zihnin bedene ağır gelmesi

bazen düşünceler o kadar artar ve yoğunlaşır ki hiçbir şey düşünmek istemez insan. zihin kontrol edilemez hale gelmeye başlar. insan zihninden kaçmak ister ama olmaz. bunu düşündüren şey de zihnin ta kendisidir. içine sığmayan düşünceler dışarı çıkmaya çalışır. ağlayarak, gülerek zihni boşaltmaya çalışırız. kısmen boşalır ama zihin yine kendini dolduracak bir şey bulur. artık insanın zihni bedenine ağır gelmeye başlar. görünmeyen düşünceler nasıl bu kadar ağırlaşır anlayamayız. insanın zihni kendi hapishanesidir.

tek çaresi vardır o da uyumak...

daha kötüsü var: kemiklerimi taşıyamıyorum.