iorek byrnison yazar profili

(bkz: reflü)

vurmayın, ben de hasret kaldım :'(

(bkz: fast food)

şaka değil gerçek. insan gibi yaşanılan bir ülkede öğrenci yemeği muamelesi gören şeyler buralarda uzun süredir lüks.

(bkz: eskiden buralar hep dutluktu)

(bkz: kanser garantili yaşam biçimleri)

(bkz: olası yan hesaplar için nick önerileri)

kırmızıyla katıldığım renk katma hadisesi.

ortalığı boğa güreşi arenasına çeviriyorum bazen. swh

insana ağzına geleni söylettirecek kepazelik.

branş sıralamaları geleli neredeyse 1 ay olacak ve hâlâ 2022 yılı 2. tercihleri açılmamış durumda. üstelik hiç kimseden de bir açıklama yok. resmen insanların psikolojisiyle oynuyorlar.

tercihler açılmayacaksa branş sıralaması neden geldi? insanlarda beklenti yaratıp sonra aptal gibi ortada bırakmanın açıklaması nedir?

bundan aylar önce ösym'yi aradığımızda tercihlerin branş sıralamasından bir hafta sonra olacağı söylenirken şimdi duyuruları takip edin denilmekte.

tek kelimeyle rezillik.

götümüzde patlayacak zannedersem.

(bkz: ayrı eve çıkmak)

tek kelime ile:

(bkz: kaba)

ama sağlam mı, oldukça.

online bakiye yüklemesi sırasında olta yiyebileceğiniz gsm operatörü.

operatör adına oluşturulmuş sahte site internet tarayıcısında orijinalden bile üstte yer alıyor. yükleme yapacaksanız gireceğiniz sitenin logosuna dikkat edin.

(bkz: sahte internet siteleri)

(bkz: aile)

değişmeyecek şeyler söz konusu olduğunda aynı anda birkaç şeyde birden olmasını istemeyeceğiniz durum.

kahveyi tamamen bırakmaya benzer.

üç ay sonra en yakın sözlüğe dördüncü orhun kitabesini dikersiniz.

körüklü otobüsün körük kısmında, tutamağa yapışmış olarak seyahat ederken, yanımdaki rahat bir kişilik boşluğa kazulet gibi bir karının lop diye dalması ve dalarken de bana sertçe omuz atması.

(bkz: hayali arkadaş)

son birkaç saattir ağır bir biçimde bunalıyorum.

atama için tercihleri beklediğim şu günlerde* hastalıklı bir biçimde benden kopamayan ailemle uğraşmanın ve yavaş yavaş son raddeye geliyor olduğum gerçeğinin yükü altında eziliyorum. yazmanın da bir faydasını görmedim aslında ama artık bunaldım. gerçekten bazen kendi boğazımı sıkmak istiyorum. belki öyle yaparsam daha rahat nefes alırmışım gibi geliyor.
uzun süredir böyle güçlü bir stres yaşamamıştım. ne yazacağımı da tam bilmediğim için uzatarak saçmalıyorum.

insanların rezil yaratıklar oluşunu geçtim, en berbat toplumlardan birinde yaşıyor olmanın getirdiği bir çok iğrençlik son zamanlarda benim için daha da görünür olmaya başladı. kendim dışında neredeyse her şeye ilgimi kaybettim. ayağıma taş bağlanıp suya atılmış gibi hissediyorum. sürekli yukarı çıkıp nefes almak için kendimi parçalıyorum ama ne yaparsam yapayım yeterli olmadı şu ana kadar.

zihinsel anlamda toplumsal kuralları ve sözde ahlaki sınırları yıkalı çok oluyor. sadece gerçek hayatıma uygulamakta güçlük çekiyorum.
daha önce yazmıştım. zihnimde aşırı ve olumsuz yönde kurgulama gibi iğrenç bir özellik var ve ben bundan kurtulmak için götümü yırtarken etrafım hiç de yardımcı olmayan bir sürü gereksizle dolu.
sözde en yakın arkadaşım olan manipülatif ve dengesiz ruh hastasından daha yeni yakayı sıyırdım. sıranın anne babama da geleceğini elbette biliyordum...
beni hastalıklı ve saygısızca seven bir aileye sahibim. bunu dile getirince yumurta kabuğunu beğenmiyor gibi aptalca söylemlerle karşılaşıyorum. sanki çıktığımız yeri beğenme zorunluluğumuz var amq. her anlamda yetersiz, sefil, toplumdan izole ve ucube gibi yaşayan bir aileye sahip olup da onu barınaktan alınmış köpek gibi sevdikleri için ailesine saygı duyanın aklına sıçayım zaten. tek bildikleri şey şuursuzca, köpek gibi sevmek. sapık, takıntılı, sosyopat sevgililere benziyorlar. her itirazımda manipülatif bir yaklaşımla ya da duygusal sömürüyle karşılaşıyorum. ve işin kötüsü onların yanında kaldıkça da onlara benzemeye başladığımı fark ediyorum...

gerçekten nelerle baş etmek zorunda olduğunu anlayabilen tek kişi olmak çok zor. ve işin en kötü kısmı... işin içinde sözde sevgi denen o hastalıklı bok olduğu için ve aile tablosu dolayısıyla sorunlarınızı paylaşmak istediğiniz herkes sizi sorunlu, şımarık ve mütemadiyen haksız olarak görüyor.
bu noktada ilginç bir bilgi vereyim: benim ailemin bana bir şey dayatamadığı noktada araya benim önemli gördüğüm insanları sokmak gibi iğrenç bir huyu olabileceğini keşfettim. ailesinin, çoluğunun çocuğunun özel hayatını, evde yaşadıklarını başkasına anlatarak çözüm bekleyen ve bunu yaparken üstüne bir de kendinde kusur aramayan bok çuvallarından kim ne bekler?
inaan istiyor ki çevresinde mesafeli de olsa kendisinin kişiliğine saygı duyan insanlar olsun... ama yok maalesef. bu durumda da kimseyi kırmayayım durumundan s....ler moduna geçiyor insan.

çok şey yazmak istiyorum buraya da, ne halim var ne de yeterli kelime. yaz yaz bitmez amünyüm.

yeri gelmişken çocuğunu sözde çok sevdiği için koruma bahanesiyle zayıf, özgüvensiz, korkak yetiştiren ama hiçbir gerçek ihtiyacını göremeyen bütün yetersiz aile müsveddelerinin cibiliyetini s.....yim.

(bkz: alternatif kedi isimleri)

(bkz: en çok paranın en fazla günah işleyenlerde olması sorunsalı)

(bkz: araba kullanmak)

başka şeyler de istiyorum da... onlar olmasa da olur; alıştım.

edit: başlık taşınmış. iyi madem?

-küresel ısınmanın tersine dönmesi.
-ülkenin düzlüğe çıkması.
-küresel barış ve huzur ort...

(bkz: zictired)