zengin semtlerin fabrikasyon çocukları

bizim tikilerden pelinsular ve tasmacı kezbanların ağızlarının suyu aka aka izledikleri dehşetül vahşet bir zenginlik içinde entrika peşinde koşturan dizilerin gerçek ile alakası olmadığına delalet eder.

bakarsın, evlatlarını en iyi okullarda okutmuşlar, üç beş yabancı dil kitlemişler; maddi olarak hayat zaten kolay, istedikleri hayatı ve yaşamı ve hatta evliliği satın almışlar, ona rağmen çocukları yediği önünde yemediği arkasında olmasına rağmen hafif bilge bir tavırla asilik yapmış, uyuşturucu maddelere başlamış, son model araç ve motorlar ile yarışlara kalkışmış, türlü aksiyonlara meyletmiş...

külliyen yalan.

zaten az biraz lanse edildiği gibi ''bilge'' olsa kendini uyuşturucu ile falan zehirlemez, hayatını riske atacak atraksiyonlara girmez.

asıl vaziyet ailesinin evliliğini satın aldıktan sonra evcilik oynaması ile başlar. bir yandan ideal ve takip edilip örnek gösterilen bir eş olmaya çalışırken öte yandan ailesinden kalan şirketi ilerletmeye çalışır, gece gündüz çalışır, sabahı akşamı belli olmaz; elli yaşına varmadan kurulu düzen içinde bunalıma girmeye başlar, milyonlar ödeyerek ege'den yazlık bir villa alır, senede on beş yirmi gün gideceğim diye heves eder, tuhaf tuhaf sanat eseri denen şeylere servet bayılmaya başlar; kaçmak, gitmekten bahseder, safari belgeselleri izlemeye başlar, onlara özenir; bir yandan çocukların eğitimi, iş, kariyer, taksitler derken düzenin kölesi olurlar.

genç yaşlarında ev-iş-aile-düzen düsturu ile köreltildiğinden mütevellit varlık içinde yokluk çeker; köpek olur.