fantastik risotto yazar profili

herşeyimi bilen biriyle iletişim zorlaşıyor, kendinle yüzleşmek gibi. tüm cümleler filtresiz, tüm konuya hakim.

kendimden kurtulmak istediğim anlar oluyor. çok sorun çıkartıyor, çok tedbirli, beni yavaşlatıyor.

kendimden memnunum. güzel kararlar alıyor başarıyor inanıyor üzmüyor beni hayata karşı dik tutuyor.

kendimle ilgili belirsizliklerim var. ne istiyorum ben bu hayattan, nasıl hissediyorum. kendime ne zaman ayıracağım. bana iyi gelen şey çalışmak, üretmek, başarmak mı? yoksa daha duygusal şeyler, huzur mutluluk ve hobiler mi?

bu yazının sonunda fark ettim ki.. sorunsal devam ediyor. çözüp gelmek umuduyla(bkz: yazar uçar entry kalır).

ilişkini iki kişi yaşamalısın. başkalarının fikirlerini dahi sokmamalısın..

bu şahısı "vatanı bölmeyi teşvik etmek ve desteklemekten" ötürü derhal vatandaşlıktan çıkarılmalı. bunlar ibret olsun ki, insanlar düşünmek zorunda kalsın. insan kendi ülkesine böyle düşünmemeli, söylememeli. bu bir düşünce özgürlüğü değil, bu vatana ihanetin başlangıcı, vatanın geleceğini tehlikeye götürecek davranışlardır.

yine bitmek bilmiyor bu sapıklar ama "ben mühendisim" ne demek arkadaş. sen hoşuna giden kadınların bacağını izinsiz fotoğrafını çekebilir misin yani! utanmaz bir millete dönüşüyoruz. sen boşa okumuşsun, sen hayatın değerini bilmemişsin , sen insan bile değilsin. neyi savunuyorsun, telefonunu alıp bakmışlar galerine, her şey gözüküyor.

youtube.com/shorts/Jc4ZcB3h...

popüler kültürün romantiklik anlayışı olan bir betimleme.

böyle şeyler şiirlerde güzel arkadaşlar, bunları normal hayatta aramayın siz üzülürsünüz. mutlak üzülürsünüz.

biraz sonra yazacaklarım söylemek istediklerimin %30'una tekabül etmektedir. malum (bkz: silivri soğuk) ve benim kalemim sivridir. bu kişinin ağzından böyle onlarca yüzlerce laf duyabilirsiniz, çünkü asıl iletişim stratejisi tam olarak budur. gerginlik, duygu/din istismarı ve cahilleri beslemek üzerine.

aynı olayı 3 5 yıla yayarak en az 10+ farklı şekilde size lanse edebilir. çünkü elindeki kozlar azdır yada yaptıklarını örtecek kadar büyük kozları kalmamıştır. bu işin sonu bellidir.

ferasetinizi koruyun efenim. gelecek ilelebet bizimdir.

ölümün kötü olmadığı durumlarda boşa düşecek varsayımdır. bu da tam olarak en kapsayıcı cevaptır. tek kaçış yolunun ölüm olduğu veya seçeneklerden birinin ölüm olduğu durumlar diye sınıflandırabiliriz.

henüz barışmadık. saçma şeyler düşünüp, mantıklı yol aramakla ama olduğun yerden çok alakasız bir düşünce içerisinde sürükleniyoruz. sorunlarımız ortada ama birbirimizi yemekten başka bir yere varmayacak gibi! (bkz: içi içini yemek)

hey selam, bugün an itibari ile yaptığım eylem. askerlik + hayata alışma süreci derken 7 ayı geçti. normalleşme süreciyle artık aranızdayım.

insanların belli zamanlarda yaptığı inziva dönemi.

'her şeyden biraz kalır' diyor; bir italyan atasözü. en inandığım doğrulardan biri. söylemeden edemeyeceğim bir doğru da, şu:

"aşk, söz konusu olduğunda; ikinci de, üçüncü de, sonuncu da ilk'tir."

turgut uyar

kendisinde olmayan özellikleri bile kendisinde varmış gibi hisseden ve bunu lanse etmekten çekinmeyen kişiye megolaman denir. bu özelliklerini daha çok söylediğinde buna inancı daha artmaktadır ve egonun çok çok üstünde bir davranışa sebebiyet verir.

