aliceinwonderland yazar profili

ölü çizgi (bkz: behçet necatigil)
bir zehir
birikir odalarda,
almaz ki veresin rüzgâra
rüzgâr deli değil.

birden yayılır kanda
kararır dört yan.
bir çöküntü başlar yaşamanda
her şeyin değersizleştiği an.

deniz mi bu, geçilmez
aşılmaz dağ mı?
tam bana göre, uyuşuk
miskinlik gibi var mı?

nedir seni saran bu sis
yok dünyalarda tad.
kuvvetsiz
böyle daha rahat.

yaşamışım kaç para
mezar taşları neci?
deli gibi sarılsam da hayata
kalacak nesi var ki?

kitaplar seslenir, yüksekten, mağrur:
– gel bize, kurtul, gel!
almanızla bırakmanız bir olur,
böyle daha güzel.

sokaklar seslenir, akpak, temiz:
– hadi gel, avunursun!
bütün sokaklardan iğrenirsiniz,
avunmak şöyle dursun.

aşklar seslenir, çekingen,tatlı
ama inanma, maske!
övünülür bir tarafım kalmadı
düşmanları sevinsinler, daha ne!

ölü çizgileri dünyanın
biz sizin esiriniz,
ister bırakın
öldürün isterseniz!

derken kalkar perde:
bu ırmaklar benimçin bir daha akar mı?
özledim hani nerde
yaşamak gibi var mı?

her sabah 6da mırlayarak kendisini sevdirmek için uyandırıyor beni kıyamıyorum da seviyorum sabah sabah bi de yeni öğrenmiş kafasını sürtüyor yanaşıp dünya tatlısı hanfendi

herhangi bir yan etkisini yaşamadığım gibi etkisini de görmediğim bir antidepresan oldu benim için.28 gün boyunca 10 mglık aldım mecbur kaldığım bir gün dışında hiç aksatmadan kullandım açıkçası başta işe yarayacağı konusunda çok umutluydum ama maalesef yaramadı sonrasında tekrar doktora da gidemedim umarım yakında gidebilirim.işe yarayan çok kişi olmuş buna çok sevindim neyse iyi günler o zamann

benim için anlamı büyük olan şarkılardan öyle ki ölsem arkamda bırakırdım
don't feel bad for me
ı want you to know
deep in the cell of my heart
ı will feel so glad to go

insanlar için sadece işe yaradığımız zaman değerli olduğumuzu bir kez daha hissettiren kitap

izlerken hocaya olan sinirimden delirdiğim bir film

"ıf you cant laugh at yourself life's can seem a whole lot longer than you like"
(bkz: garden state) sam

defalarca izlediğim ve ne zaman izlesem içimi sıcacık yapan tatlı bir film.özellikle bar ve hastane sahneleri aklımda yer etmiş durumda.sam karakterini çok sevdim bunda ikimizin de epilepsi hastası olması da etkili tabii.filmdeki harika şarkı seçimlerini unutmamak gerek.son olarak bir replik bırakmak istiyorum.

girince moralim bozuluyor.herkes çok güzel, başarılı, mutlu.girmeyi neredeyse bıraktım artık böylesi daha iyi.

ben aşırı dağınıkken bir anda toplu bir insana dönüştüm gözümün önünde dağınık bir yer varsa hemen topluyorum.ama dolapların içi gibi görmediğim yerler pek umrumda değil.

shutter island izleyeli uzun zaman oldu ama hala etkisinden çıkamadım ağzım açık izledim bildiğin
onun dışında being john malkovich ve eternal sunshine of the spotless mind'ın yapımcılarının ortak yaptığı (ikisini de kesinlikle öneririm) i'm thinking of ending things de beni son zamanlarda etkileyen filmlerden oldu.ama biraz fazla sakin olduğunu söylemeliyim eğer daha çok aksiyon seviyorsanız sevmeyebilirsiniz bence yine de şans verin.

ilkokul öğretmeni, yazar, ressam, edebiyat öğretmeni, doktor
(şu an 12yim mbg istiyorum)

bu tekniğin herkeste işe yaraması gerekiyor gibi davranan insanlara sinir oluyorum.mesela bende işe yaramıyor tam odaklanmaya başlarken pomodoro bitiyor ve 5 dakika aradan sonra tekrar odaklanmam gerekiyor.bunun yerine bir kerede uzun süre çalışmayı tercih ederim.ama arada da olsa hiç çalışamadığım zamanlarda birkaç pomodoro iş görüyor.

başlığın cinsiyetçi olduğunu düşünüyorum he bir de nerede o 25 kişi bana da söyleyin.

sevgilerde

sevgileri yarınlara bıraktınız
çekingen, tutuk, saygılı.
bütün yakınlarınız
sizi yanlış tanıdı.

bitmeyen işler yüzünden
(siz böyle olsun istemezdiniz)

bir bakış bile yeterken anlatmaya her şeyi
kalbinizi dolduran duygular
kalbinizde kaldı.

siz geniş zamanlar umuyordunuz
çirkindi dar vakitlerde bir sevgiyi söylemek.
yılların telâşlarda bu kadar çabuk
geçeceği aklınıza gelmezdi.

gizli bahçenizde
açan çiçekler vardı,
gecelerde ve yalnız.
vermeye az buldunuz
yahut vaktiniz olmadı
~behçet necatigil~.

bir yandan en kötüsünü düşünmenin kötüyü çağırmak olduğuna inanıyorum bir yandan da kötüyü düşünürsek daha az hayal kırıklığı yaşayacağımıza inanıyorum.en iyisi kötü ihtimalleri de göz önünde bulundurmak ama çok da abartmamak gerek.yine de iyisi için çabalayalım biz.

"herkes yalnızca kendi işine baksa dünya şimdikinden çok daha hızlı dönerdi."
alice harikalar diyarında

bir kitaba başladığında aklı sürekli diğer kitapta kalanlar bu durumu bilir.hem eğlencelidir hem de okuduğun kitaplardan sıkılmamanı sağlar.uzun bir kitabın yanında okunan kısa çerezlik bir kitap her zaman kurtarıcıdır.