kitsune yazar profili

ben dinlemeyi sevenlerdenim aslında. ne kadar az konuşursan karşı tarafa o kadar az koz verirsin. ne kadar dinlersen o kadar çok kozun olur. nitekim hayat bir kumardır. aynı zamanda ne kadar sessiz bir insansanız insanların sizin hakkınızdaki varsayımları da o kadar çok olur. sizi asla çözemedikleri için merak uyandırırsınız. kârlı bir durum.

korkana lafım yok. sevmemeyi mânasız buluyorum. iş yerimde böyle bir tip var. neden sevmediğini sorduğumda şöyle bir cevapla karşı karşıya kaldım:
- tüylerinin altındaki derisinin sıcaklığı beni iğrendiriyor.
anlıyorum.

''kederin konuşmaya ihtiyacı yoktur, kederle sessizce gece dişlerini sıkarak savaşılır.''

rahat batması.

benim sevgilimdir. ülkemin insanları bana istediğimi giyebilme özgürlüğü sağlamadığı için, tacize ve tecavüze uğramamak için, beğenerek aldığım kıyafetlere evde boğazım düğüm düğüm bakmamam için gerçekleştirdiğimiz eylem. bu kişilik tiplemesine laf atan erkek, sevgilisini yanında mini etekle gezdirebilecek cesarete sahip olmayan erkektir fikrimce.

kadınların tek derdinin para olduğunu düşünen erkek, o paraya sahip olmayan erkektir.

farkında mıyız bilmiyorum ama bir gençliği, istediğini giyemeden, sizin gibi yobazlar yüzünden yargılanmadan yaşayamadan, korkuyla gezen bir hale soktuk. ben çok üzülüyorum. yemin ederim beğenerek aldığım o kadar kıyafeti, sırf sussunlar diye, sırf tacize uğramayayım diye, sırf laf getirmeyeyim diye giyemediğim için o kadar kahroluyorum ki. bilmiyorum benim içimde ukde olan şeyler, sizi etrafa bakma konusunda daha özgür kılıyor mu? ama eğer olmanız gerekenden daha özgür kılıyorsa, senin özgürlüğün bir türlü bitmiyor ve benim özgürlüğüm ancak evimin içinde başlıyorsa, lütfen benden çaldığınız özgürlüğün değerini bilin. çünkü ben, o özgürlüğe sahip olmayı yemin ediyorum ki çok isterdim.

türkiye'nin coğrafyasını, iklim koşullarını çok severim. ama kendi ülkemde, istediğim gibi yaşayamıyorum, ait hissedemiyorum. çok sevdiğim marmara denizi yok oluyor, çok sevdiğim akdeniz'e gidemiyorum çünkü param yok. fakat buraya ait olmayıp, turist olsaydım, her tatilimde rahatlıkla uğrayabilirdim. benim ülkem parsel parsel satılıyor, parsel parsel yok oluyor. hal böyleyken, hangi şehri sevebilirim? hangi şehri sahiplenebilirim? üç kuruş paramın kirama yetebileceği şehri mi sevmeliyim mesela? ya da o şehirde, kıyafetlerimi istediğim gibi değil de, şehrin müsaade ettiği uzunlukta giymeyi mi sevmeliyim? bana sevebilmem için, imkanımın el vereceği ve insanca yaşanabilecek bir şehir söyleyin dostlar, ilk orayı seveceğim.

dedemin gazi olarak çıktığı savaş. memlekete döndükten sonra anneannemle evlenmişler. ilk senelerinde uykusundan kalkıp, anneannemi ''çinliler geliyor!'' feryatlarıyla boğmaya çalıştığını anlatır anneannem. ben savaş görmediğim için bana komik gelse de, çok acı bir yaşantı. dedem cam bardak kullanmaz, hep askeriyede kullandıkları metal bardaklardan su içerdi. ölene kadar belli başlı takıntılarını sürdürdü. anneannemse, dedemden gördüğü kötü muammelelere zamanında ses çıkaramadığından, şimdi aynalarla konuşuyor.

yalnızlığına düşkün olanlar için süper ilişki türü.

bir kadın olarak yazıyorum, adı tam olarak eğlenilecek vs evlenilecek kız olarak olmasa da insanların kesinlikle bazı karakteristik özellikleri uzun süreli ilişkiye, evliliğe müsait olmayabiliyor. ben aynı tanımlamayı erkekler için de yapıyorum. bu özellikler bakir/bakire olmasıyla yahut giyim tarzıyla alakası olmayan özellikler. bir kişinin geçmişinin dolu dolu olması onu evlenilecek ya da eğlenilecek kategorisine sokmaz fakat benimle buluştuğunda eski anılarından söz ediyor, skor tutuyor, ''bende az p.ç değilim'' güzellemesi yapıyorsa kusura bakmasın eğlenilecek erkektir. ha, aksine bunlarla övünmek yerine, ısrar üzerine üstü kapalı bahsediyor ve eski partnerlerine saygı duyuyorsa işte o adam evlenilecek adamdır. ki, tecrübelerini de daha nazik ve ince olmak için kullanabiliyordur.

fanfinfon

sözlükteki tüm kızları kontrol eden arkadaş beni gözden kaçırmış herhalde... ya da kaynak direkt dötü olabilir mi?

en çok istediğinizin en azına tamah etmek durumunda kaldıysanız şayet, beni etkilediği gibi sizi de kolaylıkla sarsabilecek dörtlük şöyledir:

''hayatta hiçbir şeyim az olmadı; senin kadar!
hiçbir şeyi istemedim, seni istediğim kadar...
sende başını alıp gitme ne olur,
ne olur tut ellerimi...''

içimde birileri yalvarıyor.

p.s: daha öncesinde de yazan olmuş, kontrol etmemiştim. yeniden hatırlatmışım gibi düşünelim

bence gelmemeli, hala görselleri garipsiyorum ben... bu şekilde kendine has güzel bana kalırsa.

zeki demirkubuz masumiyet ve kader benim fikrimce. film kültürüm çok geniş değildir, o yüzden elit zevklere sahip değilim.

aklıma kral çıplak masalını getirmiştir.

bir taşla iki kuş vurmak istiyorsanız harika bir hitaptır.
hem güzelsin, hem benimsin.

astroloji & kehanet ve fallarla kafayı yemiş bir deliyim. orta seviye astroloji bilgim var ve tarot bakıyorum. modern cadılığın üzerinde hala araştırma yapıyorum ve entel dantel gözükmemek için çoğu zaman söze dökmüyorum

pardon, tinderda mıyız anlamadım?