geceye bir şiir bırak

gökkuşağının da bir sesi vardı hatırlarım çocukluğumdan,
yankılanarak sağır ederdi gönlümü bu renk cümbüşleri,
bilir misiniz?
büyük megafonları vardır renklerin,
bağır bağır bağırırlar,
çağır çağır çağırırlar,
duyamam, duymam onları,
duyarsam, korkarım güzel şeylere sahip olmaktan,
sahip olmak ki öncüsüdür kaybetmenin,
güzel görünsün diyerek nice astığım gülüşlerim yüzüme,
çamurlu, pis bir odaya öylece koyduğum,
kederli bir çiçek gibi sırıtır bilirim.
gazete küpürlerinin idam sayfalarında,
en azılı suçlular kısmında
kendimi görürüm, kendini öldürenler bölümünde,
yarattığım dünyanın bir köşesinde.