bir süre ara verip sözlüğe geri dönmek

insanı çok garip hissettiren durum. heyooo geri geldim demek için açmıyorum bu başlığı. bi dönem aşırı takılıyodum sözlükte çok güzeldi. sonra birden hevesim kalmadı. o zamanki arkadaşlarımı hala görmek çok garip bi duygu. seviyorum hepinizi. iyi akşamlar.

sevişmeye ara verip geri dönmek gibi bir şey herhalde.

hoş geldiniz yiid bey sefalar getirdiniz.*

çok berbat zamanlar geçirip geri geldim insanın belli bir yere içini dökmesi geliyor.

derdimi cidden kimseye anlatamadığımda geri geliyorum. birileri belki okur hak verir diye teselli ediyorum kendimi. anlattığımda anlamayacaklar çünkü. bazen de sadece okumak iyi geliyor.

tam da şu anda yapmakta bulunduğum olaydır kendisi. baslığı görünce de 'aaa ben bu' dedim zaten.
neyse her şeyin fazlası zarar olduğu gibi burada gereğinden fazla takılmak da sıktı beni. bir aradan sonra özleyip geri geldim
(bkz: seviyorum sizi sözlük üyeleri)

yaptığımdır, bir-iki gün gittim. sonra özledim burayı.

soğumuş bir yemeği yemek gibidir. yemek zorunda olunduĝu gibi, yazar da, yazmak zorundadır. kürkçü dükkanıdır tilkinin son duraĝı. yani sözlük.

az önce bilfiil gerçekleştirdiğim eylem.
buralar bayağı değişmiş.

bende hoş bulundum sanırım

ocak ayının sonunda gidip, haziran sonu/temmuz başında geri dönerek gerçekleştirdiğim eylem.

çok daha güzel ve keyifli bir ortam oldu bu arada. hem işlerimi hallettim hem de güzel ortama kavuştum.

ekşi sözlüğe ara verip döndüm, hemen adı değişmiş sözlüğün..

üç ay gelmem diye planlanlarken onuncu günün akşamı tekrar geliyorum buraya. arkadaş bu nası işmiş? ne seviyormuşum yazmayı ben.
iç sesim adeta tanım sesi oldu. herhangi bir olay sonrasında içimden başlıyor tek başına yazmaya. noluyor diyorum acaba kafayı mı yiyorum diyorum yoo elle tutulur bir şey yok.
nasıl seviyormuşum yazmayı ahh.. nasıl özlemişim şu tanım kutucuğuma parmaklarımla pıtı pıtı cümleler yazmayı. içimi boşaltmayı, düşüncelerimi paylaşmayı ne kadar özlemişim.
yok arkadaş olmuyor diğer sosyal mecralarda.
bugün ınstagramda bir gönderinin altına yorum yazıp sildim. yorum yazıp sild...
napıyorum dedim yaa??
hikaye paylaşıyorum uzun uzun yazılar yazmak istiyorum. doldurmak istiyorum ekranı kelimelerle.
oofff akıp gitmek istiyorum işte yaa...
bu kelimeler yok mu bu kelimeler ahh...
hele bu yazılar bu cümleler...
sanki biri ağzımı tıkamışta konuşamıyorum.
yanaklarım şişiyor, şişiyor ve şişiyor... derim yırtılmak üzere öyle acıyor ki... heh işte yazamamak öyle bir his.
efendim geldik gelmesine ama sevgili sözlüğün ad değişikliği ile karşılaştık. eski isim daha kulağa hoş gelirken normal kelimesi pek bir cazibe katmıyor.

-nerede yazıyorsun?
+ kafa sözlük
-hmmm..

-nerede yazıyorsun?
+normal sözlük.
-tamam da adı ne?
+normal sözlük.
-(kafa buluyo ya) hmm iyi...

tasarladığım tek senaryo isim konusunda sorun çıktığı ve kurucuların bir masa etrafında toplanıp o mu olsun bu mu olsun diye birbirlerine isim sundukları ama hiç biri beğenilmeyince içlerinden birinin usanmış ve kızmış bir vaziyette "tamam ulan normal olsun madem. normal sözlük. hiç bir yere çekilmeyen düz bir sözlük. normal. basit. düz... kabul edenler?...etmeyenler?...kabul edilmiştir!"

senaryolar diyaloglar bitmez tükenmez efendim. sevdin mi yeni adı derseniz sevmedim. fikrimin bir önemi var mı yok. o zaman kalındığı yerden takılmaya devam.

sözlük uzay çağına ulaşmıştır diye düşünürsün bakmışsın ortaçağ karanlığına doğru gidiyor. *kalırsın öyle. en azından dünya yuvarlak olduğu düşünülüyor. galileo yaşıyor.*

uzuuun süre sonra bi tozunu aldım hesabın bu tanımla şimdi.

sanırım ben bu.

uykularım yarım yamalak günlerdir gözüme. günde bir kaç saat uyu uyan uyu uyan sirkülasyonu. bir tedirginlik var içimde. bu hissimi tanıyorum. hislerim hep çok kuvvetli oldu. yolunda olmayan ama bir türlü farkına varamadığım bir şeyler var. içim içimi de yiyor ama bulamıyorum bir türlü. arıyorum arıyorum yok. dün itibari ile de işden ayrılış aldık. yine bir yol görünüyor. bu yaşamım içerisinde doğru olmayan ne var çözemiyorum bir türlü.
ama o çözümü geç de olsa bulacağım.

her şey sadrazamın sakal atmasıyla başladı..

uzun süre uğramadığın köyüne dönmek gibidir.

yav ne kadar değişmiş buralar ahmet emmi dersin.

benim için uzun zaman 24s.