eniyienkötüerkekoyuncu yazar profili

arkadaşlar selam bu arabanın dilinden anlayan biri varsa ve yanıtlarsa sevinirim, sorun şu ki tam geçen sene düşük km bi corsa aldım 2015 model, arabamdan da çok memnundum. aldığım şehirden yaşadığım şehire 10 saat yol yaptım. neyse mart ayında yağ ışığı yandığı için yetkili serviste bakımlarını yaptırdım. bugün de 900 km yol yaptım yine, ve tam arabayı park ettim, yağ uyarısı vermeye başladı. bu nasıl olur yahu? daha 4 ay önce 10 bin bakımı yapıldı bu arabanın. şimdi neden tekrar uyarı verdi ki? bu arada arabayı aldığımda ekspertize de sokmuştum hiç ama hiçbir sorun çıkmamıştı. bilen biri varsa ve beni de aydınlatırsa çok sevinirim.

ismi bir daha değişirse boş sözlük olsun bu sefer.

az önce instagramda gezinirken, uzun zaman sonra karşıma çıktı.
neden evlenmediğiyle ilgili sorulan sorulara sitem ediyordu, bunun gibi bi şey işte, neyse.
değişmiş, en son popüler olduğu zamanlar sıkça denk geliyordu, takip etmedim etmem de, samimi gelmiyor çünkü.
ha ne diyordum, değişmiş, kilo almış, yüzü şişmiş, yaşlanmış, yorulmuş, çökmüş. enerjisi falan da işte.
yıllar önce önüme düşen videolarında enerjisi yüksekti, parlayan gözleri vardı. şaşırdım, yazmak istedim. vay be zaman gerçekten su gibi akıp gidiyor ve kimseye ayrıcalık tanımadan herkesi bir, aynı tezgahta öğütüyor.

ya allah belanızı versin be kardeşim, biz niye katılmıyoruz şuraya. hakikaten 20 yılda nerden nereye geldik, önceden her şey muhteşem değildi elbette ama nefes alabiliyorduk, kafamızı dağıtabiliyorduk, iki farklı şey görüyorduk. memleketin de insanının da her şeyin de içine ettiniz hakikaten allah belanızı versin ya.
t: kafa dağıtmak için açıp izlenebilecek güzel bir organizasyon.

allah belanızı versin be. ama allah en çok bu kadar kolay silah bulabilmeni, bulundurabilmeni sağlayanların, sana bu cesareti verenlerin, bu memleketi, insanların çiçek kopartmaktan bile kolay öldürüldüğü bi yere çevirenlerin belasını versin. emeği geçen kim varsa gani gani belasını versin hem de.
güpegündüz yaşanan dehşet verici olay.

bugün adana’da, festival kapsamında oynadığı oyunu izlediğim ihtiyar delikanlı.
neyzen tevfik hiç oyunuyla tek başına 1 saat 15 dakika gayet iyi bir performans sergiledi usta oyuncu.
biraz tedirgin gibiydi sadece, ki zaten iki kez mikrofonun sesi gitti, biraz panik yaptı ama toparladı. hatta ikinci kez ses gittiğinde ses odasına eliyle ateş etti, karakterden çıkıp kendi oldu, seyirciyle ufak bir anektod paylaşıp oyuna geri döndü. sık yaptığı bir şey mi bilmiyorum ama bence keyifli bir an’a şahitlik ettik izleyici olarak.
ışık kullanımı ve dekor sade ve yeterliydi. oyunculuğun önüne geçmedi, tüm ekibin eline sağlık.
adana’da festivalde uğur yücel’i izlemedik de demeyiz artık. :)

