brave yazar profili

bende dilenci, ölücü insan hareketi izlenimi yaratıyor bu kısıtlama. bu kadar mı çer çöp meraklısı bir oluşum burası? bir temizlik yapalım dedik uyarı üstüne uyarı, saçmalık tamamen.

yazarlara tanınması gereken özgürlüktür. hatta uçurduğunuz yazarların entryleri de silinmeli. hem insanları yasaklıyorsunuz, hem içeriklerinden nemalanmaya devam ediyorsunuz, ilginç.

daha da güzeli onların da size selam vermesi. bir yerlerden gözleri ısırıyor sanırım ya da kan çekiyor olabilir. bizde de biraz kedilik var...

trt'nin yaptığı güzel içeriklerden biri. zamanında tv'de en fazla 6-7 bölüm izlemişimdir, üniversiteye başladığımda youtube'dan birçoğunu baştan izlemiştim. hey gidi yaşlanıyoruz.

yazar, sanatçı, şair, düşünür olan ve topluma mal etmiş, tanınmış isimlerin doğdukları ya da yaşamlarında önemli bir yeri olan kentle birlikte tarihi bir akışla anlatıldığı belgesel serisidir. hem bu önemli kişilerin hayatları hakkında bilgi verilir hem de kentin tarihi, mimarisi ya da kültürü hakkında. en güzeli de belgeseli seslendiren kişiler de günümüzde o alanda kendini kanıtlamış isimler genelde. beethoven bölümünü fazıl say'ın seslendirmiş olması gibi...

öneri bölümleri bırakıyorum, biyografik içerikleri sevenleri teşekkür etmek için özel mesaja beklerim... benim için olan önem sırasına göre listeliyorum;

barcelona - antoni gaudi

stockholm - ilhan koman

st. petersburg - dostoyevski, puşkin

viyana - beethoven*

paris - fikret mualla

paris - jean paul sartre *

konuşurken jest ve mimiklerini aşırı kullanan insanların metinsel iletişimde hayat kurtarıcısı.

emoji ve random atamıyorsam kendimi yeterince ifade edemediğimi hissediyorum. aynı his elimi kolumu sallayarak rahatça konuşamadığım kalabalık ortamlarda da geliyor...

dondurmayı haldur huldur ısıra ısıra yiyen hayatsızlar ve önce dışındaki çikolata kabuğunu yiyen zevk sahipleri...

bir keresinde nezih bir semtin ara sokaklarının birinde, serseri mayın gibi alakalı alakasız gezerken kadının biriyle tam göz göze geldiğimiz anda çantasından el kremini çıkarmıştı.* karşılıklı gülümsedik birbirimize nezaketen ve ikram etti. büyülenmiş gibi hiç itiraz etmeden kabul etmiştim. gerçekten çok sihirli bir mevzu bu el kremi olayı, sanırım hassas noktamız. sokakta yürürken hiç tanımadığın insana da ikram etmezsin ama yahuu...

bunu genelde yaşı çok büyük* meriçler yapıyor. ben kadın ruhundan çok iyi anlarım bunlar tecrübe yeaa diye yüksek ihtimalle kendini kanıtlama, hala paslanmamışımı gösterme arzusuyla hayatı boyunca öğrendiği her taktiği sırf karşısındaki insanın başını döndürüp elde etmek için yapıyorlar. oyunda tüm tuşlara basmak gibi bir şey. bir önceki entry'de de bahsedilmiş artık her şeyi biliyor, okuyoruz. ayrıca bilmesek bile bu tarz taktiksel şeyler samimiyet konusunda neyse ki sınıfta kaldığı için* anlaşılıyor az biraz, tuhaflık olduğunu insan hissediyor. içten gelen samimi bir ilgi ve özen çok farklı bir hal kendisini belli ediyor. yani yer mi lan anadolu çocuu... yiyedebiliriz* çok şeapmamak lazım*, profesyonel dengesizlerle karşılaşmamak dileğiyle.

