cameforhere yazar profili

ufak bir profil gezintisi sonucu tahminlerimle pek de uyuşmadığını gördüm :) aklıma ilk gelen kısa saçlı beyaz tenli, yaz vakitlerinde bile evinde kendi halinde çokça vakit geçirdiği için epey beyaz tenli bir kadındı :)

bütünleme *

3 yıl boyunca sürekli sen yeni mi geldin diye sorması.

nasıl yapılacağını bilmediğim, bir türlü çözemediğim eylem. bilenler tarafından aydınlatılmayı isteyecek kadar çaresiz haldeyim.

17 kişi tarafından takip edilmenin şaşkınlığı içerisindeyim. ayrıca bu 100. tanımım ama bir tanım değil.

maalesef o insanlardan biriyim. yazılanları okudum ve bir kez daha canımı acıttı bu durum. çok sevdiğim biri olunca bir de karşılık görüyorsam ne yapacağımı bilemiyorum. asla kaybetmek istemiyorum, onun için her şeyi yapabileceğimi biliyorum fakat onu kendimden de koruma ihtiyacı duyuyorum. sevgiyle ne yapacağını bilememe hissi çok berbat. etrafımda çok fedakar ve iyi insanlar var fakat yalnızım. çünkü bu ne yapacağını bilememe durumu ile diğerlerine yaklaşmak onları cidden çok üzüyor. durumun farkında olup ne yapacağını bilememek daha da can sıkıcı. çok sevdiğim birini bu yüzden kendimden uzaklaştırdım. çok üzgünüm sözlük.

geçtiğimiz akşam birlikte yaşamaya karar verdiğimiz yavru kedinin ilk kakasını yapması. acaba kumu kullanabilecek mi ne yapmalı diye düşünürken birden yüzüme baka baka işini halledip bir güzel de üstünü kapattı. o kadar mutluyum ki*

iki kıyafetin bir sebeple sandalyede buluşmasıyla başlar bu döngü. zaten toplayacağım der başka giysileri de tepelerine sallarsınız. belki aradan günler geçer belki de sadece birkaç şey denersiniz ve sonucunda koca bir giysi yığını oluşur o çelimsiz sandalyenin üstünde. baktıkça içiniz daralır, toplamayı düşündükçe hep daha önemli işler çıkar. yine bir sebeple sandalyeye oturmanız gerekir yada sadece çelimsiz sandalyenin üzerinde duran o koca yığın gözünüze bata, hurra kollarınızı en alta daldırır o yığını başka bir yere kaldırırsınız. tabi orada da durdurmaz başka bir yere daha kaldırırsınız ve başka bir yere daha. en sonunda da dolabın içine bırakırsınız. artık her yer çok topludur ama o kapalı kapaklar ardındaki yığın içinizi kemirir aklınızdan çıkmaz. en sonunda her ne yapıyorsanız bırakır, dolabı toparlamaya girişirsiniz. genelde toparlama işlemi çok kısa sürer ve kendi kendinize söylenirsiniz. fakat bunların hepsi yaşanmak zorunda.

yedikten sonra ağır bir uyku getiren hatta beni gözlerim açık uyutan yoğurttur.

