kedimi_km_7 yazar profili

suriye'de savaş bitmiş, tarımsal üretim başlamış. biz ise mabadımıza giren suriyelileri geri göndermek yerine, içeride beslemek için, suriye'den hububat alıyoruz. vay anam vay...

uzak durmanı tavsiye ederim.
tavşan beslemek benim çocukluk tramvalarımdan biridir. nasıl oldu, nereden geldiyse bir kış günü dışarıda dize kadar kar varken, komşunun bahçesinde tavşan olduğu haberi geldi. yabani olmayan bir türdü, annem de soğukta dışarıda kaldı diye acımış, gitti tavşanı yakaladı. bahçemizde eski depo olarak kullanılan evin bir odasına dişi olduğunu anladığımız tavşanın yemini ve suyunu verip, odaya kapattık. odayı size tarif etmek istiyorum. oda 20-25 m2 fakat yarısında yerden tavana kadar üst üste depolanmış çuvallar var. çuvalların içerisinde de talaş, odun, tahta parçası gibi yakacak malzemeler var. neyse o kışı tavşan o odada tek başına geçirdi. sonra benden görüp, mahallede çocukluk arkadaşım da bir erkek tavşan sahiplendi. baharda bunları eşleştirdik, sekiz tane yavru tavşanımız oldu. yavrular tüylenip büyümeye başlayınca tavşanları o kadar sevimliydi ki kıpır kıpır oradan oraya koşuşturuyorlardı. buraya kadar her şey çok güzeldi. biraz daha büyüdüklerinde arkadaşımla yavru tavşanları paylaştık. benim için kabus o andan itibaren başladı. akşamüzeri ilçe pazarı dağılmaya yakın pazara gider lahana, karnıbahar, havuç v.b sebze artıklarından bir poşet yapardım bir hafta yeterdi. yavru tavşanlar büyüyünce onlar da eşleşmişler, daha sonra diğerleri... popülasyon bir anda arttı. bir poşet, bir çuval olmaya, iki çuval olmaya, üç çuval olmaya başladı. ben artık semt pazarında tezgah altına itilen sebze artıklarını toparlayabilmek için, pazarcı tezgahlarının altında alçak sürünmeye başlamıştım. pazar ile ev arasında bisikletimi nakliye aracı gibi kullanıyordum. daha sonra bana babam da eşlik etmeye başlamıştı. bu arada odadaki tavşanlar çuvalların arasından, alttan, üstten, yandan her yerden tünel açmışlar. hiç bir zaman mevcutta kaç tane tavşanımız var öğrenemedik. ortalıkta gezinenlerden en son 50 küsür tane sayınca ben teslim oluyorum dedim. kurtulmak için etrafa haber saldık, tavşan isteyen var mı diye, bir tane isteyene 4-5 tane verdik. olmaz olmaz diyene zorla verdik. misafirlerimiz geliyordu mesela tavşanları gösteriyorduk. misafirimiz 'aaa ne kadar güzel tavşan, bana bir tane verir misiniz?' deyince babam ' getir oğlum çuvalı' der içine 3-5 tane salardık. öyle öyle bütün tavşanları dağıttık. ailecek bu konu hakkında konuşmasakta, gözlerimizle bir daha bu işe bulaşmamak üzere anlaştık.

yetiştirmesi zahmetsiz bir sebzedir. çok fazla su ve bakım istemez. buna rağmen yaş bambanın satış fiyatı bana hep yüksek gelmiştir.

