sözlük yazarlarının söylemek istedikleri

sarı sarı bakıyor bardak, geçtim işte bilgisayar başına ve konuşacak neredeyse hiçbir şeyim olmamasına rağmen kendimi buluyorum yazarken. hayatın durağanlığına söyleyecek bir şeyim kalmadı, gökyüzü sınır ve zırh gibi tepemde hayali ve sıkılıyorum. sanırım hayatımın en sabit değişmeyeni sıkılganlığım ve bunu atmanın tek yolu yazmak. ve yazıyorum işte. kadınlar, erkekler, insanlar üzerine değil de belki bir masa bir sandalye, masanın üzerindeki boş ve bazısı yarım hayallerim üzerine. sonra fark ediyorum, kalmamış ki? hangi hayalden bahsediyorum, sayfalar da boş bu yüzden, koca bir boşluklu durağanlıkta sıkılganlığın yarım kalmışlığı üzerine konuşmak dahi istemiyorum. dinlemeyin beni.