anksiyete bozukluğu

anksiyete bozukluğu hayatımın bir döneminde yoğun bir şekilde yaşadığım bir rahatsızlıktı. türkçesi kaygı durum bozukluğu olmakla birlikte hiç de havalı bir tarafı yoktu.

anksiyete bozukluğu denen şey, durduk yere kaygılanma halidir. şiddeti değişir ama siz bastırdıkça daha şiddetli dönme yeteneğine sahiptir. 1den 10 kadar kaygıdurum puanı olsun. 1 bir saniyede aklınızdan uçan endişeleriniz 10 da küçük bir çocukken ilk defa bir suçunuz, yalanınız vs yakalandığı anda hissettiğiniz o kaygıdurumudur. anksiyete bozukluğunun tepe puanı 10 değildir. 14 belki 15tir. bir fabrika bandında sizi paramparça edecek dişlilere sürüklendiğinizi düşünün orada duyduğunuz kaygı belki 12 puandır. anksiyete bozukluğundaki tepe kaygıyı 15 puan yapmamın sebebi de o kaygının sonsuza kadar süreceği hissine sahip olmanızdır. 2 dakika sürer ama bütün gün ne zaman gelecek diye sürekli içinizi kontrol edersin.

ben bu hastalığı ilaç kullanmadan atlattım. ama sanırım bu yüzden gereğinden fazla uzun sürdü. pişman değilim. çünkü bu tutumum bana sahip olduğum kültürel şartlarda ve insani ilişkilerle hiçbir zaman elde edemeyeceğim tecrübeleri yaşattı.

insan içinde başka bir insan daha taşıyan, 2 kişi yaşayan bir canlıdır. anksiyete bozukluğunda çekilen kaygıdurumu da insanın kendisine değil içindeki kişiye aittir. burada durumu ve olguyu bir sürü farklı olasılıkla kullanabiliriz. insanı ikiliği ile ayıran bir duvar var ve o duvar insanın içindeki insanı sadece sessiz fısıltılarla duyabiliyor. masal kahramanlarını gerçek zanneden insanlar buna "şeytan vesvesesi" diyebiliyorlar mesela. ama o duvar bir travmayla yahut gereğinden fazla bir farkındalıkla yıkıldığı zaman, insanın içinde olan bağıra bağıra konuşmaya başlar.

sanırsam anksiyete bozukluğunun ve bütün psikolojik rahatsızlıkların sebebi de bahsettiğim duvarın kalkması.