"evlenmek için deli gibi aşık olmayı tek başına yeterli bir sebep sayamayacak kadar rasyonel, bir insanı da sırf mantığıma uygun diye hayatıma dahil edemeyecek kadar romantiğim. ve ben kalbimle beynimi aynı insanda kesiştiremiyorum."

bunu başka bir sözlükte biri yazmıştı. benden önce düşünüp hissettiğim durumu tam olarak anlattığı için kendisine müteşekkirim...

atmayın bu oku işte bu ok zehirli ok... mecbur sabaha kadar karma albümüne düşeceğiz, nereden hatırlattınız iki gözümün çiçeğini.

başlığa uymayacak ama karma albümü demek istiyorum, tamamı, komple, hepsi...

sanırım ümit özat için canlı yayındır. gülme krizi denilince aklıma anında bu video geliyor.

bkz

her izlediğimde hunharca gülüyorum. çekirdek gibi bu meret bir krize grip gülmeye başladığınızda asla sonu gelmiyor... abicim ben bitirdin*

intihar ettikten sonra “şiir yazdığını bile bilmezdim. bir kenarda pıtır pıtır bir şeyler yazardı” diyen eşine bir şiirinde şöyle seslenmişti nilgün marmara: “yabancıların en yakınıydın sen!”

kendisiyle tanışmam çok sevdiğim birinin daktiloya çekilmiş şiirler kitabını hediye etmesi ile olmuştu. beni anımsattığını düşündüğü şiirin olduğu sayfaya ise bir minik kurumuş çiçek iliştirilmiş.*

kitabı her açtığımda bana kendimi şanslı hissettiren, inanılmaz derecede kalbime dokunan satırların sahibi kadın şairimizdir.

çocuklar sözlük yönetimi paragrafı parayla mı satıyor size? öyleyse parası neyse söyleyin ben vereceğim vallahi, bölün şu yazıları rica ediyorum.

ayrıca böyle sözlükten atışmalarla olmaz dediğim iddialardır. bu meseleyi kafes dövüşüyle halletmelisiniz... *

ayrıca cool story bro, biz eğlendik biraz ama sorry...

ed: dostlar, romalılar, yoldaşlar! burayı çok ciddiye alıyorsunuz, almayın.* aklı başında sanmıyorum ki herhangi bir insanın sözlük ortamında birbirine sallayan iki insanı ciddiye alıp kendisini korumaya alacağını. zaten başka bir insanın yazdıklarıyla şöyle ortamlarda kendisini korumaya alacak, bu metinleri uyarı olarak kabul edecek insan çok affedersiniz ama az biraz alıktır. * bomboş mevzular döndürülünce insan üzülüyor, yapmayın diyesi geliyor ne yapalım vicdanlı insanlarız vesselam.
tüm bu olayları değil siz beni dinleyin çocuklar, sözlük ortamını ciddiye alıp hayatta ilgiyi buralardan beklemeyin. sonra kendinizi onaylanmak, okşanmak belki de pohpohlanmak için saçma sapan içerikler girerken bulursunuz. heder olursunuz, olmayın. *

rastgele denk geldim bugün bu şarkıya. benden başka da sanıyorum ki adamın ahıretliği falan dinlemiştir.* kendisi bile açıp dinlemiyordur epeydir eminim... ama güzel şarkıymış.

yolculuk listeme attım hemen. tam böyle yanında sevdiceğinle ege'ye doğru seyir halinde saçlarım uçuş uçuş, rüzgar tenimde bağıra çağıra eşlik etme şarkısı. sanırım seyahatler çekiyor içim...

gün doğduğunda

şu anki ekonomi sebebiyle ben bitti demeden bitemez dediğimdir...

harika skill. şu hayatta en özendiğim olaydır bu. 30 yaşına yaklaştık tüm güncellemeleri günü gününe yapıyorum hala açılmadı bende. yapamıyorum, hem midem bulanıyor hem de boş beleş bir karakter olarak etrafı ve insanları incelemek daha eğlenceli geliyor.

(bkz: before sunrise)

ırgat yiyeceği olsa ve bize verilmese gidip tarlada bayırda çalışır yine lahmacunu hak eder, yerim.

lahmacun, kebap ve kaymaklı künefe insana bahşedilmiş birer hediyedir. keko falan diyenleri tövbe edip hak yoluna gelmeye davet ediyorum.

hiçbir yanlış telaffuz felan demesi kadar can yakamaz...

arkadaş atılmıyor işte, felanıyla bile kabul edeceğiz mecbur.

sonunda palamutuna kavuşmuş olan buz devri animasyonunun meşhur sincap tanesi.

buradan

biz boşuna demiyoruz sincaplık her zaman kazanır diye...

adı ve karikatürize edilmiş bir görseli zihnime kazınmış olan gazeteci. miço dergisindeki bıyıklı gözlüklü ve gözleri kısık hali hatrımda.

miço ve bilim çocuk o zamanlar için ne keyifliydi yahu. akşam akşam hatırlayıp mutlu hissettim. her pazar miço dergisini gazete eki olarak alırdık yanlış hatırlamıyorsam. hey gidi...