descartes yazar profili

9 yıldır sakallarımı mülakatlar haricinde hiç kesmedim 2 yılda bir kez sadece kestim ve şuna kanaat getirdim sakal ve bıyık artık benim için bir vazgeçilmez unsur

küçükken köyün mezarlığının içinden geçmek zorunda kalmıştım mezarın içine tarla faresi yuva yapmış birden delikten çıktı ve geri içeri girdi el zannettim ruhum bedenimden ayrıldı üstüme işedim büyüyene kadar hep korktum mezarlıktan!

işe gidiyorum...!

bu ülkede neden hep mafya seviliyor! toplumsal bir sorun aslında haksızlığa ve adaletsizliğe ses çıkarmayan halk sedat peker gibileri bu konuma getiriyor!

çocukluğumu yaşayamadım! kendimi bildim bileli çalışıyorum! hala aynı aktivite ye devam!

buradaki yazarların hepsinin eminim korkusuz ve merhametli olması!

bütün benliğimi bitiren ve beni öldüren kadın küllerimden yeniden doğdum!

feraset ve basiret ama bu çoğu insanda yok o yüzden sokak kedileri bana göre daha değerli

ördek diye isim var buna şaşırmışken soy ağacımızda eley haney diley zeley diye isimler gördüm kürt değiliz ama bu nasıl isim seçmek hiç düşünmemişler bu eley hadi bu haney peki buney!

inanırım guzum!

itiraf edecek çok şeyim var başlasam bitmez ! kimse gerçek beni tanımaz etmez eğer bir yüz kimliğim olmasa annem babam dahi yolda görse tanımaz! hadi bir itirafta bulunayım eski sevgilim belki isimden tanır neslihan ayrılmak için sana o kızla çekildiğim fotoğrafları atan bendim üzgünüm ama sevmediğim biriyle evlenmem mümkün değildi!

cümleler bana ait şair değilim
gözlerin ve sen, bir resim sadece hayalden
ibaremi, aklımda kalan sesin heran
kulaklarımda, şimdi yalnızlığımla
başbaşayım, ümitlerim ve hayallerimde
terk etti beni ,gözlerini düşünüyorum,
üşüyorum hiç tutamadığım ellerinin
sıcaklığını düşünüyorum, zaman saatler
içinde akıp giderken benliğimi yitiriyorum ve
sen diyorum, kalbimde alev alev yanan
senin hasretin çöküyor omuzlarıma sanki
çığlık atıyor yüreğim bir aldanış içindeymiş
gibi ve mısralarda buluyorum kendimi!..
gözlerim yollarda yüreğim sende sürgünde vuslata hasret sana yorgunum!
yine üşüyorum hayallerim yok! sen yok!..
ölüyorum!...

herşeyi payalaşabildiğin, en zor zamanında çıkarsız yanında olan, bütün mutluluklarını hüzünlerini seninle paylaşan, kovsan bile gitmeyen, seni kovsa bile kopamadığın kişidir. insan nefsi gereği kavga eder bu kavgalardan sağ salim çıkıp kaldığınız yerden devam ediyorsanız hayatınızda ki kişi doğru insandır!

aslında hayatta neler olacağını bilirsin ve bu yüzden uyanmak istemezsin rutin hayat sevenler ne demek istediğimi anlayamaz!

kimsenin seni anlamadığını başladığında fiziksel olarak da yalnızlaşmaya başlıyorsun ve kendini elinde berbat bir kahve ve bir kitap ile tek başına yaşadığın bir evde buluyorsun çok güzel olduğu kadar çok berbat bir durum insan konuşmaya ihtiyacı var ama konuşacak kimsen yok fikirlerin düşüncelerin kimse tarafından kabul görmeyince (toplum standartlarında fikirler herzamana kabul görür) uzaklaşıyorsun ve kendinle yakınlaşıyorsun! ben deliyim evet bildiğiniz deli toplumun inandığı gibi allah'a inanmıyorum onlar sadece kendilerine anlatılan kadarını tanıyor ben ise onun bana kendini anlattığı kadarını tanıyorum projeler fikirler buluşlar yapmak istiyorum gerizekalı muamelesi görüyorum! lise deydim daha robot süpürge fikri ortada yokken yapmak istedim hocalarım gerizekalı muamelesi yaptı yetişkin oldum sevgilim şimdi yapıyor ailem yapıyor yapabildiğim 13 meslek var 5 üniversite okudum 3 dil biliyorum ama gerizekalıyım anlayacağınız asi fikirler herzaman yalnızdır asi fikirliler her zaman yalnızdır! kendinizi yormayın!!!

bu aşk kavramı ve insanlar hep aynı idi değişen tek şey teknoloji oldu sosyolog biri olarak söylüyorum insanlar 1000-2000-5000 yıl öncede aynıydı değişen tek şey teknoloji yüzyılla alakası yok yine kaşarlar vardı! bakınız ne diyor iyi kadınlar kötü adamların penceresinde gökyüzünü izlerken iyi adamlar yalnızlıktan ölüyordu bu her iki cinsiyet içinde geçerli

kendini zeki gösterip zekadan yoksun insanlar mesela eski sevgilim 1 yıl çıktık bir yıl boyunca aynı şeyi anlattım ya gerizekalıydı yada beni çıldırtmak için çaba sarfediyordu en sonunda sinir hastası biri oldum ve ayrıldım!!!

eski sevgilimin yıllar önce söylediği bir kelime vardı "ben bugüne kadar seni hiç sevmedim sadece diyab'ı sevdim " demesi ile yaşamıştım 35 derece sıcakta üşüme tutmuştu (not:ailelerimiz tanışmış nişan hazırlıkları vardı)

çok rezil bir durum herkesten ve herşeyden ümidini kesip kulaklığı takıp sokak sokak yürümek kalabalıkların içinde yalnızlık!