bu pandemi sürecinde yaşadıklarımız, "milli eğitim"in ne kadar önemli olduğunu, bir kere daha gösterdi. sen bireysel olarak çok iyi bir eğitim aşmış olabilirsin fakat içinde yaşadığın toplumun her bir ferdi sağlıklı ve yeterli bir eğitim öğretim sürecinden geçirilmemiş ise bunun sonuçlarını maddi ve manevi olarak sen de çekersin.
maske - mesafe - temizlik deniliyor ya öyle manzaralarla karşılaşıyorum ki delirmemek elde değil. arabasının içinde tek başına maske takan mı ararsın, su ve sabuna ulaşabiliyorken, dezenfektanla temizlenen mi ararsın.
oysa yapılacaklar listesi kadar basit ki!
kapalı alanlar sürekli havalandırılmalı, bence kapalı olan her bir bağımsız bölümde sürekli bir kapı ya da pencere aralık bırakılmalı. en azından daha az virüs yüküne maruz kalırsın. kapalı alanların tamamında ve açık alanda halkın yoğunlaştığı yerlerde maske takılabilir. mahallede, yolda, sahilde, parkta, bahçede v.s maske takmak tamamen saçmalıktır.
yöneticiler bir takım sorumluluklarını yerine getirmemiş olabilir bu konudan bağımsız olarak halkımız da eğitimsizlikten kolektif bir çaba içerisinde değil malesef. sosyal hayatın içerisinde bir yerlerde sıra beklerken önündeki ile arayı 2 mt açıyorsun ama sığırın birisi ense kökünde bitiyor.
bu kapanmanın sebebi de bu eğitimsizliktir.
eğitim konusunda itopik bir toplumla bile salgının %100 bitirilemeyeceğinin farkındayım. bu konuda tek çare aşılamadır.
en azından hayal ettiğim toplum olabilseydik, sağlık sistemimiz çökmezdi, dükkanlar kapanmazdı, kısıtlamalar olmazdı, daha moralli ve neşeli insanlar olurduk.

kısıtlamaya rağmen, çeşitli bahaneler ile tek başıma sokakta her gün en az 8.000 - 10.000 adım atacağım. eve döndüğümde yarım saat kendi vücut ağırlığım ile spor yapacağım. duş alıp yemek yiyeceğim. ruh sağlığımı korumak için aklıma daha iyi bir şey gelmiyor.

lise yıllarında kompozisyon yarışmasında ilçe üçüncüsü olup, ismimin baş harfini içeren 'harf' diye tabir edilen altın takı kazanmıştım.

harun kolçak - vermem seni
sertap erener - mecbursun
levent yüksek - tuana
tuğçe san - güneşten sıcak
nalan - farzet (bkz: nurhat şensesli) hatırına.
ciguli - binnaz
mansur ark - inadı bırak
sezen aksu - ne kavgam bitti ne sevdam
sezen aksu - rakkas (remix) düş bahçeleri albümündeki son parça.
tarkan - ölürüm sana (bkz: erdem sökmen) hatrına
tarkan - şımarık
kenan doğulu - kandırdım
kenan doğulu - yaparım bilirsin
grup vitamin - ismail
mfö - sude
sultana - kuşu kalkmaz
mirkelam - tavla

burak kut - yaşandı bitti

sözlükteki trakyalı kızanların derdini anlatırken zorlanacağı kuraldır.

(bkz: alma camla taharet yırttırırsın etme cahille muhabbet fıttırırsın)

büyükşehir olmayan şehirlerde özellikle kırsal alanlarda muhtarlık gerekli ve önemli bir kurumdur. böyle yerlerde muhtarlık devletin eli, kolu, ayağıdır.
büyükşehir sayısının arttırılarak, köylerin mahalleye dönüştürülmesiyle 30 tane büyükşehirde muhtarlık kurumu boşa çıkmıştır. köyden mahalleye dönüştürülen yerleşim yerinde bir istek, talep ya da şikayeti olanlar belediyeye bildiriyor, hala eski alışkanlıklarını devam ettiren belli bir yaşın üstü bir kesim ise muhtara iletiyor, muhtarda ilgili belediyeye iletiyor. talepleri halletmesi için muhtarın bir fonksiyonu ya da bütçesi yok zaten. üstelik bir çok belediyede muhtarlıklar müdürlüğü diye bir müdürlük var, buralarda muhtarların saçma sapan taleplerinden geçilmiyor. şu anda tek görevi ulaşmayan tebligatların son mercii olarak muhtarın teslim alması diyebiliriz.
popülist uygulamalardan vazgeçip, tebligat kanunu'nda bir değişiklikten sonra, büyükşehir sınırları içersindeki muhtarlıkları kaldırmalıyız ya da eski sisteme geri dönüp, mahalleye dönüştürülen alanlara tekrardan köy statüsü kazandırmalıyız.

eric clapton - layla

çok güzel, bence bir sonraki proje de kapı numaralarının basılı olduğu plakalara bir standart getirilip değiştirilmesi olmalıdır. bu ne kardeşim, herkes kafasına göre bir kapı numarası yapıştırmış.
hane halkı büyüklüğümüz 3,35 kişiymiş. 85.000.000/3.35 = 25.373.134 tane hane var türkiye'de. işyeri, fabrikalar, vb. düz hesap 35.000.000 bağımsız bölüm olsa, 3 lirası plaka masrafı, 17 lirası çevre ve şehircilik bakanlığı bilmem ne harcı olsa bağımsız bölüm başı 20 liradan 700.000.000 tl güzel para kanka.
bir sonraki projede görüşmek üzere, saygılar, sevgiler.

