arco-iris - tüm tanımları (1. sayfa)

müzikle ilgilenmek istiyorum yakın zamanda. bu konuyu ailemle de konuştum. ya piyano ya da yan flüt kursuna gideceğim.

doğum esnasındaki anne.. biz erkeklere göre daha fazla acıya dayanabiliriz. ancak normal doğum sırasındaki acı bir insanın dayananileceği acıdan çok çok fazla..

ben kitapların film olmasını şahsen pek sevmiyorum. aslında kitabı okurken hayal ettiğimiz kişiler dizilerde o rolü en iyi oynayabilecek olana verildiği için absürt kişiler karşımıza çıkabilir. biz insanlar aslında tipe ne kadar önem vermediğimizi söylesek de illaki o rolü eli ayağı düzgün bir beyefendinin/hanımefendinin oynamasını isteriz. ve bu yüzden ben kitapların film olmasını istemem. ha kitabı çıktıktan sonra filmi çıkan ve güzel olanar da var elbet aralarında. mesela sherlock holmes.. hem kitabını hem de filmini çok severim. karakter her ikisinde de kusursuz

farkındalık sahibi bireyler, adalet, kolay iş sahibi olan insanlar.. ve daha nicesi.

hadi size bir türk dizisindeki olmazsa olmaz bazı kurallardan bahsedeyim.

dizilerde aptal saptal yerlerde sansür kullanılır.. sebebi ise gelecek nesillere kötü örnek oluşturmamaktır. ne kadar iyi bir yetiştirme tarzı değil mi? ancak şiddet, dehşet-ül vahşet, tecavüz, taciz gibi şeyler sansürlenmez. çünkü neden olmasın? rtük çocuklar için kötü örnek oluşturacak şeylerim içki, sigara, alkol bidonu, rakı bardağı olduğunu düşünüyorsa öyledir sonuçta. şiddet, tecavüz, taciz örnek alınsa da oluuuur alınmasa da olur sonuçta.

resim çizmek
şarkı söylemek
basketbol oynamak
tatlı yapmak
dil öğrenmek

söyleyemediğim hiçbir şey yokmuş maşallah. dilim pabuç gibiymiş benim sjdksjdkshdjdjd

herkez den

1)eldiven ile tokalaşılmaz
2) engelli asansörüne herhangi fiziksel bir engeli olmasa bile bilenler zihinsel özürlüdürler. binmeyiniz lütfen!
3) birisi bir şey anlatırken telefonla ilgilenmemek bence hoş bir davranıştır.

işte ben de "krallar" tarafından yönetilmemek için elimden gelenin en iyisini yapacağım. "kral" ya da "kukla" olmak sizin elinizde..

şu an yok mu?.. sadece kralın belli bir ismi yok. sen kendi kararlarını veremiyorsan, ceza sistemi kişiye göre, bir kişinin kararınca veriliyorsa.. o zaman bizler aslında tek bir kişinin olmasa da farklı ünvanlara sahip "krallar" tarafından bir kukla misali yönetilmiyor muyuz?

milletin ne dediğine bakmaksızın aklıma gelen nefes kesici her şeyi yapardım.. çok eğlenirdim, çok korkardım, çok ağlardım, çok gezerdim, çok okurdum, çok severdim... dolu dolu herşey.. dibine kadar her şeyi yaşardım.

küçükken kaloriferli evde yaşamak isterdim. sobaı ev istemiyordum. şimdi de ah gerizekalı kafam diyorum. o sobanın üstünde yapılan çay, sobalı odada toplanıp yapılan sohbet, ısınan ellerimiz, o portakal kabuğu... güzel zamanlardı..

sonra anlatırım..

sonra açıklarım..

kişiye değil, kişinin yaşadıklarına duyulan sempatidir. yaşananların yalan, sahte, olduğunu anladığında aslında o kadar abartılacak bir şey olmadığını anlarsın. bunu ben ve bir arkadaşım çok iyi biliriz.

çocuğunu kaybettiği, buz gibi morgda yattığını bildiği andır.

herhangi bir konu üzerine fikir alışverişi yaptıktan sonra haklı çıkınca ukala tavırları olması..

o şehirdeki sokak hayvanlarının insanlardan korkup korkmadığına bakarım.

insanların kendisini izlemediğini düşündüğünde çevreye olan tutumu..