zaten hayatın tiyatro olması

tiyatroya gitmiyorsam bir sebebide budur.
nasılsın diyene numaradan iyiyim dendiği,
hoşlanmadığı halde evine gelene ne iyi ettin de geldin dendiği,
bir an önce gitsin diye bakılan misafire ne güzel oturuyorduk dendiği,
trajikomedi ile dram arasına sıkışmış bir hayatta neme gerek tiyatro demişliğim vakidir.

biletler tükendi.

oyun içinde oyun vardır hayatta. tek perdelik düz bir tiyatro değildir. paradokslarla dolu yaşamların labirent sahneleriyle doludur. sen yine de normal tiyatroyu ihmal etme derim.

o zaman hiç bir zevkimiz yada hobimizin olmaması gerek nasıl olsa film izlemeyelim kendi hayatımız bir film sonunda hep bitiyor yada voleybol oynamayalım zaten hayat bir maç hep bir rekabet değil mi ?