından. ertesi günü mesainin olduğu hiçbi günün akşamı uykunun konforu yoktur. ulan o kadar zaman dilimi var güzel güzel, cumartesi sabah güneş doğarken de, cumartesi güneş tam tepedeyken de, batarken de.. bütün dünya pazar öğleden sonrasıymış.. yok salı günü saat 10’da yeni başlayan mesai anasını satim.

edit: şimdi gördüm cioran gerizekalısının olayıymış zaten

çılgınlar gibi temizlik yapardım da; buna güç mü dayanır bilemedim...*

gözümün önüne mangal geliyor, alkol geliyor.

ben de iki rekat duygusal bir yakarışta bulunayım dedim. üstteki entari güldürdü, bastım beğeniyi.

harbi ya, tam sokuk bir pazar gibi, et yenip rakı bira içilir başka bir bok yapılmaz böyle zamanda.

an bu andır.

sıkıntıdan bir paket sigara bitirdim.

çok doğru efendim. bugün neden cumartesiydi ve şu an niçin pazar? gelecek olan diğer gün ise; evet, pazartesi. bakın ne kadar da aynı her şey. evet efendim, her şey. şaşırdık mı? hayır.

benim hoşuma gitmeyen bı evren olurdu.
pazar günlerini hicbir zaman sevmedim. en sevmediğim gün.