geçen sene 570 liralık tarifeye geçerek hattımı taşıdığım operatör.
sözleşmeniz bitiyor diye 3 aydır taciz ediyorlardı, yenilemek için, geçiştiriyordum elbette hep, yok müsait değilim, yok sonra arayın, bazen de açmıyordum. en son, son bir ayın içine girince dur dedim bi dinleyeyim teklifleri ne, memnundum çünkü, yenileceyecektim sözleşmeyi. bi şeyler sundu telefonun ucundaki çalışan, kullandığımdan daha düşük bir tarifeye daha yüksek fiyatlandırma yaptılar, tadım kaçtı ama az daha kabul edecektim. önce sözleşme bitmeden yenileyeceğim için son ay yeni tarifeden daha fazla para ödeyeceğimi söyledi çalışan, dedim dur aq, niye şimdiden geçiyim madem erkenden çok ödeteceksiniz. neyse son bir haftaya kadar bekledim, 770 lira ve 930 liralık iki teklifi vardı turkcellin, en son hatta bi kadın aradı konuştuk, dedim memnunum ama kesemi düşünmek zorundayım, daha uygun olduğu için hattımı değiştiricem, bana uygun bir teklifte bulunmazsanız. bulunmadılar ben de hattımı 366 lira teklif eden başka bir operatöre taşıdım. valla şu an için memnunum. turkcellde kalsam senede 5 bin liraya yakın daha fazla ödeyecektim. oğlum siz salak mısınız? sizin köpek gibi yalvarmanız lazımdı bana gitme kal diye, faturamı gününde ödüyorum, biraz da fazla ödüyormuşum sonradan fark ettim, enayi profilli bi müşteriyim yani. elinizde tutsanıza aq.
ama maymun gözünü açtı çok şükür.
velhasıl sadık müşterisine fırsatçılık yapan bir şirket. hadi şurdan yallah.

az önce öğrendiğim acı gerçek. 4 5 parça tabak göndermem gerekti, hepsini güzelce sardım, orta boy bile denemeyecek hatta küçük bir koliye koydum, gönderdim. ücreti sorduğumda 620 lira olduğu söylendi. 620 lira dendi. 620. olum içinde zaten 3 4 tabak var 620 lira etmez. cidden yazıklar olsun, anlaşmalı kargo için 150 lira öderken, normal bir kargo için 620 lira ödemek, 4 katından fazla olması… cidden aklım almıyor, bu fırsatçılıj, ahlaksızlık değil de nedir? sadece kargo da değil konu, her şeyde, her alanda aynı. cidden acayip sinirim bozuldu. yani 620 lira ancak mı kurtarıyor mesela kutu başı? bilmiyorum ama cidden bu ülkede yaşamaktan çok yoruldum ve çok sıkıldım. herkesin tuttuğunu skme çabasından bıktım. yazıklar olsun gerçekten. allah nasıl biliyorsa öyle yapsın.

burayı bilen çıkar mı?

bir enstrüman olsan mızıka olurdun.

her türlü seslendirme işinizi yaparım, uzun kısa fark etmez.
herhangi bir metindeki imla hatalarını düzeltirim, sayfa sayısı fark etmez.

peki ya herkesin radyo yayını yapması… :(
edit: ironi yapmıştım halbuki.

üretmek, dönüştürmek, israf etmemek.
bayat ekmek mi var, hop yalancı mantı, bozulmaya yüz tutan bi şey mi var hop hemen soframızda, herhangi atılacak bi şey mi var hemen değerlendirilir.
kendimi bildim bileli alıştım bu özelliğine, yüzüne bakmayacağım şeylerden harikalar yarattı her defasında annem.
bizim nesilde bu var herhalde, bi şeylerden çabuk vazgeçip atıyoruz.
bu zamana kadar sevgililerimde de dikkat ettiğim bi özellik oldu bu yeni yeni fark ediyorum. bi şeyleri israf ediyorsa, eline geçeni kolayca çöpe atıyorsa bi tık soğuyorum.

bikaç saat sonra kavuşacağımız için içimde çocuksu bi heyecan olan canım şehir.

