geceye kürtçe bir şiir bırak

evettttt.

hem kürtçe hem türkçe hallerini bırakacağım.

kürtçe :

xwedê û wext xelet hatiye xetimkirin
naqosên dêran kerr...
minare kin...
doktrînên dekolte lixwekirî evdal...
sarincên ji baranên derengmayî, derengbarî hatibû
damezrandin, bi derbeke neşterê ya dirinde, şolî bûne
barûyên ji evînên nukleerî, di serdabên ji krîstalên rokoko
hatibûn kemilandin qîtik qîtikî bûne, ji xewnên bêxwedî
xeyîdîme, pekiyame û hatime janya, ji nalînên min re
vokalîstiyê bike
(ji qevmê pezkoviyan re xew heram e)

peykerekî: antîk, derîzî û mîtolojîk im, nêm ji min dihere, li
ezmanê hundirê min, qaqlîbaz firînên kamîkazeyî li dar
dixin, kovanên genimî, li ber aşên êşan, kêliyekê jî aş nabin,
aj nabin, hûr dibin û hey hûr dibin, ji elfabêtan tîpek kêm
dibe ku dimirim, w... ey waweylê janya, kezeba min dike di
devê min re derkeve ji qehra...

çiqas êvarên şînboz bihurîn û çûn ji keştiya xeyalan
çirûskeke serzer peya nebû, li peravên hestên min ên hestî û
çermmayî, pêxemberekî sexte di nav kirasê xwe yê
gewrîboz de, bi derewan be jî dest dirêjî min nekir, min
venexwend cemeata xwe, ferîşteyeke fahîşe sing venekir,
maran jî ez ji kom û refên xwe aferoz dikirim, bi qasî yez-
danekî bêqûl tenê dimam, mezhebên şêx û mirîdên wê ez,
min diafirand di çarmixan de, min her çavê xwe li destmal-
ka bixwîn, ya destê weronîkayê digerand, bi îskeîskeke zen-
garî, mîna guran tim dizûrriyam, hosteyê dînîtiyê mam,
goştê hov ji te re ricifeke ruh divê,
nêrîneke şêtiya şûran divê,
ez heta qirikê binicihê tirbê
..............................hilnayêm janya
..............................hilnayêm porkurê
..............................di tirban de hilnayêm ha! ! !

a li eniya te nivîsî ne ne qeder e, soneya serpêhatiya temenê
min e, dengê min diêşe, welê bi sewteke berz û peritî min
dilê xwe têr rehet nekir li qîrîniya navê te, çirreke şiîr
didoşim ji hewraniyên sipîboz ji bona çivîkên çavên te xwezî
janya min îmana te ya rewnaq bihewanda, xwezî berxê ji
xeynî te pê ve, bi tu fikaran min tehma hişê xwe xera nekira,
bêxem min tu li suqulîka xwe bikira û sûk bi sûk bigeren-
da, di şaneşînên nêrgiz û nesrînan de, min devê te biki-
ra zîndana zimanê xwe
lê xwedê û wext xelet hatiye xetimkirin
ez hêmayeke heyama hewaran,
di herban de nîşangeha riman
serî gog, çav xar, zikçirîyayî
fermo janya êdî tu dikarî xwe bikujî


veeee türkçe :


tanrı ve zaman yanlış hatmedilmiş
kiliselerin çanları sağır…
minareler kısa…
dekolte doktrinler giyinmiş abdal…
geç kalmış, geç yağmış yağmurlarla dolmuş
sarnıçlar, yırtıcı bir neşter darbesiyle, bulanmışlar
nükleer sevdalardan olan kuleler, rokoko kristallerle
süslenmiş tünellerde lime lime olmuşlar, bikes düşlere
darılmışım, sıçramışım ve gelmişim janya, sızlayışlarıma
vokalistlik yapsana
(dağ keçisi kavmine uyku haramdır)

antik, mitolojik ve çatlamış bir heykelim, irin akıyor benden,
içimin semasında, martılar kamikazeyî uçuşlar
yapıyor, buğdayî hasretler, acılar değirmeninde, bir an olsun dinmiyorlar,
filizlenmiyorlar, ufaldıkça ufalıyorlar, alfabelerden bir harf eksiliyor
öldüğüm zaman, aahhh… yazık janya, yüreğim ağzımdan
çıkacak oluyor kahırlardan…

kula renginde kaç akşam geçip gittiyse de, hayaller gemisinden
sarı saçlı bir kıvılcım inmedi, bir deri bir kemik kalmış duygularımın
kıyılarına, kül rengi entarisinin içinde
sahte bir peygamber, yalandan da olsa elini uzatmadı bana, davet
etmedi beni cemaatine, kahpe bir melek kucak açmadı,
yılanlar bile aforoz ederlerdi beni sürülerinden, kulsuz bir tan-
rı kadar bir başıma kalırdım, şeyhi ve müridi olduğum mezhepler,
çarmıhlarda beni yaratırdı, gözlerimi veronikanın kanlı mendi-
line her sürdüğümde, pas-
lı bir hıçkırıkla, kurtlar gibi uluyordum hep, deliliğin ustası (olarak) kaldım,
hoyrat et senden bir titreyişlik ruh ister,
kılıç(lar) deliliğinde bir bakış ister,
ağzına kadar mezar yerlisi ben
sığamıyorun janya
sığamıyorum evi yıkılasıca
mezarlara sığamıyorum ha!

