zincir marketlere ürün sınırı getirilmesi

gün geçmiyor ki devletimiz bizi düşünerek bir karar almasın.

buradan

market çalışanlarını bir süre sevindirecek haber. aktüel ürün hengamesi biterse iş yükleri hafifler. emek sömürüsü yarışı içinde olan marketler bu durumun karşılığını personel azaltarak veya personele iteleyecek başkaca işler bularak verecektir.

(bkz: artık zincir marketlerde sigara satışı yapılmayacak olması)
(bkz: yeni zincir marketler şehir merkezi dışına yapılacak)

meydanlarda serbest piyasa dersin kim bilecek?

düşünülmeden ve sonuçları yine berbat bir hal alacak olan durum.

nedense ibb'yi kaybettikten sonra akıllarına düşen yeni yeni icatlar bunlar. şöyle bir durum var: şirketlerin merkezleri hangi ilde kayıtlı ise vergisi o ilden yatırılır. e yatırsın ne olacak ki değil mi ama? bir sonraki aşamada olacağı şudur: bir ilin merkezi bütçeye katkısı oranında, o ilin belediyesine merkezi bütçeden destek verilir. dahası iller bankası, yerel yönetimlerin kredi hacmini de buna göre belirler. ibb, akp'deyken ne güzel sevişiyorlardı istanbul merkezli zincir marketlerle oysa.

bakalım sürekli didiştikleri birkaç zincir marketin genel merkezi neredeymiş? hangi ile geri dönermiş o marketlerden aldığımız ürünler nedeniyle ödenen vergiler.

a101: üsküdar - istanbul

bim: sancaktepe - istanbul

migros: ataşehir - istanbul

carrefoursa: istanbul

istanbul'u cezalandırmanın dolaylı yolları bunlar hep. bir yandan da yağdırıyorlar kobi'lere iki yıl geri ödemesiz, sıfır faizli 100 biner lirayı. tabii ki konya'daki kobi o! neymiş istihdama destekmiş, lan bırakk! çok dalga geçtik ama şu aşı karşıtı düz dünyacılar bir noktada haklı: yeni elitler yaratılıyor pandemi bahanesiyle.

peki yarın öbür gün bu zencir marketler yüzünden; kasap derse "ben et satamıyom", manav derse "meyveyi sebzeyi benden almıyolar", fırın derse "ya ekmek satıyo ipneler"... işin içinden nasıl çıkacaklar çok merak ediyorum.

t: yine omurilikle alınmış bir karar. vatandaşı kime düdükleticeklerini şaşırdılar. vatandaşa herhangi bir faydası olmayacak bir pozisyon değişikliğidir sadece. misyonerden, doggy'ye geçildiğini düşünün, o misal.

iştah kabartan siyasi destek kitlesine yaranma çabaları. külliyesi de, küçük esnaflık vb işlerden oldukça yolunu doğrultmakla meşgul zaten.

bu tür sınırlamaların her zaman yapılması gerekiyordu. insanların (vatandaşın) ekonomisini ve sağlığını tehtid eden tacir, esnaf ve küçük esnaf davranışlarını serbest bıraktıkları zamanlardan bu yana 15 sene oldu neredeyse. kimin ne sattığı belli değil (ürün yelpazesi şanzımanı dağıtmış), sahtecilik/taklitçilik alıp başını gitmiş, çuvalcılık desen gırla. tezgah altı yasa dışı satışı görmesek te tahmin edebiliyoruz, serbest piyasa adı altında serbest bir kazıklama kültürü tüm ticaret dünyasını peşine kattı gidiyor.

hükümetin, toplum yönetimine olan etkileri arasında, insanı isyan ettirmeyen bir icraata denk gelebilmek ihtimali hülya gibi oldu bizim için artık.

sınır getirilmesinde fayda yok önemli olan fiyatların düşmesidir.

peşinen söylüyorum :
oy moy yok!

doğru karar, adam mahallenin her yerine 100 metrekarelik dükkanlar aciyor içinde buzdolabı, kırtasiye, hırdavat, oyuncak alakasız alakasız işler, metrekare hesabı doğru olandır, satmak mi istiyorsunuz her şeyi buyur paşam aç kocaman mağazayı istediğini sat, çalışanlar da az buçuk rahat eder...

iyi taraflarıda olan, kötü taraflarıda olan karar. önemli olan hangi tarafın ağır bastığı

komünizm yönetimi mi bu hayırdır?

iyi tarafı falan yoktur bunun. resmen sovyet rusyaya döndü ülke. komünizm ulan bu.

saçma sapan iddiadır. vergisini veren her şirket istediği ürünü satma hakkına sahiptir.

hiçbir zaman stok yapmadım. yapılmasını da anlayamadım. git her daim birer birer al.

millet fiyatlardan şikayetçi bunların kafa başka yerde. (bkz: trajikomik)