anksiyete

zaten yok olmaya yüz tutmuş hayat kalitemin-hatta mücadele daha doğru olacak- daha da içine eden durum.
ileri derecede anksiyete bozukluğum var benim. ve bedenim üstündeki etkileri aşırı derecede rahatsız edici. genelde insanların başlarına, boyunlarına vuran bu gerginlik benim ayaklarıma vuruyor.
her atakta ayaklarım geçici bir felce uğruyor. bu nadir dışa vurumlardanmış. kaç tane nörolog ve beyin cerrahı gezdim ve ortak sonuç bu. ve tabi psikiyatrist.
bir gün bir beyin cerrahı 'meslek hayatım boyunca senin gibi bir hastam daha oldu şu an yatağa ve makineye bağlı o yüzden ona göre davran' dedi. küfür gibi. kaygı seviyem daha da tavan yaptı. insanın neyi nasıl söylediği çok şeyi farklı kılıyor.
insanın elinde olmayan ve bütün olarak her zerresine bu kadar etki edip işleyen o bir avuç hastalıktan biriyle uğraşıyor oluşu rezil bir durum.
benim de başardığım bir şey yok ama olabildiğince anlamaya, tanımaya çalışıyorum belki o zaman onunla baş edebilmek için bir ihtimalim olur.