funky stuff yazar profili

chp'nin ve kemal kılıçdaroğlu'nun takipçisi olduğumu söyleyemem ama iktidar partiye karşıt bir duruşum olduğu için her zaman seçim yapmam gerektiğinde oyumu muhalefetten yana kullandım. bu zamana kadar aynı lacivertin öteki yüzü olarak gördüğüm politikalarının daha çağdaş yaklaşımlara kaydığını görmek, özellikle de gençlerin ne istediğiyle ilgilenmeye başlamaları beni mutlu ediyor, umudum artıyor. kendimi bildim bileli yani deyim yerindeyse akp iktidarına doğmuş bir insan olarak artık farklı bir yönetim, farklı bir anlayış istiyorum. bir anda her şey mükemmel olacak, türkiye dünyanın önde gelen ülkeleri arasına girecek değil ama daha iyi bir türkiye için biraz da başkalarını görelim bakalım istiyorum.

icraat görsek artık. -ecek -acak ile bir yere varılmıyor.

"survive" duygusu nedeniyle öldürülüyormuşuz meğerse. erkekler hayata tutunurken öldürmüş bizi. neresinden tutsan saçmalık!

devamı da var ama henüz bitmedi kitabım.
"yeni kör olmuş biri gibi yaşıyorum hayatı. adımımı nereye atacağımı, neye güvendiğimi, kimi seveceğimi bilmeden… dokunduğum her şeyde daha çok kanıyor ellerim. yaptığım her şeyde biraz daha parçalıyorum umutlarımı. ben oturup kaldığım yerde debelenirken diğerleri acemiliğimle alay edip yanımdan yürüyüp geçiyorlar sanki. her gün daha çok lanet ediyorum kendime, şansıma, başkalarına. onlar bitince yeni birilerini uyduruyorum suçlamak, kötülemek için. çünkü böylesi daha kolay. ayağa kalkıp bir şeye başlamaktan çok daha kolay. onlar gidiyor, ben de arkalarından öylece bakakalıyorum, öylece bakakalıyorum."

daha ortaokul zamanlarında fatih akın'ın "köprüyü geçmek" belgeseliyle tanıştığım, sonrasında bizon murat olduğunu öğrendiğim solistlerine aşık olduğum müzik grubudur. çok severim, yıllardır dinlerim. umarım bir gün canlı performanslarına tanık olabilirim.

bence artık aşağı inmeli. başka türlü iflah olacak gibi değiliz.

nasıl bir zihniyetin bizi yönettiğini açık eden içişleri bakanı sözüdür. en acısı da ne biliyor musunuz? unutulacak bu söz. o pis ağızlarına sakız ettikleri kadınlığımızı çiğnedikleriyle kalacaklar. yarın bir gün olmaz ya hadi oldu bu adam istifa etti diyelim ki, yine trolleri yaka bağır döverek şov yapar. tasmalarını tutan reis bey zaten kabul etmez istifayı. bi dakika yaa. bunu yaşadık biz.

o kadar özledim ki o insan olmayı... bitse şu lanet zamanlar.

biliyorum seni takdir eden, destekleyen bir aileye sahip değilsin. bu yüzden bu zamana kadar "başarılı olmak" hep "zaten öyle olmak zorundasın" diye öğretilen bir şey oldu. ama bunu kendine yapmak zorunda değilsin. yeni yeni hayal kurmayı öğrenmişken arada sırada da olsa küçük gelişmelerini, yaptığın ufak şeyleri takdir et, kendini sev.

yedi numara
tatlı hayat
ikinci bahar
elveda rumeli
yeditepe istanbul, yeditepe istanbul, yeditepe istanbul ve yeditepe istanbul...

veer-zaara, gerçek olamayacak kadar güzel bir aşk hikayesine sahiptir. sanırım bollywood filmi olduğu için pek bilinmiyor. bir kadının erkeklerin dünyasında kendini kanıtlama çabası ve ölen babasına olan bağlılığı, başka bir babanınsa kendi idealleri için kızını feda etmesi ve bütün bunlarla yolu bir yerde kesişip hayatı tamamen değişen bir adam.

lise bahçesi. daha lise 1'deydim. dersin hocası geciktiği için herkes kendi kafasına göre takılıyordu. ben de sınıf kapısının önündeki pencereden bahçeyi izliyordum. tam önümde arkadaşlarıyla paslaşarak ayak voleybolu gibi bir şey oynuyorlardı. bir an top ona geldi ve rövaşata attı. arkadaşları topun çıktığı yüksekliğe bakarken onun bakışı ben de takılı kaldı. ben de ondan başka bir şeye bakamadım o an. hocanın gelmesiyle sınıfa geçtim ve sırama oturdum. sıra arkadaşım yüzümdeki ablak ifadeyi fark ettiği için "ne oldu sana?" diye sordu. ben de "hiç." demiştim ama kalbimin deli gibi atmasından anlamıştım bunun daha önce yaşamadığım bir şey olduğunu. sonrasında ilişkimizde yaşadıklarımız her ne kadar benim açımdan yıpratıcı olsa da aşk güzel bir duygu. hoyratça, acıtarak yaşandığında bile güzel.

ülkenin bütün vizyonunu ve misyonunu bir kişiye ya da bir güruha yükleyerek bu grup dışındakileri "şucu", "bucu" diyerek dışlamaktır. sonrasında da kendini vatandaş sanan bu kişiler bu güruhun müridi olmakla övünüp üç kuruşluk hayatını bu ego tatminiyle geçirir. ta ki bir sonraki nesil yaşanan bu ayrıştırıcı ortamın beslediği öfke ve intikam psikolojisiyle onları yıkana kadar. en azından ben öyle olmasını umut ediyorum. kısacası ülkedeki yurttaşların başlarına çoban getirip koyun olduklarını inkar etmeleri, hiçbir şeyi sorgulamadan ve özsaygı beslemeden yaşamaları.

sadece sevdiğim birkaç içerik üreticisini takip etmek için açtığım bir hesap olduğu için ben de bu kervanın yolcusuyum.

sordu bana derviş
kaç kez ağıt yaktın gençliğinin zindanlarında?
ancak bir zaman kendi etinde hapsolmuş biri çıkar bu yola
boşuna dedi diğeri
ama nafile bir savaş için yüce bir çaba
sana yol göstersin deyip ayaklarıma ateşler sürdü
devam ettim yoluma
ve bir gün vardım oraya
bütün manaları yoksun bırakan
benim zamanımın göstergesiydi
o olmalıydı
ama mumdan bir kale idi
yürüdükçe eridi
sıcak bir hiçliğin içinde
kendi içimde boğuldum

japonların 1970'ler ve 80'ler başında mükemmel albümler çıkardığı müzik türüdür.
(bkz: hiroshi suzuki)
(bkz: jiro ınagaki & soul media)
(bkz: jun fukamachi)
(bkz: masayoshi takanaka)

her yerde elma şarabı bulamadığım için beyaz şarapla elmalı sodayı karıştırıyorum. aynısı kadar lezzetli olmasa da benzer bir tat oluyor.

koşuyorum koşuyorum yetişemiyorum.

lebaleb

kadın kadındır, çiçek babandır