aziz varvara alekseyevna yazar profili

ben büyüttüm bu muşmula suratlıyı.

(bkz: bir çapkına yangınım)

zor bir durum, çok zor. insanın boğazına bir şey oturuyor gitmiyor günlerce. kabulleniyorsun, sonra bir anda geliyor aklına gün içinde, öylece dalıp kalıyorsun. hastaydı zaten acı çekiyordu kurtuldu diyorsun, sonra yaş mama hevesine tutmayan bacaklarıyla sürüne sürüne heyecanla buzdolabına gelişini hatırlıyorsun. minik patileri, yamuk ağzı, yarısı sarı yarısı siyah bıyıkları, vücudunun hiçbir yeri tutmazken kuyruğunu özgürce sallayışı geliyor gözünün önüne. sepetindeki o son halini unutamıyorsun.

hoşça kal şaşkın bakışlım; hayatımıza girdiğin için, sayısız kere üstümüze işediğin için, çuçufee diye seslendiğimde boncuk boncuk baktığın için minnettarım.
o küçücük bedeninle aylarca o hastalığa göğüs gerdiğin için, dayandığın için de hayranım sana. mücadelen çok güzeldi.
şimdi ağrılarından kurtulduğunu biliyorum. artık özgürce hareket edebileceksin. ben de buradan yine baykuşa benzediğin için dalga geçicem seninle. kırmızı kurdeleli tasman da hep bende kalacak.
garfi, fıstık, maviş ve zıpzıp'a selam söyle tamam mı, seni çok seviyorum.

an itibarıyla ebrar karakurt’un ace şovu yaptığı maçtır.

türkiye saatiyle saat 14.00’te yayınlanacak maç. ekran karşısında yerimiz aldık, bekliyoruz. tahminim 3-1 veya 3-0 alacağımız yönünde. haydi kızlar, sizinleyiz.*

benim dilbilgisim iyi de. *




t: yazarların kendilerine en son gelen mesajı paylaştıkları başlık.

bazı kelimelerin yüzeysel kullanılmasına inat kelimenin içini tam olarak doldurarak arkadaşım, dostum, canımın içi diyebileceğim birisi. ama ben ona armykuşum derim genelde. kitap edebiyat kulübü vasıtasıyla tanıştık ve o gün bugündür sanki yıllardır tanışıyormuşuz gibi davrandık,hissettirdik birbirimize. ve güzel bir dostluk inşa ettik birlikte. hatta bir keresinde yurt dışına kaçma planları bile yapmıştık.*

bazı insanlar vardır, huzurlu ve sakin bir ortam gibidir.
armykuşum da tam olarak öyle benim için. kendisini sık sık darlarım, o ise bana oldukça sakin ve anlayışlı bir biçimde yaklaşır, gülümsetir.
kendisinin mizah anlayışını da seviyorum bu arada, iyi şakalar yapıyor. *
10/10 psikolojik tahliller yapıyor bi de mükemmel birisi. onunla kavgaya bile giderim yani o derece.*
winx'te bile aynı periymişiz bu kadar tesadüf olabilir mi ya?*

bugünlerde zor böyle bir arkadaşa sahip olmak, şans bana güldü diyelim.
her şeyin en güzelini hak ediyorsun sen buna eminim. öyle de olsun ve hayat tüm güzellikleriyle gelsin yeni yaşında.*
doğum günün kutlu olsun armykuşum, sen gerçekten iyi ki varsın! çok seviyorum ve yıldızlar kadar öpücük.*

bir zamanlar büyük bir heves ve heyecanla yaptığım, dünyanın bambaşka yerlerinden insanların size, sizin de onlara kartpostal göndermenizi sağlayan, kültürlerarası iletişim amaçlayan bir internet sitesi.
öncelikle nasıl oluyor bu yeğenim yea derseniz,
siteye üye olup kendinizi tanıtan kısa bir metin hazırladıktan sonra, pek tabii adresinizi de kaydettikten sonra sistem size rastgele bir ülkeden rastgele birinin adres bilgilerini dönüştürdüğü bir ıd kod veriyor. siz de kendi ülkenizden veya şehrinizden bir kartpostalı hiç tanımadığınız birine içinizden gelen tüm samimiyetle hazırlayarak* ptt aracılığıyla postalıyorsunuz.

gönderdiğim her kartpostalın kuş misali dünyanın bambaşka yerlerine gittiğini bilmek, dilini bile bilmediğiniz insanların yüzünde belki gülümseme oluşturabilmek, farklı kültürlerle böylesine küçük ama özgün bir şekilde iletişim halinde olabilmek çok özel ve güzel. dünyanın herhangi bir yerine kendinize ait somut bir şeyin ulaştığını bilmek de ayrı hoş tabii.