(bkz: megolamani) olarak tıbbi bir hastalık terimidir. kendini beğenmişlik olarak da lanse edilir. fakat, bu çok hafif bir tasvir olacaktır. kendini her şeyden ve herkesten üstün görme. kendini sürekli övme ve ön planda gösterme hastalığı gibi öne çıkartan belirtileri vardır.

sıra dışı bir pozitif etkisi iş hayatında gerçekleşmektedir. bir çok araştırmada bu kişilerin iş hayatında başarılı olduklarını saptamışlardır. fakat, gösterdiği tavırlar ve davranışlar ile sosyal hayatında ciddi sıkıntılar yaşarlar. arkadaş, dost, sevgili edinmekte zorlanırlar ve yalnızlık makus kaderleri olacaktır. bunun bir hastalık olarak anılmasının en büyük sebebi ise zamanla insanı fazlaca yıpratmasıdır.

yine bir takım araştırmalarda bu kişilerin bazı konularda ciddi yetenekleri olduğu ve bundan doğan takdir görme ve üstünlük sağlayabilme duygularıyla yüzleşmesi başlangıç noktası olmaktadır. bunu daha çok sanatçılarda ve ünlülerde görebilirsiniz. bir konuda yetenekli ama çok daha fazlasını iddia eden, öyle gösteren ve kendini önceleyen tavırlar sergileyen kişiler olarak sınıflandırılabilir.

en basit tabirle egonun çığır aşmış boyutu, mütevaziliğin tam tersidir.

#790969 biraz geç olsa da bu challenge'ı kabul ediyorum.

elinize kalem-kağıt almanıza gerek yok, linki kaydetmeniz yeterli olacaktır.* ben risottoyu 2 farklı versiyonlu denedim ve seviyorum(hiç restoranda yemedim). (bkz: mantarlı risotto) ve (bkz: karidesli risotto)

ben mantarlı olanı anlatayım ama mantar yerine karides ile aynı işlemi yapabilirsiniz. gramaj usulü yemek yapmayı sevmem damak tadıma göre yapıyorum ve el ayarıma güveniyorum. yinede sizin için bir liste toparladım.

malzemeler:


yapılışı ise şöyle:

çok ince doğranmış soğanı tereyağ(varsa saf zeytin yağı) ile kısık ateşte rengini döndürüyoruz(sakın yakmayın). bir yandan da martarların saplarını kesip, serçe parmağın yarısı genişliğinde çok ince olmadan kesip sote gibi tavada tereyağ ile kısık ateşe veriyoruz. pirinçlerini iyice yıkayıp duruladıktan sonra, hafif rengi dönmüş veya kendi salmışsa soğanlara ilave ediyoruz. 1-2 dakika durmadan karıştırıyoruz. buraya kadar standart bir pilav olarak ilerliyor zaten. tam bu aşamada farklılıklar ekleniyor. italyanlar bu aşamada beyaz şarap falan eklerler ama benim fantastiğime fazla* o yüzden siz sebze suyu ekleyin (et/tavuk suyu da olabilir) tencerinin 1 parmaktan az üstüne çıkacak kadar. tuzunu ekleyin ve kısıktan biraz fazla derece altını ayarlayın. 10-15dk civarıdır ama net bir şey diyemeyeceğim o yüzden pirinçlerin yumuşamasını ve suyun çekilmesine göre karar verin. pilav gibi piştikten sonra, sotelenmiş mantarı ve parmesan(çok yakışıyor bimdeki 200gr'lk paketi komple koyuyorum ben) ile birlikte karıştırın. isterseniz servis esnasında biraz kekik ile de şahane olur. (bkz: afiyet olsun)

depresyondaysan: geçmişte yaşıyorsun.
endişeliysen: gelecekte yaşıyorsun.
mutluysan: anı yaşıyorsun...

