zenginliğini şımarıklıkla çirkinleştiren kadın

herkes kezbanlara sataşıp kezbanlarla alay etse de, aslında kezban kavramı vurgulanmaya başlarken hatırlatılmak istenen detay, içsel çirkinlikti.

hesapçı, kurnaz, çıkarcı, "aşk" adı altında erkeği kullanma planları yapan o pis içgüdüleri vurgulanmaya çalışılıyordu.

o yüzden çirkin kadın türlerini sadece köylü kızı (köylülükle bir sorunumuz yok. köy insanlarını seviyoruz! cehaleti sevmiyoruz!) imajı veren kezban sınıflandırması ile sınırlı tutmayıp aynı karaktere sahip olan ama cehaleti ve fakirliği ile göze batmayan, şehirli, zengin ve züppe hatta yüksek eğitimli kızlar için de pelinsu sınıflandırılması yapılmadı mı, yapıldı.

sosyal statü bakımından bu iki sınıflandırma arasındaki farkın biraz anlaşılmış olduğunu düşünüyorum. sözlüklerde, sosyal medyada kezban ve pelinsu/selen sınıflandırılmalarının kullanımına baktığımda, kızların az çok doğru kategorilendirildiğine şahit oluyorum.

bir kez daha bu tanımları yapalım:

kezban: cahil, kültür birikimi olmayan, kitap okumayan, okuma alışkanlığı dahi olmayan, bedenini erkeği kullanmak için bir yatırım olarak gören, evleneceği adamdan başlık parası isteyebilecek kültürün bir parçası olabilen, geri kafalı ve tüm bu zavallılığına rağmen kendini bulunmaz hint kumaşı sanan, edepsiz, küfürbaz, ağzından lağım akan, eğitimsiz, yazı yazmaktan dahi bihaber, bırakın yabancı dilleri, türkçe'yi bile doğru kullanamayan, yanınızda bulunması dahi rahatsızlık veren kız. (ismi kezban olan, doğduğunda geleneksel bir kadın ismi olan kezban ismini almış olan ama yüreği altın, sohbeti pırlanta, gözleri yakut, gülücükleri güneş gibi güzel kızlardan özür diliyorum. maalesef, bu kategoriye bir isim vermemiz lazım. sizinle kişisel bir problemimiz yok. sizi seviyoruz.)

selen/pelinsu: şehirli, zengin, en azından ortalamanın üzerinde maddi imkanlara sahip, modayı yakından takip eden, magazin ve sosyete gündemini ezbere bilen, serdar ortaç kültürünün ayrılmaz bir parçası, okumak, öğrenmek, anlamaya çalışmak için çaba göstermek yerine günün büyük bölümünü kuaförde geçirmeyi tercih eden, dünya hakkındaki görüşleri, duyumları, bilgi birikimi kuaför sohbetlerinden duydukları ile sınırlı olan, yüksek eğitim almış olsa bile genlerine yapışmış serdar ortaç kültüründen kurtulamamış, serdar ortaç müziği dinlemiyor olsa bile serdar ortaç kültürünün simgesi olan niteliklere sahip; şımarık, gösteriş düşkünü, üretmeden tüketen, yaşamı pahalı otomobillerle gezip tozmak biçiminde algılayan, cep telefonunu iletişim aracı olarak değil dedikodu cihazı olarak algılayan, insanları anlamak için çaba göstermek yerine yargılamak yoluna giden, kendini bulunmaz hint kumaşı sanan, sığ kızlardır. (ismi doğuştan selen olan ama sıcak yüreklerine hayran olduğumuz bütün arkadaşlarımızdan özür diliyoruz. onları seviyoruz.)

ancak, gençlerin şunu gözden kaçırmış olduğunu düşünüyorum. bir kızın eğitimli olması, "rock konserlerine gidiyor olması", "kezban olmaması" onun güzel bir kadın olduğunu, gönlümüzü verebileceğimiz sevgiyi hak eden bir yüreğe sahip olduğunu göstermiyor.

cahil ve zengin koca avcısı kızları kezban tanımlamasıyla literatüre geçirdiğimiz için sanki zengin koca aramayan, cebinde zaten parası olan (ikoncanların zengin kocaları, sevgilieri olmasa, ne kadar ikoncan olabilirlerdi tartışılır ama şimdi meselemiz o değil), lüks ve sosyetik hayatlar yaşayan, kafa ve beden olarak rahat kızları beğendiğimiz gibi bir izlenim oluşuyor ve bu yanlış algı beni çok rahatsız ediyor.

bir kezban bizim için ne kadar iticiyse, zenginliği ve şımarıklığı birleşmiş bir selen de o kadar itici.

beyoğlu, kadıköy, ankara, antalya, eskişehir veya çeşme ya da bodrum barlarında altın zincirleri ile sabaha kadar dans dans dans peşinde koşan apaçi mkıı oğlanlar için ikoncanlar veya sosyetik selenler yatağa girmek için hayallerini süsleyen kızlar olabilir de, düşünerek yaşayan adam için bu kızların bir gram değeri yok.

onu sevmiyorsunuz, bunu sevmiyorsunuz, siz ne seviyorsunuz, diye soran meraklı arkadaşlara tekrar cevap vereyim:

sevdiğimiz kadın;

-moron kadın değil, düşünen kadındır.

-önyargılı kadın değil, sorgulayarak, araştırarak öğrenen kadındır.

-şımarık değil, insancıl kadındır.

-zalim değil, vicdanlı kadındır.

-iphone'u tiktok'a girmek için değil e-book okumak için alan kadındır.

-erkeğine tabi değil erkeğine saygı duyan kadındır.

-kavga çıkararak istediğini elde edebileceğini sanan değil, derdini insan gibi konuşarak anlatan kadındır.

-pms dönemindeyim, benüm hürmönlerüüm büüyleee bahanesi arkasına saklanan değil, çevresine terör salmamak için kendine hakim olmaya çalışan kadındır.

-çok magazin programı seyreden değil, çok okuyan kadındır.

-huzursuz kadın değil, sakin kadındır.

-aceleyle hareket eden kadın değil, düşünerek hareket eden kadındır.

-konuşmuş olmak için konuşan değil, muhabbetin on cümle sonra nereye gideceğini gören kadındır.

-hayatta piyon değil, at değil, vezir değil, şah değil, satranç masasının başındaki oyuncu olan kadındır.

çok şey mi istiyoruz?

evet.

erkeklerin sadece tek bir şey istemesine alışmış kadınlar için bunlar çok korkutucu istekler, biliyorum.

haklısınız, korkun, titreyin, sarsılın.*

fakir kız sevmiyorum.

fakirlere kendini yakın hissedenler elbette olacaktır, herkesin yaşam tarzına saygım var.

inşallah benim ismime de bi tanımlama çıkmaz. kuzenin oğlanın adı meriç. üzülüyorum çocuğa. dalga konusu olacak ileride. tanıdığım kezban isminde bir arkadaşım var. dünyalar tatlısı bir insan, olana bak. ismin ortamlarda dalga konusu.
iyi, güzel yazmışsın da arkadaşım, siz istediğiniz kadınlara ne kadar layıksınız, bir de o açıdan düşünün

böyle yapsa da muhtemelen zengin olduğu için güzel kadındır. arada şımarmayı herkes ister ama hayat biçimi haline getirmek en çok da o kişinin kendisini üzer. benlik bir şey yok. ilk tanımı okudum, uzun uzun yazdığı için hemen beğendim*. lakin arz talep dengesinde erkeklerin rolünü hiçe sayıp hep kadınlara giydirmek olmamış.