enkuzeyli yazar profili

ne demiş yazar hayatta yapılabilecek en büyük hatalardan birisi de yanında olmayan birisinin aklında olmasına izin vermektir. bırakın geçmişte kalsın, siz geçmişte yaşamayın...

savaş bittikten sonra herkes kumandan olur.

hayatın en hüzünlü anı, mevsimine kapıldığın kişinin bahçesinde açabilecek bir çiçek olmadığını anladığın andır.

beklenen hep geç geliyor; geldiğinde de insan başka yerlerde oluyor.

her zaman doğruyu söyle, ne yalan söylediğini hatırlamak zorunda kalmazsın.

uykun gelmiyorsa, uyanmak istediğin yerde değilsindir.

hayattan ve tetristen şunu öğrendik; eninde sonunda uyan bir parça gelir. önemli olan, geldiğinde telaşa kapılmamaktır.

dünya bensiz de dünyaydı, darılmadım.

niceleri geldi, neler istediler;
sonunda dünyayı bırakıp gittiler.
sen hiç gitmeyecek gibisin değil mi?
o gidenler de hep senin gibiydiler.

ömer hayyam

seni aklında taşımayanı, gönlünde taşımaktır.

sanırım bunu tam manasıyla öğrenebilmenin tek yolu, koca bir ömrü yaşayıp sonuna gelmektir. kim ne tavsiye verirse versin boş, bazı şeyler yaşanmadan öğrenilmez. hem ne demişler: tecrübe hayatın insana kel kaldıktan sonra verdiği taraktır.
hayat biraz da şans işidir. bunu en güzel betimleyen metaforu persler yapmış herhalde. herkes bilir tavla oyununu... oyunu pers imparatorunun baş veziri buzur mehir bulmuş. oyunun 4 köşesi 4 mevsimi, tavlanın içindeki 12 hane 12 ayı pulların toplamı ayın 30 gününü, siyah beyaz pullar gece ve gündüzü sembolize etmiş. oyunun gidişatını belirleyen zarlar ise zamanın içindeki şansı sembolize eder. zarı iyi atmak yetmez. aklını da kullanman gerek. ama bazen ne kadar akıllı olursan ol. şansın yaver gitmez, zarları kötü atarsan kaybedersin. zaman ve şans... neyse kapanışı bir bilgenin sözüyle bitirelim:
ölüm gaz pedalına basan ayakta, hayat direksiyonu tutan kollardadır. bunun eğlencesi ise; ölümüne basıp hayata tutunmaktır.

herkesin elbet dibe vurduğu anlar vardır. dünya siz kötü hissediyorsunuz diye dönmeyi bırakmayacak. ve inanın sizin de yola devam etmeye yetecek gücünüz var. ataol behramoğlu' der ki:
"öğrendim ki...
'bittim' dediğin andan itibaren
pilinin bitmesine daha çok var."
bazen belki mesele sadece enerjinizin bittiğini düşünmeniz olmayabilir. insan kendini duygusal olarak çökmüş de hissedebilir. ölmüş gibi... ama inanın insan bunu da atlacak güçtedir. mevlana'nın dediği gibi:
"dostun düşmana dönüşür, düşman kalkar dost olur,
öyle garip bir dünya.
olmaz dediğin ne varsa hepsi olur.
düşmem der düşersin şaşmam der şaşarsın.
en garibi de budur ya "öldüm" der yine de yaşarsın..."

zannedilenin aksine en çok üzgün olup da paylaşacak birini bulamadığında değil, mutlu olup da paylaşacak kimsen olmadığında dokunur yalnızlık. çünkü bu mutlu olmanı sağlayan şeylerin dahi anlamsızlaşmasına neden olur. yani bir nevi yaşamanın tüm anlamını, sevincini, umudunu yitirmesidir.

dün görüşemedik.
iki yüzyıl görüşememişiz gibi geldi.
ve üç yüzyıl göresim geldi seni.

cemal süreyya

bir gün yardım edecek bir ele ihtiyacın olursa, onu ancak kolunun ucunda bulursun.
alman yahudi atasözü

yetenek abidesi olan geleceğin dişçisidir. adam kardan kar topu yapmış sonra onu müze kart ile diş şekline getiriyor.
linkden izleyebilirsiniz.
youtube.com/shorts/NuzKcjVo...

ve ekler onsuz yaşayamam deme, seni onsuz da yaşatırım
ve mevsimler geçer, gölge veren ağaçların dalları kurur, sabır taşar.
canından saydığın yar bile el olur, aklın şaşar.
dostun düşmana dönüşür, düşman kalkar dpst olur, öyle garip bir dünya.
olmaz dediğin ne varsa hepsi olur.
düşmem der düşersin şaşmam der şaşarsın.
en garibi de budur ya "öldüm" der yine de yaşarsın...
mevlana

insanların başından geçenler doğada 3 halde bulunur:
yaşanan hali, hatıra hali, anlatı hali...

"keşke sabrım kadar şansım olsaydı."

farsçadan bir söz "eğer ile meğeri evlendirmişler, onlardan keşke doğmuş."