(bkz: lao tzu)

ilk 24 saat ciddi duruşundan ödün vermek istemez ama ebevyenlik iç güdüsü ile kafasında alınması gerekenleri, ihtiyaçları düşünür. hayvancağızın hiç bir şeyden habersiz, dünyanın en saf haliyle ona sokulmasıyla yumuşadıkça yumuşar. maddi masraflar göz önüne geldiğinde, tekrar irkilse de 48 saatin sonunda yenik düşecek aile bireyidir. 1 hafta içerisinde tüm sorumluluğu aldığını görürsünüz. (bkz: mission comleted) çünkü bu yollardan geçmiş, en güzel dönemlerin o bebeklik yılları olduğunu hatırlamış, içi depreşmiş, kabarmış biridir artık. kazık kadar evlat sevilmeyeceğinden bu küçük varlıklarla 48 saati tamamlayan her ebeveyn yenik düşmüş ama en çok kazanan kişi olmuştur. hayırlı olsun.

yazılımcıları, asosyal veya veri hırsızlığı ile ön yargılamak isteyen insanlar desek daha doğru bir başlık olur.

bir yazılımcı olarak bu düşüncelere sahip biriyle birlikte olmak isteyen meslektaşlarımı da kınıyorum. aklına kirli düşünceler karışmış birinin zihnine engelleyemezsiniz, en ufak bir sorunda sizi bununla suçlayacak ve ithamlarda bulunacaktır. doğru kişiyi bulmak için buna hiç bulaşmamış kişileri bularak avantaja geçirmenizi dilerim.

ekranlarından mavi ekran eksik olmasın, ayakları tamircilerden çıkmasın dediğim insanlardır(!)*.

türkiye'de yanlış bilinen kavramlardan birisidir. işin tuhaf yanı ateistler de "ben hümanist değilim abi" diye gezerler. kimse de demez ki "biz hümanist değilsek neden ateistiz?" diye.

bir felsefi akım olarak insancıllık. insanları çok sevelim değil mevzu, insanı baz almak söz konusu. yani doğa üstü güçlerle ilgilenmez, seküler bir duruşu vardır. her türlü otorite karşısında insanı özgürleştirme çabasıdır. ama bunun yanında insanı diğer canlılardan üstün tutmaz, doğa ve hayvan sevgisi de esastır.

hümanizme göre insan da bir hayvandır. tek farkı, doğru yanlış kriterlerini koyabilme becerisi sayesinde toplumsal bir düzen oluşturabilmiş olmasıdır. benzer bir düzen şempanzelerde de var ama tarif edemedikleri için bizim kadar gelişkin değil. hümanizm işte bu becerimiz sayesinde oluşturduğumuz düzeni istisnasız bir biçimde herkese uygulayalım der. katilse cezasını çekmeli. suçluysa hapislerde yatmalı. bunun aksini kim savunuyor? hayali bir hümanizm garabeti yaratmışsınız, toplumdaki bütün ikiyüzlülükleri onunla ilişkilendirmişsiniz, kendi straw man'inizi kötüleyip duruyorsunuz.

çünkü hümanizm, ırkçı, renkçi, kafatasçı, bazı insanları insan olarak görmeyen, oligarşist, kendini beğenmiş, kibirli, kendini diğerlerinden akıllı ve bir bok zanneden kim varsa hepsinin karşısında olan, bu yüzden de hepsinin ortakça nefret ettiği bir düşünce biçimidir.

teknolojinin başımıza örebileceği çorapları anlatan, insanı paranoyak eden ve her bir bölümü, bir diğerinden bağımsız olan netflix dizisi.
ütopik senaryolarıyla beyin yakıyor olsa da adamı cidden ekrana kitleme gibi bir etkisi var.

oyuncularını harika seçiyor, uzun süren bölümleriyle her biri film tadında zevk veriyor. ''bundan 100 yıl sonra dünya nasıl olurdu lan acaba?'' diye düşünülüp yazılmış senaryolara sahip. teknolojinin çok fazla ilerlediği bir dünyanın spoiler'ı gibi..

ha şöyle de bir şey var ki;
diziyi izledikten sonra biraz paranoyaklaşıyorsunuz. hatta teknolojinin kötü bir şey olduğuna falan ikna ediyor neredeyse. şahsen ben diziden sonra webcam'in üzerine bir bant yapıştırıp, bilgisayarımı öyle kullanmaya başladım. yine de harika bir yapım, kesinlikle izlenmesi gereken dizilerden.

aslında bir nevi gelecekteki korku filmlerinin nasıl olacağını gösteriyor bize. bir dine inanan veya mistik olaylara insan sayısında epey azalma yaşandığı için korku sektörü, artık teknolojiyi ve yapay zekayı kullanmaya başlayacak bundan sonra. çünkü zaten teknolojiyle haşır neşiriz sürekli ve bir yandan da "yapay zeka gelecek hepimizi kesecek" korkusu aşılanıyor.

