zaman dışı yaşam

bir tezer özlü kitabıdır.

ahmet hamdi tanpınar'ın onu okuyan insanlara yaptığı en büyük kötülüktür saatleri ayarlama enstitüsü ve zamanın ne içinde ne de büsbütün dışında olduğumuza dair içimize saldığı tereddüt ve o büyük ve ihtişamlı korku. ben bu kitabı okurken aklımda hep bu düşünce vardı. evet, kitapla hiç ilgisi yok ama yine de zihnimin bir köşesinde bunu tutarak okudum kitabı.

kitap, yalnız başına yolculuğa çıkan bir kadının öyküsü. ilk paragrafta ahmet hamdi tanpınar'a takıldığım için söylemeyi unuttum: bu bir senaryo aslında.

yolculuk esnasında farklı insanlarla karşılaşan, onlarla iletişim kuran, hatta bazen derin olmasa da çok da sığ sayılmayacak ilişkilere giren kadının asıl yolculuğu kendi içinde.

tezer özlü bugüne kadar ne yazmışsa hepsinin içinde bir miktar hüzün var. bir miktar diyerek azaltmak gibi bir derdim yok elbette. büyük bir miktar çünkü bahsettiğim. sanki yapı kredi yayınlarından çıkan kitaplarının ön kapağındaki fotoğrafından hüzünlü bir şekilde gülümsemesi üzerimize düşüyor.

işte bu kitap da tam öyle bir kitap.