filozofolmayan - en beğenilen tanımları (1. sayfa)

tabiri caizse köpek gibi aşık olmak istiyorum. birine güvenemiyorum birini sevemiyorum birini istemiyorum diyorum üzülmekten yarı yolda bırakılmaktan korkuyorum diyorum ama yine de aşık olmak istiyorum. kalbim sıkışsın karnımda kelebekler uçuşsun da yaşadığımı hissedeyim istiyorum. sabah uyandığımda bi heyecan hissedeyim birini görmek sesini duymak beni mutlu etsin istiyorum. yolun sonunda belki de üzülmek istiyorum. bilmiyorum belki de saçmalıyorum ama duygularımın varlığını hissetmiyorum uzun süredir. sanki sürekli aynı ruh halindeyim sürekli aynı şeyleri yaşayarak günlerimi geçiriyorum. sanırım bi motivasyona ihtiyacım var ve bunu aşık olduğum insanda bulabileceğime inanıyorum.

not: allah akıl fikir versin diyelim..

ilkokuldayken bir tiyatro gösterisine gitmek için bilet satılıyordu. sadece 1.5 liraydı neredeyse tüm arkadaşlarım gidiyordu ama ben annem gile söylemeye çekinmiştim. neden bilmiyorum belki paramız yoktu diye belki de gitmemi istemezler diye düşündüm hatırlamıyorum ama arkadaşlarım gelip çok güzeldi falan diye anlattıklarında üzülmüştüm bayağı. başlığı görünce aklıma ilk gelen bu oldu. sizin de düşündükçe ukdelerinizin sayısı artıyor mu?

okula gidilecek
ders çalışılacak
saygınlık

düşünmemek.
düşünüp de delirmemek mümkün mü?

sürekli bir yere kaçma birilerine sığınma duygularını oluşturan durum. bu yüzden bolca hata yaptırır insana.

tiktok indirmedim.
kısmetse olur izlemedim.

bugün de kendimizi enayi gibi hissettik çok şükür.

almanca öğrenmek

(bkz: fazla samimiyet tez ayrılık getirir)
ilişkinin sıfatı ne olursa olsun arada mesafeler, sınırlar olmalı.

üzgünüm sözlük sevdiklerime gösterdiğim özene bakınca hayal kırıklığına uğruyorum. sanırım hiçbir zaman sevdiğim kadar sevilmeyeceğim ya da benim gösterdiğim özeni ve çabayı kimse benim için göstermeyecek. yalnız olduğunu hep bilen biriyim ama bazı günler bu his o kadar ağır basıyor ki kendimi bir yerden aşağı bırakasım geliyor. 1 gün geçtikten sonra çok abartıyorsun diyip normal halime döneceğimi bildiğim için uslu bir şekilde dersimi çalışmaya devam ediyorum..

insan biraz olsun akıllanmaz mı büyümez mi er geç?

belirsizlikler.

linç yemek, birilerini sinirlendirmek için açıldığını düşündüğüm başlık.

yüzyüzeyken bile bir şeyleri anlatmak öğrencilerin kavramasını sağlamak zorken bunu uzaktan yapmak, öğrenciye kendini dinletebilmek çok daha güç. herkesin internet, tablet gibi derse erişim imkanının olmadığını da düşünürsek hem öğrenci hem de öğretmen açısından çok sıkıntılı bir dönemden geçtik. evde çocuklarının birkaç saatlik dersiyle ödeviyle ilgilenmekten aciz ebeveynleri gördükçe yaptıkları işin ne kadar sabır, özen gerektirdiğini daha iyi anlıyoruz. hep olumsuz örnekler verilir ama çok iyi öğretmenlerimiz var: öğrencisinin derdini kendine dert edinen, kendi çocuğunun geleceğiymiş gibi endişelenen, planlar yapan, yön gösteren. onlar hepimizi yetiştiren hayatımızda iz bırakan insanlar. iyi ki varlar..

ekmek çarpar seni.

sevdiklerimin omzundaki yükü azaltmak isterken kendime yüklenip durmuşum sözlük. şimdi gelen "ben artık kaldıramıyorum" hissi..
çok üzgünüm.

daha iyisini mi bulucam tabii ki olurum.

lisedeyken bir çocuk en yakın arkadaşıma aşık olmuştu arkadaşım ona yüz vermemiş diye ağlamıştım. hem de 2 buçuk saat aralıksız. çocuğu da sevmezdim ne alaka bilmiyorum çok saçmaydı işte..