(bkz: tekli koltukta oturup tavanı izlemek)
(bkz: eve gelince l koltuğun köşesini kapmak)
(bkz: sabahları geniş bir kahvaltı yapmak)

iktidar olmak uğruna her yolu, her ideolojiyi deneyen kişi. bi cihatçı bi de lgbt sempatizanı olmadığı kaldı ama onlar da olacak inşallah. yine de son 20 yılda faşist ama hedef iktidarsa eğer kendi içinde mantıklı bir strateji kastığını reddedemeyiz. sonuç alamayacak olsa bile, deniyor.

maoizmi türkiye'ye getirdi, çin'in muhatap aldığı bir adam oldu. çin'e dayanarak sscb'yi baş düşman ilan etti. sscb düşmanlığı temelinde de chp'yi, grevleri, sosyalist örgütleri düşman ilan edip mc hükümetini savundu. çin başta olmak üzere çeşitli ülkelerin ve örgütlerin yöneticileriye de görüşmüştü (çin, kampuçya, kuzey kore, şii hizbullah son olarak da beşşar esad'la). 12 eylül'e destek verdi ama yine de hapse düştü. (cunta mahkemesini natoculukları üzerinden ikna etmeye çalışmışlardı, fayda etmedi) 80'lerin sonlarından itibaren sscb düşmanı çizgisinden vazgeçti, rotayı değiştirdi ve yine aynı dönem öcalan'la görüştü ve kendi yayın organlarında pkk'ye maocu perspektiften destek çıkan çeşitli yazılar, haber ve röportajlara ağırlık verilmiştir, hep'le ortak mitingler yapılmıştır. 28 şubat'a destek çıktı. 2002'de ise parti flmasını kırmızı-beyaza çevirdi ve komünizmi parti programından kaldırdı. aynı dönemlerde türkiye'deki patrikhaneye karşı mhp vb gruplarla 'kızıl elma koalisyonu' adı altında ortak gösteriler yaptı. 'talat paşa komitesi' kurup ermeni iddialarına karşı çıkmaya başladı (ki burada da eski görüşüyle çelişiyor) ve o konuda oğlu mehmet'le birlikte çeşitli kitaplar yayınladı ve kürt sorunu hakkında dediklerinin de 180 derece tersini savunmaya başladı. cumhuriyet mitingleri'ne katıldı, ergenekon'dan hapis yattı. rus bağlantıları üzerinden 15 temmuz'dan önce rusya'yı ziyaret edip natocu darbe tehlikesini ihbar ettiği ve rusya'dan destek sağladığı kabul edilir. en sevdiği dizi vikings.

kendisi tam bir siyasi (bkz: herbokolog)tur. siyasi hafızam iyi olsa da bu kişinin virajlarını takip etmek epey zor. elimden geldiğince toparladım.

iskoç yazar ve hekim sir arthur canon doyle tarafından yaratılmış keskin zekalı, asosyal ve kusursuz gözlem gücüne sahip ingiliz dedektiftir. (bkz: ingiliz diplomasisi) harika işlemiş (bkz: çıkarım bilimini) üzerine tasarlanmış enfes bir senaryo, oyunculuklarıyla, senaryosuyla gelmiş geçmiş en iyi dizilerden biri. özellikle benedict cumberbatch'in çok iyi bir oyuncu olmasına rağmen yeni yeni keşfedilmesini sağlayan roldür. çok yetenekli bir oyuncu ve sherlock sayesinde onu daha çok görme şansımız oluyor. tek problem onu daha çok görürken sherlock'u görmenin zorlaşması.

dizi aslında amerikalıların ve ingilizlerin televizyon ve dizi kültürüne yaklaşımları arasındaki farkları da çıkartıp masaya vuruyor. malum amerikalıların da sherlock'un ekmeğini yemek için piyasaya sürdüğü bir dizi var elementary diye. aslında dizi güzel dizi de, bir buna bakıyorum bir de her bölümü sinema filmi tadındaki sherlock'a. ingilizler bir kez daha amerikalıları nakavt ediyor.



aynı zamanda polisiye bir romandır. eğer dizisini izlemesem okumayı çok isterdim. ingilizlerin de diplomasi ve politik zekası ortada ve bunu çok iyi işleyen bir akışa ve dataylara sahip. benim gibi fantastik kurgulara bayılanlar için kaçınılmaz bir öneridir.