alnında yazılı olan kader değil, ömrümün hikâyesinin
sonesidir, sesim acıyor, şöyle koca ve harap olmuş bir sesle
adını haykırmakla doyasıya rahatlatamadım yüreğimi, bembeyaz bulutlardan
bir oluk şiir sağıyorum kuşları için gözlerinin, keşke
janya ihtişamlı inancını taşıyabilseydim, keşke kuzum
senden başka hiçbir dertle bozmasaydım tadını aklımın,
kedersizce seni omzuma alıp çarşı pazar dolaştırsay-
dım, nergiz ve nesrinlerin balkonlarında, ağzını dili-
min zindanı edebilseydim
ama tanrı ve zaman yanlış hatmedilmiş
ben medet haykırışı devrinin bir işareti,
savaşlarda mızrakların hedefi
başı top, gözü bilye, karnı deşik

buyur janya öldürebilirsin artık kendini...


veee arkadaşlar iyi geceler :)

şer de ye mîna min niha helbest jî
kengî parzinîn biwêj ji xwînê
ji êşê rêz, ji şînê çarîn
helbesta min hingî bixwîn
wê evîn jê binizile…
(savaştadır şimdi benim gibi şiir
ne zaman süzerseniz kavramları kandan
acılardan mısralar, matemlerden dörtlükler
o zaman okuyun bu şiirimi
o zaman aşk sızacak bu şiirimden)

min ji te hez kir

ji bo bejna min ne dirêjtir an jî kintir e,
ji bo rengê canê min ne boztir an jî esmertir e,
ji bo çevên min ne mezintir, an jî bêvila min ne biçûktir e,
min bi xwe û xwedê re şerr kir min xwedê bêminnet kir
min ji te hez kir
ez bûm yekî kafìr..
min ji te hez kir
mirina ku gav û seat di bîra min de bû,
û hundirê min bi qeramûçkên xwe kort dikir
ji bîr kir,
min dilê xwe li mirinê rehet kir,
min çi xweş kir
min ji te hez kir
ez bûm yekî nemir..
min ji te hez kir
fîlmê nû yê tarantîno kîjan bû
messî çend gol avêtibû?
barcelona dîsa şanpîyon bû
îsal baran baş barîya bû, nebarîyabû
“dîbê” li zadan xistibû giş hişk kiribû
min ji te hez kir
êdî min hew tiştek meraq kir..
min ji te hez kir
çima hinekan ji bo malê dinyê, xwe li her hinakan xûz dikir?
çima hinekan hinek pîs û xwe paye dikir
çima hinekan ji bo desthilatdarîya xwe her tişt
qirr dikir?
çima wî patronî heqaret li wî karkerê bêguneh dikir, jinika li ser billboardê reklama çi dikir, çi hewce dikir?
mêrikê li ser televîzyonê qala çi dikir?
ez di kû de mabûm, min çi xwendin dikir ?
min ji te hez kir
êdî min hew ji tiştekî fam kir..
min ji te hez kir
min bi kûçikên nîvê şevê re tûletî kir
min bi çivîkên destê sibê re gellacî kir
min pê li ciyê herî şil kir
min dilê xwe “bivvve” kir
ez bûm kawikek û min ji her derewê bawer kir
min ûcaxê xwe kor kir,
deriyê mala xwe mohr kir
min ji te hez kir
min ruhê xwe talan kir..
min ji te hez kir
min karê xwe yê berê wenda kir
min wek karekî nû dest bi te kir
min bêrîka xwe birîn kir
min mirina xwe har û dîn kir
min xwedayê xwe kedî kir
min ji ber xeyalên xwe yên tisî û xav fedî kir
min xwe ji jîyanê bi şîr vekir
min ji te hez kir
min xela li emrê xwe rakir.
min ji te hez kir
çîrokan bê xatirxwestin ji cîrantîya min bar kir
min li hemberî bedewiya baranan serî rakir
min ji bo ku destên te neqefilîne bayê kur bertîl kir
min kenekî nû ji xwe re kirê kir
min xwe di nav xelkê de nav-no kir
min li benda te xwe spî kir,
şîva xwe sar kir,
xwîna xwe zilindar kir,
min ji acîzi çîrçîrî kir,
xwe bi tenetîyeke pirr bi talûke hûrhûrî kir
min ji te hez kir
min mala xwe xera kir…..

(bkz: rênas jiyan)

du hab zu gotinok:

xalê mele remezan!
ez çûm mala xalê mele remezan,
min go xalê mele remezan
kanê mala xalê mele remezan?

dâr ê min qul
dâr ê bav ê min qul
dâr ê min qul ê dâr ê bav ê minde.

bir hevre

xwazdî ez tu hevre bin
bi hevreherin xorînê

wer dî bihêrin kotra bin
bang dîn bi hevre narînê

dwînî kotra hêra bûm
awaz ji cîr dixwînê

fîrabîl û beyaban
hawar ji dest evînê

ez tu watu yek dil wîn
hêzan cwadi wînê

vêra pêkra hıfne wîn
bircînê ya binvînê

birlikte
birlikte geçen günleri özlüyorum
hele sabah çıkıp gidişimizi

seninle dağlara çıkar, dolaşırdık
birlikte söylerdik türkülerimizi

ben o dağların ruhundan öğrenmiştim
ta yürekten, candan, içli söylemeyi

hem dağlarda, hem kırlar, hem sahralarda
el aman, medet aşkın elinden yani

ikimiz tam da tek bir gönül olmuşken
sonbahar gelip böyle, ayırdı bizi

ancak birlikte olunca küflenmez aşk
ya bağır bir ses ver, ya da uyu hadi.