lisede iki yıla yakın başörtüsü takmıştım fakat hayata bakışım ve fikirlerim çok değişti. açılmak istedim çünkü başörtüsü tesettür benim için artık uygun değildi. bu kararı verdikten sonra ailemle konuştum. fazlaca bağırış çağırış oldu, eve bir daha gelme gelme seni redderiz diye tehditlerde de bulundular. yani beni korkutmaya çalıştılar. o gün gerçekten kararımdan emin oldum ve içine girdiğim zihniyetten nefret ettim. onlara bu şekilde mutlu olmadığımı artık fikirlerimin değiştiğini güzelce anlattım. ben başörtüsü takmayı bıraktıktan sonra da uzun zaman surat yaptılar beni yok saydılar fakat o kadar umrumda değildi ki.. ailemle aramda asla kapanmayacak bir mesafe oluştu. hala daha önemsemiyorum. tabi bu iş aile ile de sınırlı kalmıyor. okulda da kendinde söz hakkı gören din bilgisi hocam resmen sorgulamıştı beni. aynı sakin tavırla ona da açıklama yapmıştım. ne aptalmışım.. oysa tek söylemem gereken bu sizi ilgilendiren bir konu değil demek olmalıydı. ondan başka da çok kişi tepki gösterdi. bu olaydan kısa bir süre sonra da okulda bir kız yanıma geldi. o da tesettürden çıkmak istiyordu fakat ailesi yüzünden bunu yapamadığını söyledi. o kadar üzgün ve mutsuzdu ki.. ne kadar hoş ve güzel değil mi? ailelerimiz bizim diğer yaşantımızla o kadar ilgili ki mutsuzluğumuza bile katlanabiliyorlar. her neyse.. böyle bir konuda insanlar genelde desteğe ihtiyaç duyar, ben de ona destek oldum. o da isteğini gerçekleştirdi. geçenlerde de eski bir arkadaşımı gördüm. lisede ciddi şekilde tesettürlüydü kimseyle konuşmazdı her zaman o kadar mutsuz görünürdü ki.. o da tesettürden çıkmış ve onca yıl bir kere bile yüzünde görmediğim ifadeyi gördüm onda. insanlar tamamen kendi seçimleri doğrultusunda tesettüre girmediği sürece mutsuzluktan başka bir şey getirmiyor. bu yüzden bence en azından lise bitene kadar bu yapılmamalı. fikriniz değiştiği anda hayatınıza etkisi çok büyük oluyor.

ilk şarkılarını dinledim ve fark ettim ki arkada çalan müzikler ne deli dehşet şeyler öyle. kemanlar, udlar, klarnetler.. bazen öyle bir noktaya geliyor ki bateriye ve gitara sinirleniyorum. keşke sadece enstrümantal şekilde de paylaşılsa müzikleri. kısaca:
muhteşem müzikler eşliğinde şarkı söyleyen yumuşak sesli şarkıcı.

demek böyle oluyormuş..

yapmaktan son derece hoşnut olduğum fakat insanların benimle aynı düşünmediği durum. zaman zaman da sonu gelemeyen değişik diyaloglara sebebiyet verebilir.

+ o ne?
- ne ne?
+ o sondaki?
- hangisi?
+ nokta koymuşsun?
- e cümle bitti. *
+ iyi.. ( yada tavırlı bir onay kelimesi)

serçelerin cıvıltısıyla dolu bir sabahtan günaydın sözlük.

2 saat sonra sınavım var ve gece boyunca çalıştım. bu nasıl bir şey çözemiyorum bir türlü.. çalışmasam olmuyor çalışırsam hiç olmuyor. kafam yine çorba gibi oldu. umuyorum bir mucize olur.

uzunca bir süre daha iddia olarak kalacağını iddia ettiğim iddiadır. fazla iddialı konuşmuş da olabilirim. umarım öyledir.

mümkündür. dönem dönem yaşadığım ve şu anda da içinde olduğum durum. hatta bazen öyle bir noktaya geliyor ki düşündüğünüz şeylerle aslında olanlar örtüşmemeye başlıyor. gerçeklik algısı kayıyor insanın. sosyal yaşantıda bunlar böyle olmaz mıydı sorun nedir gibi düşüncelerin içine giriyorum. unutma kısmı ise cümleleri kopuk kopuk kurma, bir kelimeyi doğrudan söylemek yerine bir sürü gereksiz başka açıklayıcılar ile ifade etmeye çalışma şeklinde gerçekleşiyor. ne okumak ne de içinden içinden konuşur gibi düşünüp cümleler kurmak işe yarıyor. kısaca bu durumun sebebi konuşma yeteneğizi iç sesinizin ele geçirmiş olmasıdır.

tripofobim olduğunu fark etmemi sağlayan eğlence komik bir animedir.

yaban - yakup kadri karaosmanoğlu (1977)
mitoloji sözlüğü - pierre grimal (1997)
bir de yabancı dünya foto romanının 20 mart 1972 sayısı
elimde şimdilik bunlar var ama ilerleyen dönemlerde eski basım kitapları toplamak istiyorum.

şöyle güzel bir medieval coverı da olan şarkıdır.

biraz göz yorucu olduğunu düşünüyorum.