aşağıya amerika'dan rusya'ya; amsterdam'dan kudüs'e birçok ülkeden aldığım kartpostallardan birkaçını iliştiriyorum. uzun zamandır ara vermiştim çeşitli sebeplerden. bugün anı kutumu karıştırınca buldum hepsini tekrardan ve bana bazı şeyleri tekrar hatırlatmış oldu.

o zaman ne diyorduk, happy postcrossing !

yayınlanmasından iki sene sonra varlığından bile haberdar değilken bir anda sıfır beklentiyle başlayıp izlediğim netflix dizisi.
konusu çok korkutucu ve güzeldi bence, yani güneşin bir gün artık sadece radyasyon saçmaya başlayacağı ve günün doğduğu her yerde insanlık için yaşamın son bulması fikri, bir uçağın içinde güneşten kaçıp devamlı karanlığa giden bir grup insan olması falan sağlam bir hikaye başlangıç noktası bence. oyunculuklar da gayet iyiydi açıkçası ve ben üç günde falan bitirdim diziyi oldukça sürükleyiciydi çünkü. tek sıkıntısı kurgusal olarak bazı yerler gerçekdışı ve komik kalmıştı ki uçaklara ilgisi ve bilgisi olan insanlar için muhtemelen diziyi basit kılmıştır bu durum. yine de başarılı bir iş olduğunu düşünüyorum ve izlemeyenlere öneriyorum.*

can temiz'in 2020 yılında çıkardığı, yine aynı adlı albümünden son iki gündür loopa alarak dinlediğim enfes şarkısı.
'' siz oynayın, benim yerim dar, benim bur'da ne işim var?'' kısmını, şimdiye kadar içinde bulunduğum ve kendimi hiç ait hissetmediğim tüm saçma anlarıma ve bulunduğum ortamlara ithaf ediyorum.

şimdiye kadar yapılmış ve efsane olarak hatırladığımız birçok filmin aslında efsane olmasının sebeplerinden biri olan, o muhteşem müzikleri yapan kişi.
eğer insanlık için belirsiz bir zamanın belirsiz bir anında birçok insana aynı duyguyu hissettirecek bir şey varsa o da bu adamın yaptığı muhteşem müziklerdir. neyi hissederek, neyi düşünerek yapıyor bilmiyorum ama bu ortak ve soyut hisleri somut olarak bir müziğe dönüştürebilmek büyüleyici.
kendisinin eşsiz ve seçilmiş bir insan olduğunu düşünüyorum.
yaptığı muhteşem eserlerden bazıları için;

(bkz: cornfield chase)
(bkz: time)
(bkz: now we are free)
(bkz: message from home)
(bkz: the story of the cap)

bugünkü istanbul-tekirdağ yolculuğum boyunca bana eşlik eden can temiz parçası. hafiften kapalı ve bulutlu havaya eşlik eden manzaraya pek de yakıştı doğrusu.
ayrıca albümün diğer tüm parçaları gibi bu şarkı da muazzam ve insanın içine işliyor.
(bkz: ahlaken alçak)

son zamanlarda çok severek döndüre döndüre dinlediğim, içime işleyen muazzam bir can temiz parçası.
''şu yarayı kimler saracak'' diye girdiği nakarat gönül telimizi titretiyor efendim.

buradan

birlikte sunum hazırlamaya mecbur olduğun gruptaki aptal insanlar. işi yokuşa sürerek konuya vakıf olduğu izlenimini vermeye çalıştığı her an için ağzının ortasına bir tane çakabilsem rahatlayacağım aslında.

mükemmel bir eddie vedder şarkısı.
kafayı takıp defalarca dinlediğim diğer şarkılar gibi bana yine hayatımın bir dönemini hatırlatandır aynı zamanda.
içinde bulunduğumuz toplumu, telaşı, sürekli bir tüketme halini bu kadar huzurlu bir şarkıyla anlatmak da hayran olunası ayrıca.

“her gün ayrı hasta telaşlar
sanki yavaştan azalıyorum.”
(bkz: can temiz)
(bkz: anksiyete)

beni can temiz’le tanıştıran @bubbles of death’a buradan teşekkürlerimi iletiyorum.

iki kardeş tarafından 1984'te kurulan ve ürettiği cüzdanlara karşı zaafım olan giyim şirketi.*

son bir haftadır döndüre döndüre dinlediğim madrigal şarkısı. melankolik melodisi insanı hüzünlü ve lirik bir ruh haline büründürüyor ve alıp götürüyor bi' yerlere.



dinlemek için buradan

pirzola çizimiyle yoldaş’ın bilinçaltına doğru ufak bir yolculuğa çıktığımız oyun.