allahın belası kargo firması.
yaklaşık 1 haftadır kargomu kesinlikle teslim etmeyen bir çalışanı olan kargo firması.
2 3 hafta önce zaradan bi sipariş verdim, geçen perşembe teslim etmek için gelmişler, beni aradılar açamadım, teslim etmeden gittiler, bu arada evdeydim ve kesinlikle kapıyı çalmadılar. hemen aradım ertesi güne randevu oluşturuldu, bu kez ne aradı ne kapıyı çaldı kurye, gelip apartmanın fotoğrafını çekmiş evde yok diye bildirip defolup gitmiş, yine bu arada ne aradı ne de kapıyı çaldı, sonra yine aradım durumu belirttim yine ertesi gün teslimata çıkaracaklarını ilettiler ve bu günlerdir böyle sürüp gidiyor. allahın belaları apartmana kadar gelip kapımı çalmadan, telefon etmeden gidiyorlar. hatta ben bu durum yine yaşanmasın diye iki gün önce dedim ki bana ulaşamazsanız apartman görevlisine teslim edin, öyle bi kayıt açıldı ama bilin bakalım ruh hastası kuryemiz naptı? apartman görevlisine teslim etmeden defolup gitti. dün tekrar aradım, bakın bütün gün evde olucam ama yine de bana teslim edemezse apartman görevlisine bıraksın. bugün ruh hastası gelmiş apartmanın fotoğrafını çekip, evde yok diye yine gitmiş ve apartman görevlisine teslim etmemiş kargoyu.
saat 4ten beri müşteri hizmetlerini arıyorum sürekli bilgi almak istediğimi iletiyorum çözüm ekibi denen basiretsizler grubu da hala bana ulaşmış değil. saat 6da kapıda beklemeye başladım artık şimdi yemek yemeye eve çıktım yine aşağı inip beklicem. o da getirirse, saat 10a kadar teslimatları devam ediyormuş bakalım ne olacak.
şimdi ben bu kuryeyi tanımam etmem, bu sapık ruh hastası neden böyle ısrarla kargoyu teslim etmiyor neden ısrarla yalan söylüyor? şimdi bu da gelip bana zarar verse bunun sorumlusu kim?
kesinlikle uzak durun bu firmadan kesinlikle, bana bi şey olursa da sorumluları bellidir.
allahın belaları. hayır bu hangi sağlıklı aklın ürünü olabilir? hukuki olarak da hakkımı aramayı düşünüyorum, bu rezilliği de her yerde duyuracağım!

bu diziyle ilgili ben de gereksiz bi anımı anlatayım.
yıllar önce lisenin ilk günü, okul bahçesinde hepimiz kumaş pantolon, ceket, gömlek, kravat kurbanlık koyun gibi bekliyoruz. bi iki kişi dışında tanıdık kimse yok, ufak tanışma girişimleri falan filan işte. neyse bi ara dört beş erkek olduk biz, sohbet ediyoruz. ben de o takım elbiseli halimizden yola çıkarak ilk defa gördüğüm ama 4 sene yüz yüze bakacağım insanlara lakap takmış bulundum. hafif toplu bi arkadaşa güllü, görece sıska, esmer, uzun arkadaşa da memati dedim. diyiş o diyiş, güllü tutmadı ama memati dediğim çocuğa 4 sene boyunca herkes ama herkes memati dedi. öğretmenlerden tutun okul müdürüne kadar. çocuk gerçek adını unuttu, o bile o kadar sahiplendi memati’yi, yıllarca bunu mu beklemiş nedir ahaha. şimdi nerde napıyo nerde hala memati mi yoksa kendi adını kullanıyor mu? bu soruların cevaplarını bilmiyorum ama bence memati olarak devam ediyordur hayatına.
tanım: türk televizyon tarihinin en iyi dizilerinden, belki de en iyisi.

arkadaşlar çok minnoşsunuz ya kıyamam, bu fikirlerle linç falan edilmezsiniz merak etmeyin ahaha.
ben benimkileri söylesem nolur kim bilir ahaha.
neyse yazılanları okuyunca benim fikirlerim bana kalsın dedim.

kan dondurucu haber.
sadece bu da değil, her gün her an yeni haberler geliyo memleketin her yanından.
gerçekten açık hava tımarhanesinde yaşıyor gibi hissediyorum artık ve benim gibi hisseden yığınla insan var. konu psikoloji bozukluğu falan filan da değil safi kötülük.
ben de mutsuzum, yalnız hissediyorum, bazı şeyler yolunda gitmiyor ama kimseyi bıçaklamayı, birilerine saldırmayı, zıvanadan çıkmayı düşünmüyorum.
çok basit bir şekilde hayatımız her gün her an risk altında, bi şey olsa hukuk da yok ki ülkede en azından adalet yerini buldu diyebilelim.
allah böyle manyaklardan uzak tutsun bizi ve sevdiklerimizi demekten başka çaremiz yok. bu hale gelmemizi sağlayanları da allaha havale ediyorum, umarım onlar ve onların sevdiklerinin başına gelir de en azından ilahi adalet yerini buluyor deriz.

manitanın ıslak dili.

(bkz: ikarus)