zamanında altı çizilen kitap kısımlarının anlamsızlaşması

kitaplığımı düzenlerken fark ettiğim gerçek. altını çizmişim demek o zaman ben de derin bir anlam oluşturmuş. şimdi okuyorum aynı derin cümle değil.
bizim sözcüklere yüklediğimiz anlamlar, geçmişimizle, dünümüzle, bugünümüzle o kadar bağlantılı ki, zaman içinde bir cümlede kendimize farklı gelen anlamlar varken, başkalarının da bizimle aynı bakış açısına sahip olmasını istememiz ilginç.

benim de yaşadığım ve çok şaşırdığım durum. bu şunu gösterir; biz değiştik ve değişmeye de devam edeceğiz. çünkü, "değişmeyen tek şey değişimin kendisidir."

okul için okuduğum kitapları saymazsak okuduğum hiçbir kitabı altını çizerek okumam. her şeyden önce kitaplara böyle davranmak beni rahatsız ediyor.

ayrıca bir kitabı okuması için başka birine verdiğimde kitapta altını çizdiğim yerler veya aldığım küçük notlar olsun istemem.

garip gelebilir ama bunu kişisel mahremiyetime yönelik bir tecavüz olarak algılıyorum.

kitapla veya yazarla anlık kurduğum ilişkiye benim iznim olmadan üçüncü bir kişinin dahil olması fikri hoşuma gitmiyor.

okuma listesi olarak verilen kitapları zaten kimseye okuması için vermiyorum zira herkesin alması gerekiyor. almayan da kendi tercihini yapmış oluyor.

imkanı olmayanlara sayfaların fotoğrafını çekip atıyorum. hiç değilse ödevi yapma imkanı oluyor.

elinde 2 farklı model iphone telefonla gezip marlboro içen öğrencinin hocam paramız yok ya da kitap çok pahalı demesini kabul etmiyorum zira adam kitaba verilen paraya acıdığı için almıyor ayrıca evet doğru kitaplar pahalı ama okuldan aldırılan kitapların çoğu kdv de muaf olduğu için daha ucuz.

kütüphane seçeneğini söylemiyorum bile.

zaman geçtikçe fikirlerimizin değiştiğinin kanıtıdır.