ekrem imamov - öne çıkan tanımları (1. sayfa)
1.
narcos
enfes bir yapım. rahatsız eden tek tarafı amerika'ya daha yakın olması. amerika da eleştirilerden nasibini almıyor değil ama bir taraf iyi bir taraf kötü imajı çok açık. amerika'nın büyükelçiliği, cia, ajanlarıyla bir ülkenin içişlerine nasıl da rahat karışabildiğini, ülkede operasyonları rahatça yapabildiğini gösteriyor. gösteriyor ama hani altını da kalın çizmiyor. ortada beceriksiz bir devlet ve yüzlerce masumu, bir o kadar düşmanını öldüren katil escobar dururken biz izleyiciler tabii ki "klasik amerikan kahramanı"yla (steve. espriler yapan, işinde iyi, tek amacı "kötü"yü haklamak olan, arada hatalı kararlar verse bile özünde iyi birisi. yani klasik amerikan kahramanı) özdeşleşiyoruz. gerçekte bu adamlar ülkeleri karıştırıp -doğal olarak- abd lehine çalışırken biz bu yapımları izlerken onlar için, aileleri için endişeleniyoruz. neyse. dizinin amerikan tarafı bazen rahatsız ediyor ama öyle kaliteli bir iş ki bunu pek takmadım bu kez.
devamını gör...
2.
vicky cristina barcelona
woody allen'in tüm avrupali, ispanyol sanatçıkarı üçlü veya orgi yapan insanlar olarak tasvir ettigi bir film. içerik boş ama öpüşme sahneleri için izlenebilecek bir film.
devamını gör...
3.
esaretin bedeli
2010 yılında izleyen bebelerin, holywood klişesi olarak nitelendirdiği bazı olguları, 1994 senesinde sinema sanatına yerleştiren, yani klişe olan değil arkasından gelen filmler için "klişe" yaratan sinema tarihinin en önemli başyapıtlarından.
devamını gör...
4.
koza
resimleri, atmosferi ve üzerine oturtulmaya çalışılan müziğiyle buram buram tarkovski kokan nuri bilge ceylan filmi. özellikle annenin bakışlarında, jestlerinde slav hüznü yoğun bir şekilde hissedilmektedir. n. bilge ceylan’ın kamera arkasına ilk geçişinde, hayranlık duyduğu herkesçe bilinen tarkovski sinemasından bu denli etkilenmesi son derece anlaşılır bir reaksiyon.
baba (m. emin ceylan) için de birkaç şey söylemek gerekiyor; fotoğrafçı olunmasa bile, insanın bu denli fotojenik yüzü olan bir babası olursa sürekli fotoğraflarını çekmek ister. n. bilge ceylan ve kardeşi de yakın bir zamanda babalarının fotoğraflarından oluşan bir sergi açmışlardı zaten.
baba (m. emin ceylan) için de birkaç şey söylemek gerekiyor; fotoğrafçı olunmasa bile, insanın bu denli fotojenik yüzü olan bir babası olursa sürekli fotoğraflarını çekmek ister. n. bilge ceylan ve kardeşi de yakın bir zamanda babalarının fotoğraflarından oluşan bir sergi açmışlardı zaten.
devamını gör...