yüz göz olma sorunsalı

kapıdaki güvenlik kamil abi, beni her gördüğünde, clint eastwood'un silah çekiş hızında, incebelli bardak çekiyor ve ''gel otur, çay koyyim'' diyor. hep bir şey uydurup kaçıyom. yüz göz olma kaygım var.

sempatisine ben yol açtım. fanatik galatasaraylı olduğunu öğrendiğim bir gün karşıdan ''sarıııı'' diye bağırdım, bu da ''kırmızııı'' yapınca ...laylaylaylaylaylaylaylaylaaayyy. öyle işte.

ben diğer elemanlara yandan bakan güvenlikçi kamil'in incebelli bardak çekip ''gel otur'' dediği ''kabul edilmiş masonlar locası'' gibi bir şey oldum. ama sıkıntıdayım. hatta kurdeşen dökmeme ramak kaldı.

takım tutmam, sigara içmem, arabalardan anlamam, oturup ne yapçam kamil abiyle? bir de 'enseme tokat atılması fobim'' var. naapmalı, ne etmeli, bir bilene mi danışmalı, familyasıyla mı tanışmalı?

en iyisi ben galasaraylı değilim demeli. hatta fenerliyim dersem incebelliyi bi yerime sokmaya da kalkar mı? evet. bu bir çözüm, acılı olmayacak diye bir şart ta yok. ben de bağırmasaydım ''sarıııı'' diye...evet

anlık heyecan ve sınır koyma beceriksizliğinden doğan, kendi kendini tuzağa düşürmek gibidir. o anlık heyecan yüzünden puf diye buharlaşan resmiyet, karşıdaki kişiyi tanıdıkça yerini ufaktan öz-tiksintiye bırakır. çünkü sonradan hissedilen rahatsızlık, aslında onun değil, o sınırı koruyamayan kendi zayıflığımızdır.

ııyy: peşimi bırakmayan sorunsal.