yort savul

belki de üzerinde çok düşünülmesi gereken ve benim az düşünerek hata yaptığım, belki de az düşünerek doğrusunu yaptığım bir ece ayhan şiiri. geçtiğimiz günlerde eldorado girdisini yazarken bağıra bağıra okunduğunda gaza getirici denilebilecek bir şiir olduğundan bahsetmiştim. bence bu da öyle. ayrıca şu kısmını ayrı olarak da paylaşmak istedim, hep ilgimi çekmiştir çünkü: “ 4. iki, daha yavuz bir belge var mıdır ha gerçeği ararken parçalanmayı göze almış yüzlerden?” ne güzel yazmamış mı? işte bütünüyle yort savul:


arif çağlar için

1. atlasları getirin! tarih atlaslarını!
en geniş zamanlı bir şiir yazacağız

2. harbi karşılık verecek ama herkes
göğünde kuş uçurtmayan şu üç soruya

3. bir, yeryüzüne nasıl dağılmıştır
tarihi düzünden okumaya ayaklanan çocuklar?

4. iki, daha yavuz bir belge var mıdır ha
gerçeği ararken parçalanmayı göze almış yüzlerden?

5. üç, boğaziçi bir istanbul ırmağıdır
nice akar huruc alessutanlarda bayraksız davulsuz?

6. nerede kalmıştık? tarihe ağarken üç ağır yıldız
sürünerek geçiyor bir hükümet kuşu kanatları yoluk

7. çocuklar ile bile muhbirler! ve bütün ahali!
hep birlikte, üç kez, bağırarak yazınız

8. kurşun kalemle de olabilir
yort savul!

padişah geçerken, hizmetlilerin halkı kenara çekmek için, “padişah geliyor” anlamında bağırdıkları sözdür.
yunus emre bir şiirinde şöyle der:

kul pâdişahsız olmaz padişâh kulsuz değil,
pâdişâhı kim bileydi kul etmese yort-savul