cühela yazar profili

bi bakıma hepimiz cahiliz diyerekten kimseyle konuşmuyorum

keşfette saatlerinizi çalması başlı başına kullanmamak için bir gerekçe

işin aslına bakarsan büyür dert kafana çok da takarsan... herkesin çözümü farklıdır elbet. yaşadığım durumu depresyon olarak adlandırmak ne kadar doğru bilemem ancak çok bunaldığım, bu sorun beni içine çekecek iyice verimsiz bir hal alacağım dediğim zamanlar derim ki "kalkıp mücadele etmek mi yoksa kolaya kaçıp hiçbir şey yapmadan kendini üzmek mi daha iyi?" bir yerde duydum, şöyle diyordu: "geriye dönüp bakın, hayatınızın en güzel zamanları; en çok çaba verdiğiniz anlardır." çalışmak hem kötü düşünceleri kafamdan kovmaya yarıyor hem de işimi tamamladığımda mutlu oluyorum yani serotonin artmış oluyor doğal olarak:)

“beni ancak bir âmâ gördü, göremeden anladı neler hissettiğimi. “

her defasında şaşırırım halbuki hiç gereği yok :)