aklınzararsızatığı yazar profili

shazam çıkana kadar ve ya google gelişene kadar insanı kanser eden durum. ulan dilimin ucunda makara oldu nakaratı adı bi türlü çıkmıyor dudaklarımdan, sanki ket vurmuşlar düşüncemi dile döken işleve.

önce bu anda sev beni, buradaki beni.
sonra varoluşsal sancılarıma kadar in ve anla beni. yollarımız keşissin denk gelelim sonra sen benim yolumu bil ve ezberle.

beni bir kişi anladı; o benim her şeyimdi, ben onun hiçbir şeyi...

kafanın doluluğunu bıraktıysa evde, kalbinin götürdüğü her yoldan keyif alır insan. he tabi üsküdarın yokuşlarını yürümek biraz daha somut keyif verir orası ayrı

sen seversin diye yaptım
iyi ki tanımışım seni
sen çok güçlüsün

yavru kedi sahiplenmek istiyorduk, annesinden ayırma düşüncesi üzüyordu. bir gün kardeşimin öğretmeni annesi olmayan bir kedi getirmiş sınıfa kim sahiplenip ilgilenebilir diye bizimki de almış gelmiş eve. daha ben eve gitmeden aradı bir heyecanlı bir heyecanlı. annem hep uzaktı evde kedi fikrine alerji yüzünden. şimdi en çok o seviyor. bilenler bilir bu eve kedi gelince otomatik ebeveynlere yüklenen bi özelliktir. üç haftayı geçti bizimle her gün annem bu kediyi bırakıyoruz yeter artık diyor ama hala bizimle :)

heves bitmiş be. yol bitmiş, üstünden geçen geçmiş. gelsen ne gelmesen ne gibi geliyor. ben çabalamışım tek başıma bitirmek için, seni yok etmek için şimdi bu varlığın niye, amacı ne. bitmiş kalemi denersin denersin yazmaz, başlığı farklı renkle atarsın, altını çizecekken buhar yaparsın ve çizer ama artık başlık farklı renkle atılmıştır bir kere, ne hevesin kalır o renge ne gerek...

aslında ait olmadığın bir yerde olmak.

eskilerin ne hayrını gördük ki modu...
biriyle eeeen baştan suyu çıkmış konuları, klişeleri yaşayacağını bilmek biraz üşengeçliğe itiyor sanırım. bir de bana ne kardeşim senin hayatını etkileyen filmi izlerken ne hissettiğinden. ilk aşık olduğun kişiden, neyinden etkilendiğinden. ve daha yüzlerce şeyden.

içinde bulunduğun psikolojiye bağlı olarak değişir istemek. tam sıfırdasındır heyecan ve renk için heves edersin. ya da sıfıra yolun vardır, eksilerdesindir; asla tahammül edemezsin yeni biriyle en baştan tanışmaya. özellikle de iyi tanıdığını sandığın biriyle yeni tanıştığın bi dönemse...

kısa süreli olarak uzaktan uzağa sevdiğin birinin seni fark etmesini beklemek. uzun vadede ise her şeyin rayına oturduğu; sınav, evlilik, geçim sıkıntısının olmadığı rutinimin yalnızca olağanüstü durumlarda bozulacağı bir zaman dilimi...

ilk olarak ondan kalan eşyalardan ziyade benim anlam yüklediğim, anılarımızı ve kendi hissettiklerimi yazdığım günlüğüm vardı. zaman aşığı biri olduğum için saat kullanmayı da çok severdim. hediye olarak çift (couple) saat almıştı. ve daha bir sürü o zamanlar için anlamlı olan takı ıvır zıvır bir şeyler. ilk başta kıyamadım atmaya. onu hatırlatıyor ne de olsa özleyince kendine eziyet için çıkartıp çıkartıp ağlardım. bir süre sonra o yoksa ondan kalanın da hükmü sona eriyormuş. bittiğini iliklerine kadar hissettiğinde de onun enerjisini yayıyor diye olabildiğince uzağa itersin. ya kışlık giysiler gibi elinin altından kaldırırsın ya da çöpe atarsın. ben o defterin sayfalarını atomlarına ayırıp çöpe attırdım.

temiz çarşaf ve nevresim takıntısı olan biri için artık rutin olmuş işşşşkence.

sabahattin ali - çocuklar gibi
sezen aksu'nun da seslendirdiği, sevginin en masum tonunu çocuk neşesiyle harikulade mısralara dökmüş yazarın en beğendiğim şiiridir çocuklar gibi.
günümüzde sezen aksu'dan ziyade mavi gri'nin yorumuyla bilindiğini söyleyebilirim. ikisinin de yorumu için
(bkz: https://youtu.be/QezytWkL8R4)
(bkz: https://youtu.be/G8Yh4zwnXMA)

başını göğsüme sakla sevgilim
güzel saçlarında dolaşsın elim
bir gün ağlayalım, bir gün gülelim
sevişen yaramaz çocuklar gibi...

cumhuriyet kabul edildiği dönemde ihtiyaç neticesinde teklif ve kabul edildi. bu durumun tersini iddia etmiyorum. lakin günümüz cumhuriyet rejiminin yürürlüğü konusunda ciddi problemlerin olduğu aşikar. milletin seçtiği(*) milletvekillerinin de ne milletten haberi var ne de bulundukları meclisin amacından. bu durumda da aslında biz halk olarak yönetimin tam olarak neresindeyiz ve bu rejimin bize sunduğu haklardan ne kadar yararlanıyoruz. aslında düşünmek isteyeni engelleyen açık bir eylem yok. bu biraz aba altından sopa göstermek. düşüncene set vurulmuyor evet ama sınırların olmadığı da söylenemez

lise 2... hayatımın hatası, ters zamanlı gökkuşağı meselesi bir nevi. önce gökkuşağını görüp sonrasında fırtınasına yakalanınca bir yığın ama silsilesi sonra keşkeler falan filan al sana çöküş.

saygının, sadakatin, sevginin ve tahammülün bitmesi.