beni özene bezene yaratan kim? sen!.
ne yapacağımı da yazmışın önceden..
demek günah işleten de sensin bana:.
öyleyse nedir o cennet cehennem?"
bu dizedeki sözleri ilk okudugunuzda ne hissettiniz mesela? ben kendini günahkar,şirk koşan bir müslüman olarak hissedip kendimden utandim. ama bu dizeleri beynimden asla silemedim. unutmak istedim unutamadim. gece gündüz sürekli aklimda bu dize döndü durdu. istemsizce düşünmeye basladim. daha sonra rabbimin bize bu akli bir seyleri düşünüp sorgulamak icin verdigini hatirladim. sonra kendime sunlari sormaya basladim: “ben bu dünyaya nicin geldin,amacim ne, sebebim ne?” bunlari düşündüm durdum.. delirircesine.. bizim yetistirilis tarzimiza ne kadar aykiriydi düşünmek. bir kaliba sığdırılip,belirli bir inancla yetistirilmis bir nesil olarak büyüdük. bir seyler sorunca bile “hâşa tövbe allah yakar” diye susturulduk. kendi yolumuzu kendimiz bulmak yerine at gözlüklerini takip tek bir tip insan modelini aldik. sonra da gelen kandirdi giden kandirdi..
devamını gör...