zengin doğmak

kendimi acındırıyor gibi olmayayım da, yaşamadığım durum.

zengin doğunca çalışmak zorunda kalmazsın. fakirsen yaşam kaliteni yükseltmek için ömrün boyunca çalışırsın. ama bunun ekmeğini 60 yaşında belki alırsın. o yaşta da rahat etsen ne etmesen ne.

zengin doğunca istediğin çoğu şeyi yapabilirsin. bir hobi edinmek kolaydır mesela. ama fakirsen bir şeyler yapmak için ne paran vardır, ne de zamanın.

zengin doğunca ister istemez donanımlı bir insan olursun. özel dersler, en az bir spor, enstrüman... fakirsen devlet okulu. hepsi bu.

evet , şanslılıktır. açık ve net. öyle her allahın kuluna nasip olmaz.

nerenin zengini olduğuna göre değişsede kesinlikle bir ayrıcalıktır.
bok atmak gibi olmasın ama zengin doğup çomar olmaktansa çalışıp zengin olma fikri daha bir cazip geliyor**. bir takım örnekler gördüm ki düşman başına*.

doğarak, tercihini yaşar, mecburiyetini değil.

hayatta surunenler grubundan uzak duran yaşam varlığı

doğuştan şanslı olmak buna denir. hayatım boyunca çalışmamak değil ama yapabileceğim işler arasında en azından seçeneklerim olsun çok isterdim.
mesela ; 12 sene yarı profesyonel olarak sporla uğraşmamın sonucunda çok fazla okula da gidememiştim ve öss zamanında maddi olarak kötü durumda olmamız kaynaklı dershaneye zor yazdırılmıştım. maçtan maça koşmam kaynaklı hiç bir konuya hakim değilim derslerde. son sene bırakıyorum dedim ve bıraktım basketbolu (hala pişman değilim). 1 yıl köpek gibi çalıştım, günde 10 saat 15 saat. sınav sonrası kimse umutlu değildi fakat istanbulda bir üniversite kazandım. okulumu bitireli 6 sene oldu ama ben o zamanları hatırladıkça hala gözlerim dolar.
işte bu yüzden, daha yolun başında bazı seçeneklerim olsun isterdim.
bir yandan bunları yazdıkça, ülke şartlarında henüz benim bunları yaşadığım durum ve yaştan daha küçük çocuklar neler yaşıyor. ben bunun da farkındayım, ömrüm boyunca hayatlarını bir nebze güzelleştirmek ve onlar için seçenek yaratmak için elimden geleni yapacağım.

birkaç kere ölme hakkı tanınan oyuncu vs mario'da tek canla prensesi kurtaran ben.

benim için sorun olmazdı diyebileceğim durum.

zengin doğmak insanın başına gelen en güzel şey olduğunu düşünüyorum ama bilemem hiçbir zaman da bilemeyeceğim çünkü zengin doğmadım

tuhaftır. iyi midir kötü müdür bilinmez. bir yönden iyi diğer yönden aşırı paranın doğurduğu doyumsuzluk. bir şeylerin yetmemesi. mutluluğu para sanmak. ufacık gözlerini paralara açmak. valla ben istiyorum düz mutlu kendimi geçindirecek bir hayat yaşayayım, ama olduğum topraklar için bu yaşam sadece parayla sağlanıyor. normal bir yaşam bile zenginlikten geçiyor. (bkz: denemek istemezdim)

hayata 100-0 önde başlamaktır. boş boş edebiyata gerek yok. keşke hakan sabancı olarak doğsaydım.

babamın mustangi yoktu ben de çocuğuma söz verdim.

bu zengin doğanların inanılmaz iyi arkadaşlıkları ve kendilerini çok seven bir sevgilileri var zaten 1-0 önde başlamışlar hayata bir de her açıdan mutlular. insanlar bunlara hiç kazık atmıyor.
sanata verelim kendimizi diyor boşver enerjini düşürme diyor ben salya sümük ağlarken. ne sanatı yaa ben ölüyorum depresyondan

benim için büyük bir şanstı.