1.
insanı, insanlık yoluna benlik yoluna sokan sihirli kelime... bedenleşmiş ilke.
devamını gör...
2.
kargo'nun şarkısı. a hey hey hey....
devamını gör...
3.
nerde kalmıştık? serin ve yağsam mı yağmasam mı diye naz yapan bir havadan devam edelim...
belki de içinde ferhat göçer'in olup da sevdiğim tek şarkı olabilir bu. hoş, bunu da biraz döver söver gibi söylemiş ama sözleri kurtarıyor şarkıyı. bir de -küfür etmeyin ne olur- bunun hala manitası mı bilmiyorum, aktivist takılan bir abla var ya, ona hastaydım bi' aralar... ömür müydü adı o ablanın... zevklerimi tartışmayı pek sevmiyorum ama senin zevkine çok ağır laflar edebilirim, öyle de kendini bilen biriyim.
ve bur şarkının henüz sözlükte yer almamış olmasına da şaşırdım açıkçası. çoğu şeye şaşırmam oysa ki! mesela son 1 aydır duyduğum hiçbir şeye şaşırmıyorum. bazen kızıyorum, bazen kırılıyorum ama şaşırmıyorum. daha çok kızıyorum. değiştiremediğim şeyleri kabullenirken bu kadar zorlandığımı hatırlamıyorum... ağır geliyor bazen... ağır gelebiliyormuş bazen... o zaman çare inşirah! bak bunu da herkese söylemem, kıymetimi bil! ama biraz daha zamanı var gibi...
dinlerken okuyun;
ferhat göçer & arzuxanım - yüzleşme
sözlerini de yazalım mı? tam olsun mu? yarım bıraktıklarımızın inadına yok öyle değildi bu ya, henüz rakı modunda değilim. giremiyorum da... ancak ağdalı bir nağmeyle şarkıya eşlik edebiliyorum, o kadar. yetmez mi? yetinmeyi bilir misin hayatın sana verdikleri kadarıyla mıydı? sahi ne oldu ışın abla'ya? yetindi mi hayatın ona verdikleriyle? zirve radyo jingleları mıydı yani? biz gözümüzde büyütmüş olabiliriz belki, biz derken? söylemiştim, senin adına konuşmakta herhangi bir sakınca görmem.
o zaman selam ve elektro bağlama ile!
tamam kabul benim hatamdı
hayat büyük büyük kumardı
umudu hoş hayali tatlı
seninle bi’ ihtimalim vardı
sorun değil yine aşardım
sen iste ben susuz yaşardım
yolun sonu yakındı oysa
yol ortasında yalnız kaldım
zarar ziyan cebimde dursun
yaşattığın tecrübem olsun
hayat bana büyük oyunsun
dik durdum devrilmedim
nefsime yenilmedim
herkese kucak açtım da
ben bir gün sevilmedim
parayla dost olmadım
yalandan yar olmadım
kendi suyumdan içtim de
akarken doldurmadım
şimdi boş kalbim boş ellerim bomboş
verdiğim sözde durdum
girdiğim kalpte vurdum
herkes doğrudur umdum
ne umdum bak ne buldum
dik durdum devrilmedim
nefsime yenilmedim
herkese kucak açtım da
ben niye sevilmedim
şimdi boş kalbim boş ellerim bomboş
şimdi bu kalbim boş ellerim bomboş…
belki de içinde ferhat göçer'in olup da sevdiğim tek şarkı olabilir bu. hoş, bunu da biraz döver söver gibi söylemiş ama sözleri kurtarıyor şarkıyı. bir de -küfür etmeyin ne olur- bunun hala manitası mı bilmiyorum, aktivist takılan bir abla var ya, ona hastaydım bi' aralar... ömür müydü adı o ablanın... zevklerimi tartışmayı pek sevmiyorum ama senin zevkine çok ağır laflar edebilirim, öyle de kendini bilen biriyim.
ve bur şarkının henüz sözlükte yer almamış olmasına da şaşırdım açıkçası. çoğu şeye şaşırmam oysa ki! mesela son 1 aydır duyduğum hiçbir şeye şaşırmıyorum. bazen kızıyorum, bazen kırılıyorum ama şaşırmıyorum. daha çok kızıyorum. değiştiremediğim şeyleri kabullenirken bu kadar zorlandığımı hatırlamıyorum... ağır geliyor bazen... ağır gelebiliyormuş bazen... o zaman çare inşirah! bak bunu da herkese söylemem, kıymetimi bil! ama biraz daha zamanı var gibi...
dinlerken okuyun;
ferhat göçer & arzuxanım - yüzleşme
sözlerini de yazalım mı? tam olsun mu? yarım bıraktıklarımızın inadına yok öyle değildi bu ya, henüz rakı modunda değilim. giremiyorum da... ancak ağdalı bir nağmeyle şarkıya eşlik edebiliyorum, o kadar. yetmez mi? yetinmeyi bilir misin hayatın sana verdikleri kadarıyla mıydı? sahi ne oldu ışın abla'ya? yetindi mi hayatın ona verdikleriyle? zirve radyo jingleları mıydı yani? biz gözümüzde büyütmüş olabiliriz belki, biz derken? söylemiştim, senin adına konuşmakta herhangi bir sakınca görmem.
o zaman selam ve elektro bağlama ile!
tamam kabul benim hatamdı
hayat büyük büyük kumardı
umudu hoş hayali tatlı
seninle bi’ ihtimalim vardı
sorun değil yine aşardım
sen iste ben susuz yaşardım
yolun sonu yakındı oysa
yol ortasında yalnız kaldım
zarar ziyan cebimde dursun
yaşattığın tecrübem olsun
hayat bana büyük oyunsun
dik durdum devrilmedim
nefsime yenilmedim
herkese kucak açtım da
ben bir gün sevilmedim
parayla dost olmadım
yalandan yar olmadım
kendi suyumdan içtim de
akarken doldurmadım
şimdi boş kalbim boş ellerim bomboş
verdiğim sözde durdum
girdiğim kalpte vurdum
herkes doğrudur umdum
ne umdum bak ne buldum
dik durdum devrilmedim
nefsime yenilmedim
herkese kucak açtım da
ben niye sevilmedim
şimdi boş kalbim boş ellerim bomboş
şimdi bu kalbim boş ellerim bomboş…
devamını gör...
4.
bir düellodur. her ne ise ya sen onu yersin ya o seni.
devamını gör...
5.
devamını gör...