born to be happy yazar profili

halata biz mi tırmanıyoruz yoksa biz sadece tutunuyoruz onlar mı bizi çekiyor? ilk seçenekse ben elendim o kadar kol kasım yok ne yazık ki. ikinci seçenekse beni gerçekten istemişler ki emek vermişler gideyim bari derim. ama iki türlü de bir karşılıklı rıza hissi veriyor. kendi çabamla çıkmak ya da çekilirken aşağı atlamamak. medeni toplummuş derim.

daha erkek hissediyorlarmış. çünkü kırılgan erkeklik sürekli onay ister.

diyarbakır'da ciğer. aklımı yitirmiştim. ocakbaşı bir şiş daha çekeyim mi dedi nolur çek abi diye gözlerinin içine baktım ama etrafımdakiler beni durdurdu dokunmasın diyerek.

öğlen yemeğini bitirmeyen bahçeye oynamaya çıkamazdı. ağlayarak kuskus yediğim bir anım var. en sonunda kusmuştum da beni azad etmişlerdi son beş on dakikaya yetişmiştim diye hatırlıyorum. eve gelip kuskus yedim kustum demişim. hala daha yemem kuskus

konu hakkında bilgisi veya tecrübesi olan arkadaşlardan fikir almak adına açılan bir başlıktır.
gayet bilindik ve beyaz yakalı sosyal medyası olarak da anılan bir platformdan sırbistan'daki bir işe başvuru yaptım. firma son dönemde adını sık duyduğum bir insan kaynakları firması. pozisyonun sunduğu koşullar hiçbir tecrübe gerektirmeyen bir işe göre oldukça iyi (ki kafamı karıştıran bu kadar konforu bu çok da vasıf gerektirmeyen ve hatta türkçe çalışacağım müşteri hizmetleri pozisyonu için sunması oldu)
perşembe günü mülakatım var ben kafaya koydum olumlu geçerse gideceğim ama konuyu aileme anlattığımda bana sırbistan mafyasından tutun da kadın ticaretine kadar bir sürü olumsuz senaryo yazdılar. firmayı araştırdığımda bana güvenilir geldi aslında. daha mülakatına bile girmedim ancak bu fırsat beni epey heyecanlandırdı.
sırbistan'da çalışma tecrübesi olan arkadaşları konu hakkında sohbete davet ediyorum.

sene 2015 üniversiteyi kazanmışım, kayıt işleri için fakülteye gittim. sadece bölümümün değil fakültenin eğitim dili yüzde yüz ingilizce ve ilk olarak hazırlık sınıfı var. öğrenci işlerine gittim. öğrenci işleri bana ingilizce olarak anlatıyor da anlatıyor. konuştuk biraz zaten evraklarım da tamdı. dedim tamam burada her şey ingilizce demek ki. kapının önünde sıra bekliyoruz yanımda da babam vardı onunla aramızda konuşuyoruz. öğrenci işleri bu konuşmayı duymuş bana e sen türkçe biliyormuşsun dedi. dedim evet. (e siz de biliyorsunuz) biz seni erasmus sanmıştık, türk tipin de yok ondan ingilizce konuşuyoruz sen niye devam ettiriyorsun dedi. dedim ben burada komple ingilizce konuşmamız gerekiyor sanıyordum. dedi biz niye aramızda ingilizce konuşalım. tatlı bir ilk gün anımdır.

sohbetinden aşırı keyif aldığım oldukça birikimli bir yazar. kibarlığı ve samimiyeti için teşekkür ederim kendisine. hayatı hep güzelliklerle dolu ve kendisi gibi renkli olsun. hak ediyor. kendisine aşık olduğumu erkenden belli ederek de biraz ürküttüm sanırım. yine bütün sırrı bozduk.

ben de "shit" deme refleksi var. silktir şimdi napcaz yerine geliştirdim.

yanlışınız var. kadın kadının yurdudur.

sahipsiz bölge anlamına gelir. aynı isimde bir film de vardır ancak bugün filmin olay örgüsünden çok daha farklı yine bu isimle yazılmış bir tiyatro oyunu izledim. savaşların arkasında yatan nedenlerin anlamsızlığını, yurt ve sınır dediğimiz kavramların yapaylığını, insan hayatının "daha yüce" olarak kabul görmüş/dayatılmış hedefler için feda edilebilir ya da bir işeyararlık illüzyonu içinde harcanabilirliğini konu olan başarılı bir karamizahtı.

(bkz: mizojini)

buraya da yazılmamışız be olsun canımız sağ olsun

yeni oyuncağımız yapay zeka isyan edene kadar devam ederse zaten işin rengi değişecek

chatgbt beni çok cool bir kadın yaptı ve vallahi de anneme benzedim. bir ghibli kadar şirin değil ama olsun.


(bkz: tutmayacak başlık)

a)so that

al bunu giy, beni bu tahrik eder der gibi partnerine iç çamaşırı almak tuhaf geliyor bana. herkes kendine seksi iç çamaşırı alsın sonra buluşsunlar her iki tarafa da sürpriz olsun. diğer türlüsü kendi hediyeni kendin seçmek ve sonra şaşırmış gibi yapmakla aynı sanki.

hayalim: gezgin (gülhan'ın galaksi rehberi tarzı, sürekli gezip gittiğim yerleri anlatacağım ve sponsorlarım olacak)
okuduğum: uluslararası ilişkiler
icra ettiğim: sürekli değişiyor, şu sıralar işsizliği tecrübe ediyorum yine

içinizi açtığınız insanın ilerleyen zamanlarda bu sırlarınızı sizi incitmek için bile bile kullanmayacağına güvenmek gerekir. tüm yakın ilişkiler biraz da "karşımızdaki insana bizi mahvetme yetkisi verip bunu kullanmayacağına güvenmek" değil mi zaten?

hiç unutmuyorum bir gece balkonda ağlıyordum, hıçkıra hıçkıra olanından. balkonun salona açılan kapısını kapattığım için ses bizim eve gitmedi ve ailem beni duymadı ama yan komşu sabah anneme şikayet etmişti geceleri happy çok ses yapıyor diye. yani sesimi duyduysa o sesin ağlama sesi olduğunu anlamamış olma ihtimali yoktu bence. gecenin dördünde ağlayan birini görsem komşum olmasına da gerek yok, tanımama da konuşurdum onunla. kendi evimizde huzurla ağlayamıyoruz bile.

duvara bakarak kafamın içinde çektiğim ve başrolünü de kaptığım dram/fantastik türündeki filmi izlerken uyuyakalmak