yazılan tüm yanıtların aksine, çok sevdiğim gruptur kendileri. profil fotosunda çiçek olan, dayımın matematik soruları attığı, diğer dayımın ölümsüzleştirdiği her anı o gruba attığı, sürekli birbirimize çiçek fotoları atıp tatlı tatlı nispet yaptığımız ve birbirimize olan uzaklığımızı, orada hayatımızın içinden paylaştığımız anlarla bir nebze yakınlaştırdığımız gruptur kendileri. ve, tarihe yazılması gereken bir akraba grubu bence çünkü genelin aksine cuma mesajı atılmıyor.
yağmurdan sonra eğer dışarıya çıkarsam ve karşıdan karşıya geçen salyangoz görürsem-ki genel de görüyorum-: kabuğundan tutup ezilmemesi için, karşıdan karşıya geçiriyorum.
hiç unutmuyorum; sınıf başkanı olmuştum ve sınıfı susturamadığım için -30 cm lik kocaman, uzun, plastik bir cetveli vardı- onunla kafama vurmuştu. ulan, susmayanlar onlar, bana niye vuruyorsun canım öğretmenim! bir de, hoca dememizi istemezdi, bayramlarda, bayramını kutlamak için aradığım da ağız alışkanlığı taamm hoca diyecekken öğretmenim diye düzeltirim hep.
ilkokuldan beri içinde bulunduğum batak. son 3 yıldır artık boynuma kadar batmıs bulunmaktayım. ki, saçımda örgü olmasını çok seven biri olarak bu artık işkence geliyor. ve uzatma kararı aldım, şans dileyin. tabii uzattıktan sonra 5e falan vurmayı düşünüyorum orası ayrı.
uyandığımda yastıkta ben değil kedimin uyuyor oluşu durumu. bu yüzden bir tane daha yastık koydum ama ben hangisinde yatarsam onda yatıyor güzel bebeğim.
ortaokula yeni geçtiğim vakit-ya da ilkokulun son senesi- annem sergi açtığı zaman orada keman çalan bir japon vardı. üç-dört gün önce onu orada gördüm yine ve bugün yine oraya gideceğim. eğer ki onu orada görürsem, çektirdiğimiz fotoğrafı göstereceğim ve kendimi hatırlatacağım. ıstemsiz sevinçliyim. ve teyzem geliyor. bundan güzeli yok şu anda.
normal sözlük'ü kullanarak 3. parti dahil tarayıcı çerezlerinin kullanımına izin vermektesiniz.
Daha detaylı bilgi için çerez ve
gizlilik politikamıza bakabilirsiniz.
online yazar listesini görmek için lütfen giriş yapın.