şükür, bugün de gülümsedik.

otoimmün hastalıklardan sadece birisi olan crohn rahatsızlığı olan bensu soral'ın aşı olması durumudur.
otoimmün hastalıklar genetik etkenlere bağlı olup, çevresel etkilerle de gelişebilen, insanı öldürmeyen ama süründüren, zamanla hastanın yaşam kalitesini düşüren, sebebi tam olarak bilinmeyen, tıbbın çaresiz kaldığı, kesin bir tedavisi olmayan, bir ömür boyu süren, çeşitli ilaçlarla hastanın şikayetlerini azaltıp, yaşam kalitesinin arttırılması hedeflenen hastalıklardır. belli vakaların immüm(bağışıklık) sistemi anti tnf denilen bağışıklık baskılayıcı ilaçlarla bilinçli olarak baskılanarak, hastanın şikayetlerinin giderilmesi sağlanır.
bu tedaviyi alan hasta virüs, bakteri, mantar vb. mikroorganizmalara açık hale gelir. bu hastalar artan şikayetlerini gidersin diye, vücutları covid, verem ve kanserin bazı türlerine açık hale gelmesine rağmen bu tedaviyi kabul ederler. bu durumda bir hastanın da pandemi döneminde öncelikli aşılanması elzemdir.
bensu soral'ın durumu da budur.
başlığın altında dangalakça muhalefet yaptığını sanan cahil sığırlar, kalplerinin kötülüğünü resmen cümlelere dökmüşler.
sayın muhalif sığır kardeşim; illa muhalefet yapacaksan, insanların olduğu aşı üzerinden değil de olamadığın aşı üzerinden muhalif ol ve aşı sırası bana neden gelmiyor diye sorgula. vallahi billahi siz adam olmazsınız.

b grubunda "gemiati" iki kez, "xxxyzzxxx" bir kez yenildim. diğer arkadaşları yendim.
merdumgiriz'i bir kez yendim, kendi hatamdan dolayı 72 saatlik oyun göndermişim, oyun şu anda 55-32 lehime, kendisi 49 saattir hamle yapmıyor:)
bortecinetugra'ya kendi hatamdan dolayı 72 saatlik oyun göndermişim, oyun şu anda 183-100 lehime, kendisi 43 saattir hamle yapmıyor:)

bu iki arkadaş hakkında ciddi manada endişelenmeye başladım:)

ayrıca en son hamle olarak, elinde kalan ı,t,k,l harfleriyle "ıtlak" yazarak tozpembe galibiyet hayallerimin kasusu olan gemiati'na teessüflerini sunarım:) ıtlak nedir abi ya, ıtlak :))

gerçek bir bunalım içeren haberdir.
allah yardımcısı olsun. bundan sonrası için, umarım bu hayatı bu kadar ciddiye almadan yaşantısına devam eder.

cavid on dokuz kullanıcı adımla benim de katılmak istediğim turnuvadır.

özellikle 15 temmuz sürecinden sonra akp'nin parayonak bir ruh haliyle içine kapanmasının en bariz örneği; bir kişinin birden fazla görevi icra edip, birden fazla maaş ya da huzur hakkı almasıdır. bu işlere layık, işin ehli insan olmadığı için mi, bir kişinin birden fazla görevi ya da ünvanı var? tabii ki hayır. bu tarz pozisyonlarda görev alacak yeni yüzlere güven duyulmadığı için akp'nin kitle partisinden, belirli bir zümrenin partisine doğru evrildiğini görüyoruz. ayrıca yürütmenin karşısında bir denge ve denetim mekanizması olmadığı için, bu içe kapanmayı engelleyecek bir kurum ya da kuruluşta yok. tamamen siyasi ve siyasetin çözmesi gereken bir durumdur. akp eski günlerine dönmek istiyorsa, ilk çözmesi gereken meselesi, bu konudur.

beton ekonomisinin rize'deki simgesi olacak olan çay bardağıdır. ekonomik olarak dar boğazdan geçtiğimiz bu günlerde buraya harcanan para ile fakir fukara, garip gurabaya maddi yardım yapılması daha hayırlı olurdu.