koza (film)

usta yönetmen nuri bilge ceylan'ın ilk filmidir.

oyuncu kadrosunu yönetmenin ebeveynleri ve bir çocuk oyuncunun oluşturduğu bu kısa film, cannes'da uluslararası kısa film yarışması'na kabul edilmiştir.

nuri bilge ceylan'ın ilk filmidir. 1995 yılına ait. kısa, sözsüz ve siyah-beyaz.
sözsüz bir film ama kesinlikle sessiz bir film değil.
filmde yaşlı adam, yaşlı kadın ve bir çocuk arasındaki belirsiz bir ilişki anlatılıyor.
film eski fotoğrafların sunumu ile başlıyor. fotoğraftaki kişiler filmdeki yaşlı adam ve kadın mı bilinmez çünkü film boyunca üç kişinin birbiri ile olan ilişkisini hiç anlatılmıyor.
yine de ben çocuğun, adamın çocukluğu olduğunu düşündüm. çünkü başlangıçtaki fotoğraflarda çocuk yok. tabiî adamın yapmış olduğu mezar ziyaretinden dolayı ölmüş olduğunu düşünenler de var.
filmde yaşlı kadın ve adam nuri bilge ceylan'ın annesi ve babasıdır.

resimleri, atmosferi ve üzerine oturtulmaya çalışılan müziğiyle buram buram tarkovski kokan nuri bilge ceylan filmi. özellikle annenin bakışlarında, jestlerinde slav hüznü yoğun bir şekilde hissedilmektedir. n. bilge ceylan’ın kamera arkasına ilk geçişinde, hayranlık duyduğu herkesçe bilinen tarkovski sinemasından bu denli etkilenmesi son derece anlaşılır bir reaksiyon.

baba (m. emin ceylan) için de birkaç şey söylemek gerekiyor; fotoğrafçı olunmasa bile, insanın bu denli fotojenik yüzü olan bir babası olursa sürekli fotoğraflarını çekmek ister. n. bilge ceylan ve kardeşi de yakın bir zamanda babalarının fotoğraflarından oluşan bir sergi açmışlardı zaten.

nuri bilge ceylan tarafından çekilen kısa film; kendisinin ilk filmi olma özelliği taşır iken 1995 yılına ait bir film olduğu bilinmektedir.




konuya geçmeden önce nuri bilge ceylan filmleri hakkında düşüncelerimi kısaca yazma niyetindeyim.

izlerken onun kaç filmini izlediğimi düşünüyordum da galiba 5 filmini izlemişim sadece, oldukça az bir sayı olduğunun farkında olsam da onun sinemasına yabancı olmadığımı düşünecek kadar izlemişim yine de, bütün filmlerini izlemediğim için düşüncelerim gevezelik olarak algılanabilir, ki her filmini izlemeden çok konuşmak beni de rahatsız eder.

izlediklerimden yola çıkarak kendi adıma söylemem mümkün ki onun filmleri durağan geçer, görsel bir şölen sunar ve her şeyi hemen anlatmaz filmlerinde, bir açık kapı bırakır ve gizemli bir tarzı vardır her zaman.

izlemiş olduğum bu koza (film) filminde de ürkütücü bir yan vardı, 1995 yılına ait olsa da çok çok daha eski bir film gibiydi.

nuri bilge ceylan bu filminde rahatsız edici şeyleri göstermekten de kaçınmamış, mesela ölü bir kedinin çürümekte olduğu birkaç an var, filmde diyalog yoktu, renksizdi ve rol alanlar nbc'nin öz ana babasıydı.

filmde rol almalarının tek nedeni bence oğullarının hevesini kırmamak içindi.

ayrılmış yaşlı bir çift yeniden bir araya geliyor ve onların birbirlerine karşı olan davranışları, sessizlikleri, ve belki de evlilik denen bu kozadan çıkmaya karar vermeleri, pişmanlıkları, yine de birbirlerini sevmeleri, filmi anlatabileceğim şeylerdendi.

bazen bir insandan vazgeçmek isteriz ama onunla geçen zamanın çokluğu ayrılmaya ve unutmaya izin vermez.