şimdi efendim yaşadığım yer kasaba ile köy olmak arasında kalmış, herkesin herkesi tanıdığı ve maalesef de beni maalenin hemşiresi bildikleri bir yer.
nicedir patlamıyordum buraya patlayayım.
şöyle ki benim bir iş telefonum bir de kişisel numaram var. iş telefonum susmuyor efendim. gelen aramalara bakalım şimdi:
- hemşiranım eliniz çok hafifti teşekkür etmek için aradım.
-hemşiranım tarihi geçmiş bir antibiyotik var içsem birşey olur mu?
-hemşiranım eşimin ateşi var acile gitmek istemiyor yanınıza gelmek de istemiyor napayım?
-hemşiranım 3 aylık bebeğim var kabızdı tereyağı koydum ağzına birşey olur mu?
gibi gibi. beni sinirlendiren şey bu aramaların özellikle ve özellikle mesai saatim dışında olması. neyse bir diğerine geleyim.
şimdi ofisimin kapısında kocaman bir açık diye yazı astım. mesai saatlerimi artık herkes ama herkes biliyor bakın herkes diyorum küçük yer burası. bakın:
efendim delirme noktasına geldim çünkü kapıyı tıklatıp kapıda bekliyorlar. ya ne alaka? açık yazıyor ya girin buyrun diyorum birkaç saniye yüzüme baktıktan sonra giriyorlar. sanki ben elaltından kürtaj yapan bir ebeyim gibi çekinerek giriyorlar içeri. ulan kapıya açık diye yazmışım ya, niye kapıyı tıklatıyorsun sağlık kurumu burası, girsene içeri? kapı tıklandığında sol gözümden bir damar kabarıyor, sinirden kendimi kemirecek gibi oluyorum artık, söylememe rağmen hala bu devam ediyor vazgeçmiyorlar. açık abicim, gir içeri, kapıyı tıklatıp niye gelip benim açmamı brkliyorsun?
nicedir patlamıyordum buraya patlayayım.
şöyle ki benim bir iş telefonum bir de kişisel numaram var. iş telefonum susmuyor efendim. gelen aramalara bakalım şimdi:
- hemşiranım eliniz çok hafifti teşekkür etmek için aradım.
-hemşiranım tarihi geçmiş bir antibiyotik var içsem birşey olur mu?
-hemşiranım eşimin ateşi var acile gitmek istemiyor yanınıza gelmek de istemiyor napayım?
-hemşiranım 3 aylık bebeğim var kabızdı tereyağı koydum ağzına birşey olur mu?
gibi gibi. beni sinirlendiren şey bu aramaların özellikle ve özellikle mesai saatim dışında olması. neyse bir diğerine geleyim.
şimdi ofisimin kapısında kocaman bir açık diye yazı astım. mesai saatlerimi artık herkes ama herkes biliyor bakın herkes diyorum küçük yer burası. bakın:
efendim delirme noktasına geldim çünkü kapıyı tıklatıp kapıda bekliyorlar. ya ne alaka? açık yazıyor ya girin buyrun diyorum birkaç saniye yüzüme baktıktan sonra giriyorlar. sanki ben elaltından kürtaj yapan bir ebeyim gibi çekinerek giriyorlar içeri. ulan kapıya açık diye yazmışım ya, niye kapıyı tıklatıyorsun sağlık kurumu burası, girsene içeri? kapı tıklandığında sol gözümden bir damar kabarıyor, sinirden kendimi kemirecek gibi oluyorum artık, söylememe rağmen hala bu devam ediyor vazgeçmiyorlar. açık abicim, gir içeri, kapıyı tıklatıp niye gelip benim açmamı brkliyorsun?
devamını gör...