bize kendinden bahset

kafa sözlük sakinlerinin bize kendini anlatacağı bir başlık.
olmak istediğin insan mısın yoksa olmasını istedikleri insan mısın? kimsin, nasıl bir insansın, sevdiğin şeyler, korkuların, yapmak istediklerin, söylemek istediğin ama söyleyemediğin şeyler vesaire.
bize kendinden bahset' e hoş geldin.

sahi mi? ben buraya sığmam ki. nasıl bahsedeyim? nerden başlayayım? sahi mi?

yürüründe problem olmayan elektrik aksamı bozuk araba gibiyim . gidiyorum ama göstergeler hak getire .

ben asagu. insanları sevmem. hayvanları severim( özellikle iyi pişmiş olanlarını ). yabancı dil eğitimi almaktayım. ağız şapırdatanları sevmem. dead by daylight isimli multiplayer bir oyunda profesyonel oyuncuydum ama sonradan takımımızı dağıtma kararı aldık. kimsem yok.

yarışmacı arkadaşlara başarılar dilerim.

hep bir başkasına kendimizden bahsettik , esas mesele benliğimizin kendimizden haberi var mı ?

nasıl birisi olduğum hakkında bayağı bir ipucu verdim sanırım.

proflimden anlaşılacağı üzere gizli sekmeyim ben.
(bkz: anlatmaya gerek yok görüyorsunuz)

klasik bir iş görüşmesi sorusu olması sebebiyle tatsız çağrışımlar yaratan cümle

nefes alıyorum. yeterli bence.

baba tarafı selanik göçmeni, babam haritayı ters tuttuğu için önce adana'ya göçmüşler, sonra inat etmiş istanbul'u bulucam diye biraz daha yukarı gitmiş ve ahıska da ruslara esir düşüp, esir kampında annemle tanışmışlar, sonrası malum kamptan kaçmışlar filan, ben yolda mı oldum kampta mı orası çok net değil, sonra istanbul'da kebap işine girmiş babam, adana da birkaç gün kalmıak yetmiş demekki adama, sonra işler almış yürümüş, istanbul'da kebapçı celal olarak ün yapmış, hatta dizilere falan konu olmuş babamın hayatı, ama ailem diziyi bana izlettirmediler nedense, neyse bende işte kebapçı mutfağı ile ev arasında bir çocukluk geçirmiş, sonrasında bir süre eğitimini aldığım uzun atlamada kendimi geliştirerek olimpiyatlarda başarılar elde etmiş bir sporcuyum, taki son katıldığım olimpiyata babamı çağırana kadar, dedim ki adam oğlunu canlı canlı atlarken görsün gururlansın, o da gelirken sağolsun kebap getirmiş, zorla yedirdi atlamadan önce, sıramı beklerken benden kan örneği aldılar doping testi için sebebini anlamadığım bir şekilde babamın getirdiği kebapta uyuşturucu çıkmış, babam ben kendi halimde kebapçıyım haberim yok deyip yırttı ama benim kariyerim bitti tabi, sonra bir süre ülkeden uzaklaşmak isteyip rusya ya yerleştim, orda çevrem çok genişledi ticaret siyaset her tebaadan insanla tanıştım akabinde daha da yükselip putin 'in 6 özel danışmanından biri oldum, zaten yoldaş benjamin ile de ordan tanışıyoruz, o gün bugün moskova'dayım yolunuz düşerse beklerim.

kendim kendimi anladığım zaman neden olmasın tanıtılır dağda yürüyen adam.

jhon locke' un da dediği gibi boş bir levha gibi hissediyorum hayatta ne istersem yapabilirim ama bu özgürlük herhangi bir yön seçmemi de engelliyor. ancak bir yön seçtiğimizde mutlu olabiliriz diyordu schopenhauer haklı sanırım.

kendimi ne kadar anlatmaya çalışsamda karşımdaki insanın düşündüğü kadarım

engelli, emekli, işsiz, işe yaramaz, bomboş bir adam işte.

boş beleş biri işte, var bi iki başarısı ama yetmez.
uçuk kaçık fikirleri var, azıcık öfke kontrol sorunları da var.

1.86 kilo,
74 yaş,
42 numara kırbaç giyen,
penbe renk iş kıyafeti ve bareti ile
ibranice bilen meksikalı köse bir cüceyim.

evli iki kız halasıyım.

tariflerimi bekliyorum.

ne göründüğü gibi olan ne de olduğu gibi görünen biriyim.

sabahları yataktan kalkarken "zaaaaaaaaaaart" şeklinde yeri göğü inleten bir pırt ile güne başlayan bu kardeşiniz, akabinde sporunun ardından 2 dirhem bir çekirdek giyindikten sonra işe gitmek için yola çıkar. sabahın s*kinde yakılan sigaranın verdiği duman ile "haaarrrrrk puğğ" şeklinde hayvanlıklarına devam eden zat-ı alim, trafikte de türlü türlü hayvanlıklar yaptıktan sonra işine gider ve gününe başlar.

benim adım cafer! boyum 1.10
gözlerimin rengini bilmiyorum.
en sevmediğim şey son sigaramın istenmesi!
namazgah dağlarını severim!

kendim de hala bilmiyorum ki.
içimde bana yabancı bir sürü şey olup bitiyor. dolmayan boşluklar, susmayan sesler... ben bunların toplamı mıyım, yoksa bunlar bana karşı mı? ben bencil, hırslı ve kibirli bir yaratık mıyım yoksa yalnızca yaralı bir zavallı mı? kimim ben, ne zaman öğreneceğim bilmiyorum.