yurtta yaşamak vs evde yaşamak

yurtta kimsenin ağız kokusunu çekmemek için ev diyorum. ki öyle de yapıyorum.

konuyla alakasız olacak ama; ünivde ilk yılım, hızlı solcuyuz, geziniyoruz kampüslerde, o kim? bunlar kim falan? ali'ye sordum, bunlar kim lan? kasım kasım geziniyorlar? onlar "yurtsever" dedi. oğlum yurdun neresini seviyorlar? eve çıksalar ya demiştim...
dip: liseli solculuk oraya kadarmış.

ikisini de denemiş biri olarak tek kişilik odada yurtta yaşamaktan yana oyumu kullanacağım başlıktır.ev çok masraflı hem yurtta temizlik bulaşık yemek derdi yok çok güzel olay sanki otelde tüm yıl tatil yapmak gibi.

yurtta yaşamak insana disiplini öğretir ama evde yaşamak hakkında öyle diyemem.

bu ikileme düsen arkadaş varsa artı eksileri ile iyice düşünülmesi gereken bir mevzu

öncelikle eve çıkmak zannedildiği gibi harika değil! maddi olarakda manevi olarakda ( ev arkadaşını doğru seçemediysen) ağır birşey. yurt da ise oda arkadaşların ve yurdun fiziki koşulları değerlendirilmeli. bazı yurtlar eve çıkmak ile aynı parayı istiyor gibi dursa da. elektirik açtırma yok su açtırma yok depozito, yok emlakçı parası yok öğrenciye ev vermem tantanasi gini hadiseler ile eşitleniyorlar.

çadırda yaşamak vs yerleşik düzene geçmek gibidir.
biri adamı sıkı diri tutar, kütüphane kültürü oluşturur diğeri rehavettir, gevşekliktir, hunharca sekstir, eğitim hayatına vurulmuş darbedir.

ikisinin de tadı ayrıdır. iki tarafında avantajı dezavantajı da vardır. mumkunse ikisini de deneyin. tadından yenmez rezillikler yaşayıp öğrenci hayatınızı anlata anlata bitiremeyeceksiniz.*

yurt ortamı müthiş rezil bir yer. hele bizim dönemimizde erkek kyk yurtları askeriyeden beterdi. şimdi de aynıdır aşağı yukarı. ama çok iyi çevre yapılıyor. o kadar hatun bir arada herhalde bir daha göremem.

ev hayatı ise müthiştir. rezilliği mezilli yok. üniversite hayatı evde yaşayınca ayrı güzel oluyor.

6.5 sene okudum ben. biraz tecrübem var yani. dinleyin bu kardeşinizi. evde kalın.

ev, ev, ev. yurtta kalan biri olarak söylüyorum net ev. dün banyoya bir girdim sifonu çekmeyi unutmuş biri.. öbürü çorapla yere basıp, o terlikle bastığımız pis yerin tozuyla yatağa giriyor.. ben temizlik konusunda hassasım ve bu sene gelenlerle başım bayağı bir dertte anlaşılan... neyse ki kıdemliyim. *
ayrıca yemekleri söylemiyorum bile. insanın yediğini unutuyorlar.

hiçbir şey evin rahatlığını vermiyor.

oda arkadaşlarıyla ilgili biraz da yurt ortamı. ben sözde yurttaydım, atıldım kısa bi süre sonra. az tadabildim o ortamı yani. az çok iyi insanlardı.
ha, devlet yurdu açıkçası bok gibi. odaları da dolapları da sistemi de net yarı açık cezaevini andırıyor. gece dışarı çıkamamak ne lan. imkansız bir yaşama ortamı benim için. ki zaten ilk dönemin sonunda atılmıştım, kurtuldum.

2-3 farklı evde kaldım, kaldık. kıçımız hep rahattı. gecenin köründe çıkıp turlardık. içiş geziş yatış zamansızdı mis gibiydi. beceriksiz olduğum halde manitle kaldığımız için yemek sıkıntısı da çekmedik çok şükür. paramız da bok gibiydi açıkçası.

yani imkanı olan direkt kaçsın yurttan eve çıksın. imkanı olmayan da evde kalan bi arkadaş bi manit falan bulsun..

2 yıl yurtta kaldım. yurt kampüsün içindeydi, camdan bakınca fakültemi görüyordum. yakın olsun, yürüyerek okula gideyim diye seçmiştim. sabaha kadar oyun oynayıp, 6 gibi kantine gelen sıcak poğaçaları gömüp uyurdum. oda arkadaşlarım okuldayken de akşama kadar mışıl mışıl uyurdum. hayatımın en güzel dönemi olabilir. 2 yıl kadar da tek başıma evde kaldım. o da zevkli ancak temizlik yapmayınca evde ayakkabıyla gezer olmuştum. evi derli toplu tutamıcaksanız yurttan ayrılmayın.

sırf o özgürlük için tabi ki evde yaşamak. hele bir de tek yaşamak olayı muazzam.

her yönden evde yaşamanın alacağı versustur.
alanını paylaşacağın insanı kendin seçiyorsun. sorumluluk alıyorsun 18-19 yaşında. yaşayarak öğreniyorsun. insanı olgunlaştırdığını düşünüyorum.

(bkz: evde yaşamak)

ev de yaşamak özgürlüktür.

yurdun tek güzel yanını görmedim sürekli bozuk çamaşır makinesi küçücük odada 4 kişi oturmaya yer bile yok gündüz gürültüden odada durulmuyor gece ders çalışıcam desen ışık yaktırmıyorlar. yemeklerin bir kez sıcak olduğunu görmedim bile. hırsızlık desen var saygısızlık kavga desen var. pasaklısı var titizi var. o kadar kadının bir arada olup huzurlu yaşaması imkansız. evde yalnız yaşamak huzur resmen haftada bir çamaşırını evinde yıka as sıra bekleme derdi olmadan. sabah kalk kahvaltını kendin hazırla yemeğini sıcak sıcak kendin yap istediğin kadar ye. banyoyu tek başına kullan. aç bir film izle kulaklık takmadan. ders çalışmak için mescide gitmek zorunda kalma. yalnız yaşamak bazen çok sıkıcı gelse de insanı yormuyor.

(bkz: yalnız yaşamak vs aileyle yaşamak)

yurtta kalırken can ciğer kuzu sarması olduğunuz arkadaşınız ile eve çıkıp kanlı bıçaklı olabilirsiniz. aynı çatıda yaşamak zordur.

t:hayatın zorlukları ile karşılaşmamış bir ergen başlığıdır.

tek başına eve çıkmak.

2007'de itülü arkadaşlardan gümüşsuyu yurdunda kalanlara gıpta ile bakardık. bilen bilir orası başka bir yurttu o zamanlar.

yine de evdir ama...