sosyal anksiyete

yaşam kalitesini ciddi anlamda düşüren psikolojik bir rahatsızlıktır. bildiğiniz üzere insan sosyal bir varlıktır. günlük hayatta öyle ya da böyle birçok insanla diyalog kurmak zorunda kalır. sosyal anksiyete sahibi insanlar diğer insanların rahatlıkla yaptığı insanlarla yüzyüze konuşma, telefonla konuşma gibi aktiviteleri kolayca yapamazlar. özellikle tanımadıkları insanların yanında veya bir grup insanın yanında inanılmaz rahatsız hisseder o ortamdan uzaklaşmak isterler. kendi düşüncelerini dümdüz ifade etmekte güçlük çeker konuşmak zorundaysa kafasında planlayıp onlarca filtreden geçirirler. bazen bu zorunlu diyaloglarda yüzleri kızarır veya konuşamadan kilitlenirler. bu sebeple arkadaş veya sevgili bulmakta güçlük çekerler. insanlar tarafından sıklıkla yanlış anlaşılırlar. kibirli soğuk yahut ezik görülebilirler. bugün aldıgım bir geri dönüşe göre benimle ilk tanıştığında ofisteki sevgili arkadaşlar yaşam enerjisi bitmiş bunun depresyonda mı nedir şeklinde bir ilk izlenim edinmişler. bu durum beni ziyadesiyle üzdü maalesef. hele bir sene kadar ağır antidepresan kullanıp yan etkilerle boğuşurken konuşkan ve samimi olduğum süreçlerden geçip ilacı bıraktıgımda da nispeten ortalama bir insan ayarı tutturduğumu düşünüyorken. kendim istemesem bile günlük hayata adapte olmak için defalarca ortamlara girmiş ve insanlarla random konuşmuşumdur, çabalıyorum çünkü. ama olmuyor kardeşim işte bu kadar yapabiliyorum ben de. ki zaten yapı olarak sevgi dolu, insancıl biri değilim, sosyal anksiyeteyle buluşunca ortamın awkward silence yaratıcısı oluveriyorum bir anda. maske de takıyorum hep, surat ifadem de değil problem. ama insanlar nasıl oluyorsa anlıyorlar*. normal insanlar gibi yaşamak için hayatımın sonuna kadar ilaç mı kullanacağım veya 7/24 sarhoş mu gezecegim diye düşünüyorum bazen ister istemez*. zor hacı ne diyelim.

insanlardan beni iyice uzaklaştıran faydalı bir rahatsızlık.

kesinlikle spor yapın ve kilo verin. 1 yıl öncesine göre kat be kat rahatım artık.

kendini geliştirerek ve dışarıya daha güzel görünerek geçmeyecek bir şey. isterseniz 70ten 40a düşün hiçbir zaman kendinizi yeterli görmezsiniz. aynaya her baktığınızda 70 kilo biri vardır orada. tek çözüm yolu psikologa görünmektir ama tcde psikologa kim gider?

lisedeyim herkes gezip tozuyor,sevgili yapıyor bense sadece izliyorum

uğruna terapi aldığım, kimsenin bana inanmadığı, olduğunu öğrenince oha sallıyorsun dedikleri, psikolojik olmasına rağmen feci derecede fiziksel etkileri olan bir rahatsızlık. aşmamdaki en büyük katkı; her kalabalığa girdiğimde "böyle bir toplumdan utanılır mı?" şeklinde ilerlemem oldu.
sosyal medyayla ilgilenen, sokak çalgıcıları ile dans eden, tiyatroda sahne alan ve hâlâ tiyatroda bulunan biri olarak çevremin şok olması beni mutlu ediyor.

duygularımın degersizlestigi fiziksel zararları olan ruhsal sorun psikolojik tedavi şart

genelde kendi eğlenmeme göre içerikler ürettiğim youtube kanalımda, battaniye ile dahi eğlenip(battaniye ile nasıl eğlenebilirsin diyenler youtube kanalıma) videolar ekliyorum. hatta, kamera arkasındaki videolarımı dahi birleştirip birkaç kez ekledim. ne diyorlar hani, sosyal anksiyete ondan korkuyor falan, hah tam ondan.

böyle şeyler bana çok sıradan, basit geliyor. sosyal anksiyete durumuna daha çok da meydan okuyacak düşünce ve fikir birikimi mevcut faka o kadar çok üşeniyorum ki. yani youtube kanalıma sürekli video eklemek falan inanın çok fena yoruyor. ben süreklilik durumunu sevmiyorum. youtube kanalımda da öyle, podcast programımda da öyle. hemen bir örnek vereyim. podcast programı olayına benden çok sonra başlayan birçok yayıncının bölüm sayısı benim programdan fazla. çünkü genelde görüyorum ki belli bir düzende program yüklüyorlar. yok efendim hep belli konuların üzerine gidiyorlar falan. ya ben aklıma o an ne estiyse onu yapıyorum. zaman olur iki gün üst üste podcast programı eklerim. zaman olur 3-4 ay program eklemem. tamamen keyfime bağlı.

zaten bu keyif durumuma bağlı yaşamak hali birçok işte ilerlememe engel oluyor, ama keyfimin canı sağolsun be.

bir dönem mustarip olduğum psikolojik durum

tek çözümü insanları npc gibi görmekten geçiyor gibi geliyor. onların gerçek olmadığını düşünürseniz utanacak bir durum da söz konusu olmaz. tabii fazla kaptırınca kişi kendini bu sanrıya şizofrenik bir durum da ortaya çıkabilir ama dengeli olmakta fayda vardır işte. yatırım tavsiyesi değildir.