agnostikedi yazar profili

yazdığım hiçbir şiir, benzemez gözlerine.
yüreğimi dağlar, ıslandıklarında hüzünle.
ne o kadar zarif, ne o kadar şairane
yoktur şiir, bakışın gibi işleyen gönlüme.

sırılsıklam yastığım
elimde fotoğrafın
ben seni çok sevmiştim
şimdi nasıl uyuyayım

dişlerin tenime geçtiğinde
hissederim bir sıcaklık kalbimde
aşk da böyledir işte
niye ısırıyon hacı mal mısın ameke

seni düşünür duygulanırım gecenin suskunluğu çöktüğünde,
sana olan sevdamdan uyku girmez gözüme.
ne zaman güneş doğar, silikleşir görüntün zihnimde,
işte bundan ayaktayımdır sabaha kadar her gece.

marulu, turşusu, soğanı
bir ye unutamazsın tadını
bir yemektir bulguru salçalı
kısırdır o güzelliğin adı

bilinemez. hakkında yapılan tartışmalar telefon ekranına sorulmadığı sürece bir cevap veremez. kesinlik yoktur. (bkz: ne saçmalıyorum ya ben)

her şeyi içinde bulunduğumuz çağa bağlayıp sadece bu çağda olduğunu sanmak. (bkz: kendinle çelişmek)

başlığı açan arkadaş sonuna kadar haklı olmasına rağmen saçma sapan işi romantikleştirip "ama onlar sevgi istiyor yiaaa" triplerine girenler olmuş yine. köpeksiz sokaklar istemek köpekleri suçlamak değildir ayrıca, tam tersine köpeklerin iyiliğini istemektir. arkadaşlar istediğiniz kadar insanları eğitin, istediğiniz kadar ev falan yapın mama su kabı koyun yine hayvanların yaşam şartları çok da iyi olmayacak ve hepsi de tatlış minnoş uysal olmayacak bunu siz de biliyorsunuz. "o zaman evinizde besleyin, barınaklara o kadar hayvanı nasıl alacaklar" demek de mantıklı değil, o kadar hayvan olmasının sebebi zaten kısırlaştırma yapılmaması. bu hayvanlar (kediler de dahil) kontrolsüz üreyip kontrolsüz ölüyorlar. en iyi yöntem kısırlaştırıp dengesiz bir şekilde üremelerine engel olup, yeterli barınak açıp sahiplendirme çalışmalarına ağırlık vermek. sokakta minimum hayvan olması hem insanlar hem de hayvanlar için çok daha iyi. barınakların kötü şartlar altında hayvanlara baktığını söylüyorsan da barınaklar işe yaramıyor demek yerine barınakların kontrol edilmesini istersin değil mi? (ayrıca gayet güzel hayvanlara bakan barınaklar da var.) hayvanlara eziyet edilmesini istemeyip aynı zamanda sokakta yaşasınlar demek, "zaten biz onların alanlarını işgal ettik rahat bırakın hayvanları insanları eğitsek iş çözülür !!!" şeklindeki çıkışlar ve düşünceler çok ütopik ve saçma. bu düşünceyi destekleyenleri de "çakma hayvan sevicisi" ilan ediyorlar. asıl siz rahat bırakın hayvanları.

bugün pencere kenarında karşılaştığım minik gregor samsa. görünüşe bakılırsa intihar etmiş, anlayabiliyorum yaşadığı dertleri minik şeyin. huzurlu yat güzel böcek. kalbimdesin.

özellikle son zamanlarda oldukça fazla yaşadığım durum. bazen kendimi etrafımdaki insanlarla kıyaslayıp elde ettiğim başarıları düşünerek zeki ilan ediyorum, bazen de bu kibirli düşüncelerimin aptallığımı gösterdiğini ve salakça hatalara düşüp, düşüncelerime ve davranış şekillerime bakarak olgun olmadığımı düşünüyorum. kavramların göreceliliği ve genişliği yüzünden de hiçbir zaman ne olduğumu çözemeyeceğim.

sakinleşmek isteyen buyursun efenim dedirten başlıktır. miyav.

buram buram kuruyemişçilik kokan başlık. leblebinin suçu günahı ne? çorumluları üzmeyin.

göz zevki olan erkektir. açık pembe tonları erkeklere aşırı yakışıyor ama farkında değiller.

kendi babamda görmediğim özellik. benimki daha çok hıııaaaağğğğ diye kükreyerek geğiriyor*

aslında kahvenin yanında su vermek osmanlıdan kalma misafire karşı yapılan kibar bir harekettir. misafir aç olduğunu dile getirmekten çekineceği için bunu suyu önce veya sonra içerek ev sahibine belirtir. kahve ikram edildiğinde misafir önce kahveyi içerse toktur, ancak önce suyu içerse karnı açtır ve yemek istiyordur. tabi şimdi sadece gelenek diye anlamı bilinmeden yapılıyor.

benim neden püskevitim yok, benim neden çukulatam yok anne bana neden almıyorsunuz

ilk başlarda hoş gelir, gerçek hayatta elde edemediklerinizi kendi yarattığınız dünyada elde edersiniz ama sonradan çoğunlukla acıtır. hayalleriniz bölünüp gerçek dünyaya döndüğünüzde gerçekliğin çok farklı olduğunu ve kafanızdaki mükemmel karakterlerle senaryoların hiçbir zaman gerçekleşmediğini düşününce kahrolur, kendi benliğinize yabancılaşmaya başlarsınız. iki dünya arasına sıkışır, ikisine de ait hissetmezsiniz. aynı bünyede 2 kişi olursunuz, biri sizin içinizde yaşar. hala atamadım üzerimden, hem bırakmak istemiyorum hem de bıraksam diyorum. kafamdaki yüzünü ve sesini unutmaktan korkuyorum. hem yaşatıyor hem de içten içe öldürüyor.