yazarların yazdığı hikayeler

ruhum dolaşıyor evrenin her bir tanesini
her bir tanesi seni bana anlatıyor tane tane
sensiz tanesizlikten bahsediyorlar
kafam karışıyor...
bocalıyorum bir miktar ama sana değil bu bocalamak senden önceki 'hay ! atın' sahteliğine bocalıyorum...
aynı anda nasıl olurda tanrı ve bir aptal olabiliyorum algılayamıyorum.
sensiz uyuyan bir aptal.
ayak seslerinle uyanmış bir tanrı.
sen ise tanrının ötesindesin kadın
seni tanımlamak için tanrıyı saatlerce,aylarca,yıllarca,sonsuzca rehin alıp bir açıklama getirmek gerek.
yoksa bu ruhun delirmemesi,delirip tanrının uykusuna kabus olmaması mümkün değil...
bana bir tek sen lazımsın kadın !
sansizlik araf
sorma artık...
beni boşverdim tanrı sensiz uykudan uyanamaz...