bloodybowl yazar profili

hep okuduğum kitapları unutmamdan kaynaklı olan durum.
aslında sadece kitapları değil izlediğim filmleri falan da unutuyorum. unutmak çok yorucu yahu.
(b12 değerim 113 çıkmış referans aralığı 200-800 müş sanırım, hayatta kalabildiğime mi şükretsem acaba.d.d)

bir taraftan çok istediğim bir taraftan da çok korktuğum bir şey.
hayatımdaki baba adayının çok güzel bir baba olacağından asla şüphem yok eğer bir evladımız olursa öyle bir babası olacağı için çok şanslı olacak buna eminim.
ama peki ya ben, iyi bir anne olabilecek miyim korkusu, anneliği her düşündüğümde bütün zihnimi kaplıyor.
çünkü yaşadığım anksiyete bana bütün olumsuzlukları düşündürüyor. benim için güzel tarafları siliniyor da sanki her şeyin hep kötü tarafları kalıyor gibi. aslında buna türkiye'de yaşamak da bir etken sanırım. her gün okuduğumuz onlarca olumsuz haberle nasıl pollyannacılık oynayabiliriz ki. kadın cinayetleri, çocuk cinayetleri, masumların sürekli öldürülmesi gibi bir sürü şey hepsi git gide artıyor. şu an anne değilim belki ama bir ablayım kardeşimin yarı annesi gibiyim o okula, kursa ya da arkadaşlarıyla vakit geçirmeye giderken bile (yaşı 18) aklıma binbir türlü şey geliyor, sürekli irtibat halinde olmak istiyorum çünkü korkuyorum, çok korkuyorum. dünya çok kötü bir yer olmaya devam ediyor. böyle kötü bir dünyada iyilerin hayatta kalması git gide güçleşiyor. işte bütün bunlar ve bunlara ek olarak çevremde gördüğüm anneler hiç biri bana örnek değil hepsi şikayetçi çocuklarının her şeyinden şikayetçiler bir tane de şükredenine rastlamadım. hep anneliğin zor taraflarını gösterdiler bana hiç iyi bir yanını anlatan olmadı. şimdi ben nasıl çocuk sahibi olacağım?

belki hemcinslerim bana katılmayacaklar ama çalışan bir kadın olarak zaten çalışmanın ne kadar yorucu ve zorlu olduğunu biliyorum eve geldiğimde hiç bir şey yapmak istemiyorum. çalışıp eve yorgun argın gelmiş eşime bir de evde iş yaptırmak istemem (kendisi bana katılmasa da). ama her iki taraf da çalışıyorsa pek tabii iş bölümü yapılabilir. sadece adam çalışıyorsa da yine haftasonları yardım edebilir. her neyse ben onun için yaptığım her şeyden mutlu oluyorken ütüsünü yapmak teferruat. bunu da keyif alarak yapacağımı düşünüyorum. sanırım ben de biraz(!) beyciyim .d.d.d

işsizlik, köle gibi karın tokluğuna çalıştırılmak, torpilin olmadığı için işini ne kadar iyi yapsan da atanamamak.
tahsilli köle.

üniversitede bir kız arkadaşım vardı ne kadar öğretmeye çalışsam da hep ne müsamenet derdi. sonra ben de öğretmekten vazgeçerek ona ayak uydurmaya karar verdim. 8 yıldır ne müsamenet diyorum çevremdekiler de alıştı artık doğrusu buymuş gibi geliyor. .d .d

bi polarım bi geçimsizim.

(link: )

giray altınok'u buyur burdan bak tv programından beri takip ediyorum. o program da çok eğlenceliydi bence ama çok kısa sürdü keşke devam etseydi. neyse prens dizisi de giray'ın yaptığı güzel işlerden biri. son zamanlarda tv de yayınlanan saçma sapan entrika dizileri yok efendim yaz aşkları, zengin oğlan fakir kız aşkı gibi şeylerle çöplüğe dönmüş, sıkıcılaşmış, bayağılaşmış türk dizi sektörünü tokatlayacak bir yapım olduğunu düşünüyorum.(gibi dizisiyle beraber).
bazı tarihsel karakterleri de tatlı tatlı diziye dahil etmeleri de güzel bence, çok severek eğlenerek izlediğim bir dizi.
niccolò machiavelli sahnesi favorilerimden.

karşılıklıysa ve sağlıklı bir ilişki içindeyse dünyada cenneti yaşatır.